Η Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη γεννήθηκε στην Αθήνα και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων Pierce College. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου Ιστορία της Τέχνης, Αρχαιολογία και Φιλοσοφία από όπου αποφοίτησε με διδακτορικό δίπλωμα. Εργάστηκε επί διετία στα Κρατικά Βαυαρικά Μουσεία. Από το 1984 εργάζεται ως Επιμελήτρια στην Εθνική Πινακοθήκη. Αντικείμενο έρευνάς της είναι η δυτικοευρωπαϊκή ζωγραφική, η χαρακτική, τα σχέδια και η φωτογραφία στις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης. Έχει εκδώσει φωτογραφικό λεύκωμα αφιερωμένο στο έργο της φωτογράφου Μαρίας Χρουσάκη και κατάλογο με τα χαρακτικά της Εθνικής Πινακοθήκης, στα οποία πρέπει να προστεθεί και η έρευνά της για τη ζωγραφική του 19ου αιώνα. Έχει διδάξει Ιστορία της Τέχνης στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Αθήνας. Διετέλεσε εκπρόσωπος του Υπουργείου Πολιτισμού στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι. Συνεργάστηκε σε ελληνικά και γερμανικά λεξικά τέχνης. Έχει διοργανώσει εκθέσεις στην Εθνική Πινακοθήκη, μεταξύ άλλων: "Αθήνα-Μόναχο, Τέχνη και Πολιτισμός στη Νεώτερη Ελλάδά" σε συνεργασία με βαυαρικά και ελληνικά κρατικά μουσεία, στα παραρτήματα της Εθνικής Πινακοθήκης στην Κέρκυρα και το Ναύπλιο καθώς και στην Κύπρο. Διετέλεσε καλλιτεχνική διεθύντρια της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε συνέδρια και επιστημονικές ημερίδες Ιστορίας της Τέχνης στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Είναι μέλος της διεθνούς ερευνητικής ομάδάς "Εθνικές Ταυτότητες - Διεθνείς Πρωτοπορίες" υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Association International des Critiques d'Art - ΕΛΛΑΣ και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης.

Ο Νίκος Γρηγοράκης, Ιστορικός Τέχνης - Συγγραφέας γεννήθηκε το 1944 και σπούδασε Νομικά. Ασχολήθηκε με ιστορικές, αρχιτεκτονικές και λαογραφικές έρευνες και μελέτες. Ειδικεύτηκε στην έρευνα και μελέτη της νεοελληνικής χαρακτικής. Παράλληλα αρθρογραφούσε στα περιοδικά Αρχαιολογία, Εικαστικά, Ζυγός, Συλλογές κ.ά. και στις εφημερίδες Καθημερινή (Επτά Ημέρες), Βραδυνή, Έθνος, Αρκαδικά Νέα κ.ά. Συντάκτης λημμάτων στο "Λεξικό Ελλήνων Ζωγράφων" (Μέλισσα). Σύμβουλος Τέχνης και Εκδότης των Εκδόσεων Τέχνης Ν. Γρηγοράκης. Διευθυντής του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών Υάκινθος (1979-99). Ιδρυτής του Μουσείου Χαρακτικής και της Πινακοθήκης Γρηγοράκη (2000). Βιβλία που έχει γράψει (επιλογές): "Νεοελληνικά κεραμουργήματα του Κεραμεικού", 1980, "Χαρακτικά στον πόλεμο του '40 και στην Αντίσταση", 1987, "Μάνη", 1992, "Ελληνικά Ex-Libris", 1997, "Λήδα και Κύκνος", 1998, "Η νεκρή φύση στη Νεοελληνική Χαρακτική", 1999, "Η Ελληνικότητα στο έργο Νεοελλήνων χαρακτών", 2001, "Πλανόδια επαγγέλματα και εικόνες της Αθήνας", 2001, "Δύο αιώνες Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2004, "Η Ελιά στη Νεοελληνική Χαρακτική", 2004, "Άμπελος και Οίνος" (από Έλληνες χαράκτες), 2005, "Πρωτοπόροι και Δάσκαλοι της Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2006, "Σαντορίνη" (Χαρακτικά και Σχέδια Ελλήνων Καλλιτεχνών), 2007, "Τρίπολη", 2008, "Θέματα & Εκθέματα Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας", 2008. Είναι από τους πρώτους ιστορικούς τέχνης που τάχθηκε να διαδώσει την αξία της νεοελληνικής χαρακτικής και ανέδειξε και καθιέρωσε πολλούς Νεοέλληνες καλλιτέχνες. "Βραβείο Κολοκοτρώνη", Δήμος Τριπόλεως 1994, Ένωση Τριπολιτών Αττικής το 2001 και Φιλοτεχνικός Όμιλος Τριπόλεως 2004. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.Ο.Α.), Θεωρητικός της Ένωσης Χαρακτών, Διευθυντής του Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας (Λεβίδι Αρκαδίας), μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και του Συλλόγου Ελλήνων Λογοτεχνών.