Ο Παναγιώτης Λιαργκόβας σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Clark της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ), απ' όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D) το 1991. Υπήρξε υπότροφος του Αμερικανικού Ιδρύματος Fulbright, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αφών Β. Μπάκαλα, του Πανεπιστημίου Clark καθώς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχει διατελέσει Διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Ειδικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, Ειδικός Συνεργάτης στο Υπουργείο Οικονομικών και Εξωτερικός Συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχει διδάξει σε διάφορα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπως στα Πανεπιστήμια Clark, Bologna, Αθηνών, Πατρών και Θεσσαλίας. Σήμερα είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών "Οργάνωση και Διοίκηση Δημοσίων Υπηρεσιών, Οργανισμών και Επιχειρήσεων", που διεξάγεται σε συνεργασία με την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. Έχει συγγράψει και εκδόσει πάνω από 10 βιβλία και περισσότερα από 70 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και εκδόσεις, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι τα αγγλικά. Έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις του σε περισσότερα από 70 διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ειδικεύεται στο χώρο της οικονομικής ανάλυσης και πολιτικής καθώς και στην ευρωπαϊκή και διεθνή οικονομία.

Ο Νίκος Γρηγοράκης, Ιστορικός Τέχνης - Συγγραφέας γεννήθηκε το 1944 και σπούδασε Νομικά. Ασχολήθηκε με ιστορικές, αρχιτεκτονικές και λαογραφικές έρευνες και μελέτες. Ειδικεύτηκε στην έρευνα και μελέτη της νεοελληνικής χαρακτικής. Παράλληλα αρθρογραφούσε στα περιοδικά Αρχαιολογία, Εικαστικά, Ζυγός, Συλλογές κ.ά. και στις εφημερίδες Καθημερινή (Επτά Ημέρες), Βραδυνή, Έθνος, Αρκαδικά Νέα κ.ά. Συντάκτης λημμάτων στο "Λεξικό Ελλήνων Ζωγράφων" (Μέλισσα). Σύμβουλος Τέχνης και Εκδότης των Εκδόσεων Τέχνης Ν. Γρηγοράκης. Διευθυντής του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών Υάκινθος (1979-99). Ιδρυτής του Μουσείου Χαρακτικής και της Πινακοθήκης Γρηγοράκη (2000). Βιβλία που έχει γράψει (επιλογές): "Νεοελληνικά κεραμουργήματα του Κεραμεικού", 1980, "Χαρακτικά στον πόλεμο του '40 και στην Αντίσταση", 1987, "Μάνη", 1992, "Ελληνικά Ex-Libris", 1997, "Λήδα και Κύκνος", 1998, "Η νεκρή φύση στη Νεοελληνική Χαρακτική", 1999, "Η Ελληνικότητα στο έργο Νεοελλήνων χαρακτών", 2001, "Πλανόδια επαγγέλματα και εικόνες της Αθήνας", 2001, "Δύο αιώνες Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2004, "Η Ελιά στη Νεοελληνική Χαρακτική", 2004, "Άμπελος και Οίνος" (από Έλληνες χαράκτες), 2005, "Πρωτοπόροι και Δάσκαλοι της Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2006, "Σαντορίνη" (Χαρακτικά και Σχέδια Ελλήνων Καλλιτεχνών), 2007, "Τρίπολη", 2008, "Θέματα & Εκθέματα Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας", 2008. Είναι από τους πρώτους ιστορικούς τέχνης που τάχθηκε να διαδώσει την αξία της νεοελληνικής χαρακτικής και ανέδειξε και καθιέρωσε πολλούς Νεοέλληνες καλλιτέχνες. "Βραβείο Κολοκοτρώνη", Δήμος Τριπόλεως 1994, Ένωση Τριπολιτών Αττικής το 2001 και Φιλοτεχνικός Όμιλος Τριπόλεως 2004. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.Ο.Α.), Θεωρητικός της Ένωσης Χαρακτών, Διευθυντής του Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας (Λεβίδι Αρκαδίας), μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και του Συλλόγου Ελλήνων Λογοτεχνών.

Ο Γιάννης Γιαννέλος γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από νωρίς με τη φωτογραφία, αρχικά με τη φωτογραφία τοπίου και την αρχαιολογική φωτογραφία, συνεργαζόμενος με τον ΕΟΤ και πολλούς εκδοτικούς οίκους. Είναι ιδιοκτήτης Studio διαφημιστικής φωτογραφίας.