Η Ξένη Αραπογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Ιστορικό-Αρχαιολογικό, και είναι διδάκτωρ Κλασικής Αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ως αρχαιολόγος του Υπ. Πολιτισμού υπηρέτησε επί σειρά ετών σε διάφορες Εφορείες Αρχαιοτήτων (Β΄, Ι΄ Εφορείες Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων). Από το 1990 ως την άνοιξη του 2006 υπήρξε Διευθύντρια της Ζ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ολυμπίας, όπου διεξήγαγε σημαντικό αρχαιολογικό και ανασκαφικό έργο στους νομούς Ηλείας, Μεσσηνίας και Ζακύνθου. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τής χώρας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 είχε την ευθύνη όλων των έργων που πραγματοποιήθηκαν στην Ολυμπία καθώς και της επανέκθεσης των τριών Μουσείων της και του Αρχαιολογικού Μουσείου της 'Ηλιδας. Από τον Απρίλιο του 2006 ασκεί καθήκοντα διευθύντριας στη νεοσυσταθείσα ΛΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας.

Ο Πέτρος Γ. Θέμελης είναι ομότιμος καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Γιώργος Νικολάου φοίτησε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, απ' όπου πήρε το πτυχίο του δασκάλου το 1983. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου της Λυών Lumiere, Lyon 2, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές (Maitrise, 1986) και το μεταπτυχιακό του δίπλωμα (DEA, 1988). Ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1999. Η διατριβή του έχει θέμα το ρόλο των Eλλήνων εκπαιδευτικών στη σχολική ένταξη των παλιννοστούντων και αλλοδαπών μαθητών. Έχει εργαστεί στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε Ελλάδα και Γαλλία, έχει διδάξει στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας (1986-87), στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (IUT B') του Πανεπιστημίου Lyon 1 (1988-89) και στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Eκπαίδευσης, έχοντας την ευθύνη του μαθήματος "Διαπολιτισμική εκπαίδευση". Διετέλεσε Πάρεδρος επί θητεία Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και από το 2001 υπηρετεί ως Λέκτορας στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Διδάσκει, επίσης, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συγγράψει το βιβλίο "Ένταξη και εκπαίδευση των αλλοδαπών μαθητών στο δημοτικό σχολείο" (Eλληνικά Γράμματα, 2000).

Ο Γιώργος Β. Νικολάου γεννήθηκε στο Κρυονέρι Κορινθίας το 1954. Φοίτησε στη Θεολογική και στη Φιλοσοφική Σχολή (Tμήμα Iστορίας και Aρχαιολογίας) του Πανεπιστημίου Aθηνών.Είναι διδάκτωρ ιστορίας του Πανεπιστημίου Marc Bloch του Στρασβούργου, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία. Από το 1992 έως το 2002 έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μεταπτυχιακά σεμινάρια μεταβυζαντινής οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας, θεσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Σορβόννη και στην EHESS, καθώς και ισλαμολογίας στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζονται κυρίως στον χώρο της Πελοποννήσου από τον 17ο έως τα μέσα του 19ου αιώνα, περίοδο για την οποία έχει δημοσιεύσει διάφορες μελέτες. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Γιώργος Κυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και το Λονδίνο. Εργάστηκε αποκλειστικά σε επιχειρήσεις, έχοντας κρατήσει παράλληλα έναν αυστηρά ιδιωτικό του κόσμο, όπου συνυπάρχουν η έρευνα για τη νεώτερη ελληνική κεραμική, η φωτογραφία, το γράψιμο, το φαγητό και το κρασί, οι φίλοι, η πολιτική, η αρχιτεκτονική, η ιστορία, η αρχαιολογία και η Αθήνα. Η περίληψη είναι το δεύτερο λογοτεχνικό του βιβλίο. Από τις εκδόσεις της Εστίας κυκλοφορεί και η συλλογή διηγημάτων του, "Η τρισεγγονή της Αραπίνας και άλλες ιστορίες" (2017), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, 2018.

Ο Θεόδωρος Σακελλαρόπουλος είναι καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΙΣΤΑΜΕ. Από το 2006 εκδίδει τη δίγλωσση επιστημονική επιθεώρηση "Κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη". Έχει συγγράψει ή εκδώσει πάνω από δέκα βιβλία και μονογραφίες καθώς και πληθώρα επιστημονικών άρθρων σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά ή συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σήμερα στην ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία, τις δημόσιες πολιτικές και τις ευρωπαϊκές κοινωνικές πολιτικές. Αρθρογραφεί στον ελληνικό Τύπο για θέματα επικαιρότητας. Διδάσκει οικονομική ιστορία, κοινωνική πολιτική και ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων και εκπρόσωπησε την Ελλάδα σε διεθνείς οργανισμούς και διεθνείς συνδιασκέψεις. Δημοσιευμένα βιβλία του: - Θεσμικός μετασχηματισμός και οικονομική ανάπτυξη. Εξάντας, Αθήνα, 1991. - Οικονομία, κοινωνία, κράτος στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, Πληροφόρηση, Αθήνα 1991. - Νομισματικές κρίσεις και η κρατική διαχείρισή τους στην Ελλάδα 1880-1930 (σε συνεργασία με τους Ζ. Δεμαθά, Θ. Καλαφάτη), Θεμέλιο, Αθήνα 1991. - Οικονομία και πολιτική στην σύγχρονη Ελλάδα (επιμέλεια), Πληροφόρηση, Αθήνα 1992. - Νεοελληνική κοινωνία: Ιστορικές και κριτικές προσεγγίσεις (επιμέλεια) Κριτική, Αθήνα, 1993. - Προβληματικές επιχειρήσεις: Κράτος και κοινωνικά συμφέροντα τη δεκαετία του '80, Κριτική, Αθήνα 1993. - Οι κρίσεις στην Ελλάδα (1830-1860): Οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές όψεις. 2 τόμοι, Κριτική, Αθήνα 1993-1994. - Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική, Κριτική, Αθήνα 1993. - Η μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους (επιμέλεια), Κριτική, Αθήνα 1999.

Ο Γιάννης Γιαννέλος γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από νωρίς με τη φωτογραφία, αρχικά με τη φωτογραφία τοπίου και την αρχαιολογική φωτογραφία, συνεργαζόμενος με τον ΕΟΤ και πολλούς εκδοτικούς οίκους. Είναι ιδιοκτήτης Studio διαφημιστικής φωτογραφίας.

Ο Κανάρης Τσίγκανος είναι καθηγητής φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι μέλος του ΕΘνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, εθνικός εκπρόσωπος στον Ευρωπαϊκο Οργανισμό Διαστήματος, πρόεδρος της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας.