Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles". Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια". Το 1959 βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έχει λάβει το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το ποιητικό του έργο (2006). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Τιμής (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004. Εργογραφία: Ποίηση - "Η τιμωρία των μάγων", Λονδίνο 1947 - "Κεντρική στοά", Αθήνα 1958 - "Εστίες μικροβίων", εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977 - "Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη", Ίκαρος 1978 - "Ο ήρωας του τυχαίου", Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979 - "Η πουπουλένια εξομολόγηση", Ίκαρος 1982 - "Στο κάτω κάτω της γραφής", Νεφέλη 1984 - "Ο έγχρωμος στυλογράφος", Δωδώνη 1986 - "Ποιήματα Ι", Ύψιλον 1987, "Ποιήματα ΙΙ", Ύψιλον 1987 - "Ανιδεογράμματα", Καστανιώτης 1996 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Καστανιώτης 1996 - "Αλληγορική Κασσάνδρα", Καστανιώτης 1998 - "Η κάθοδος των Μ", Ύψιλον 2002 - "Μια αλφάβητος των κωφαλάλων", Άγκυρα 2003 - "Άστεγος ο Μέγας", Ύψιλον 2004 - "Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας", Άγκυρα 2006 Πεζογραφία - "Ο προδότης του γραπτού λόγου", Ίκαρος 1980 - "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη", Νεφέλη 1982, β΄ έκδοση 1999 - "Μερικές γυναίκες", Θεμέλιο 1982 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Εστία 1984, Άγκυρα 2008 - "Η δολοφονία", Θεμέλιο 1984 - "Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη", Νεφέλη 1995 - "Παραμυθολογία", Νεφέλη 1996 - "Ο σκύλος του Θεού", Καστανιώτης 1998, β΄ έκδοση 2004 - "Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου", Άγρα 2002 - "Γνωρίζετε την Ελπινίκη;" Ηλέκτρα 2005 Δοκίμια - "Ανδρέας Εμπειρίκος", Ύψιλον 1989 - "Για μια θεωρία της γραφής", Εξάντας 1990 - "Μοντερνισμός, πρωτοπορία και πάλι", Καστανιώτης 1997 - "Αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ν. Βαλαωρίτη 1945-1958", Ύψιλον 2004 - "Για μια θεωρία της γραφής, Β", Ηλέκτρα 2006

Ο Κώστας Φωτεινός ήταν Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στην Εθνογραφία. Πανεπιστημιακός Καθηγητής από το 1965, πρώτα δίδαξε στο Παρίσι, στη Σορβόνη και στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ και πήρε μέρος σε μεγάλο αριθμό εθνογραφικών ερευνών στην ομάδα του Jean Rouch. Καθηγητής στη Σχολή των Επιστημών Αγωγής στο Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ, στον Καναδά, στη συνέχεια, και Ειδικός στις υπηρεσίες της ΟΥΝΕΣΚΟ σε θέματα επικοινωνίας και ανθρωπίνων σχέσεων, ίδρυσε και διεύθυνε στο Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ το Εργαστήριο 'Ερευνας "Cafe-Ecole". Κι από το 1975 οι έρευνες του Κώστα Φωτεινού είναι γνωστές διεθνώς. Σαν αποτέλεσμα, έχουν λειτουργήσει εργαστήρια "Cafe-Ecole" σε πολλά πανεπιστήμια όπως στο Μπέρκλεϊ, το Πουα- τιέ, την Κονσταντίν. Στην Ελλάδα, από το 1979, λειτούργησε το μοναδικό "Καφέ -Σχολειό" που βασίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με ομάδες έρευνας και διδασκαλίας της αυτογνωσίας και των ανθρώπινων σχέσεων. Ο Κώστας Φωτεινός πέθανε στις 13 Οκτωβρίου του 2003.

Ο Δημήτριος Χ. Σκλαβενίτης γεννήθηκε στη Λευκάδα και σπούδασε φιλολογία και ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Υπηρέτησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως καθηγητής, γυμνασιάρχης, λυκειάρχης και σχολικός σύμβουλος. Υπήρξε μέλος της επιτροπής κρίσεως για τα βιβλία "Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας" για το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Δίδαξε νεοελληνική γλώσσα στα ΠΕΚ της Μυτιλήνης και της Χαλκίδας. Ως γραμματέας της Πανελλήνιας 'Ενωσης Φιλολόγων, για πολλά χρόνια είχε τη φροντίδα για την έκδοση των περιοδικών "Φιλολογική" και "Σεμινάριο". Ήταν συντονιστής της ομάδας εργασίας της Πανελλήνιας 'Ενωσης Φιλολόγων για θέματα νεοελληνικής γλώσσας και γραμματείας και έλαβε μέρος στην πανελλήνια έρευνα που διεξήγαγε η ομάδα αυτή για τη διδασκαλία των κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ήταν μέλος της επιστημονικής ομάδας σχεδιασμού και εφαρμογής του πειραματικού προγράμματος που κατάρτισε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο με θέμα "Διακλαδική, διεπιστημονική προσέγγιση του αρχαίου ελληνικού κόσμου και πολιτισμού". Ως γραμματέας, αντιπρόεδρος και πρόεδρος της "Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών", οργάνωσε συμπόσια και συνέδρια και έχει ως σήμερα την ευθύνη των εκδόσεων της Εταιρείας. 'Εχει δημοσιεύσει διάφορα μικρά μελετήματα, βιογραφίες και βιβλιοπαρουσιάσεις σε φιλολογικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.