Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1957. Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και των Συμβουλίων της Φοιτητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1978 και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εκλέχθηκε υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάρει μέρος ως εισηγητής σε πολλά διεθνή συνέδρια, συμπόσια και άλλες συναφείς εκδηλώσεις. Είναι επίτιμος διδάκτορας νομικής του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (Βικτώρια, Αυστραλία). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και μελετών στο πεδίο του συνταγματικού δικαίου, της πολιτικής θεωρίας, της πολιτιστικής πολιτικής κ.ά. Τα τελευταία χρόνια το συγγραφικό του έργο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προοπτική του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, το "ανοιχτό κόμμα" ως μορφή συλλογικού πολιτικού υποκειμένου της μεταβιομηχανικής εποχής, τον "Πολιτισμό των Πολιτισμών" ως απάντηση στη θεωρία της "σύγκρουσης των πολιτισμών", την σχέση "ελληνικότητας" και "δυτικότητας" κ.ά. Τον Οκτώβριο του 1993 εκλέχθηκε βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000. Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Υπουργός Δικαιοσύνης, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Ανάπτυξης (Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας). Το Νοέμβριο του 2001 έγινε για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν επίσης μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ο εισηγητής της εκτεταμένης Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος που άρχισε το 1996 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι το νομοθετικό έργο του Ευάγελλου Βενιζέλου στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, της δικαιοσύνης, της ενέργειας, του πολιτισμού κ.λ.π. Με εισήγηση του ψηφίστηκε μεταξύ άλλων ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λ.π. Στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής αξίζει να σημειωθεί η οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, με κεντρικό θέμα την αναζήτηση ενός "Πολιτισμού των Πολιτισμών". Με πρωτοβουλία του, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκαν πολλοί νέοι πολιτιστικοί θεσμοί ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με διάφορα ξένα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη των Ελληνικών σπουδών.

Ο Α-Ι. Δ. Μεταξάς σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και το Aix-en-Provence. Αριστούχος διδάκτωρ των Πολιτικών Επιστημών (1970) και της "Πολιτικής Επιστήμης" (doctorat d' Etat, 1972). Βραβείο της πόλης της Προβηγκίας και χρυσό μετάλλιο της Νομικής Σχολής. Διευθυντής του Εργαστηρίου Πολιτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια του Aix-en-Provence, Μασσαλίας, Παρισιού, Βενετίας και Βουδαπέστης. Το 1982 εισηγήθηκε την ίδρυση του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος. Εκπροσωπεί το Συμβούλιο της Ευρώπης στις Μόνιμες Συνδιασκέψεις στη Σιένα και στο Παρίσι. Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Λεξικού Πολιτικής Επικοινωνίας και της σειράς "Βιβλιοθήκη Πολιτικής Επικοινωνίας". Έχει διατελέσει Πρόεδρος του ΔΣ της ΕΡΤ, της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και του ΕΚΚΕ.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας του Δικαίου και Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια Heidelberg, Μονάχου, Παρισιού και Yale. To 1974 ανακηρύσσεται Διδάκτορας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρισίων. Από το 1961 έως το 1998 ασκεί δικηγορία στην Αθήνα. Απασχολήθηκε ως ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών Αθηνών (1963-1967) και στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (1968). Κατά τα έτη 1968-1985 υπήρξε καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων και από το 1985 και έκτοτε είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα από το 1981 έως το 1989 άσκησε καθήκοντα επιστημονικού Διευθυντή στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Το 1993 ορίζεται Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΕΚΚΕ, θέση που διατηρεί έως το 1995. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κοινωνιολόγων, Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, επισκέπτης Καθηγητής στα Πανεπιστήμια Παρισίων, Princeton, Nέας Υόρκης, της Πόλεως του Μεξικού, καθώς και στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Κορυφής του Ο.Η.Ε. για την Κοινωνική Ανάπτυξη (1994-1996) και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι σήμερα Πρόεδρος του Δ.Σ. του εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος του Δ.Σ. της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και μέλος του ερευνητικού συμβουλίου του Ολυμπιακού Μουσείου της Λωζάννης. Έχει στο ενεργητικό του πολλές δημοσιεύσεις και βιβλία, μεταξύ των οποίων : "Τhe Greek Tragedy", 1968, "Eξάρτηση και αναπαραγωγή. Ο κοινωνικός ρόλος των εκπαιδευτικών μηχανισμών στην Ελλάδα", 1976, "Κράτος και κοινωνική ανάπτυξη. Η συγκρότηση του δημόσιου χώρου στην Ελλάδα", 1980, "Κράτος, εργασία, κοινωνία στη μεταπολεμική Ελλάδα", 1985, "Είδωλα Πολιτισμού. Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα στη σύγχρονη Πολιτεία", 1991, "Ταξίδι στο Λόγο και στην Ιστορία", 1996, "Περιπέτειες Σημασιών. Η εξουσία ως "λαός" και ως "έθνος", 1999, "Πόλεμος, μνήμη και τέχνη", 2000, "Η Πολιτική σήμερα. Ο Νίκος Πουλαντζάς και η επικαιρότητα του έργου του", 2001, "Ανα-γνώσεις", 2002. Aπό το 2000 είναι τακτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και έχει γνώσεις ιταλικών και ισπανικών.

Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.

Ο Κώστας Χ. Χρυσόγονος γεννήθηκε το 1961 στις Σέρρες και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Το 1987 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Αννόβερου και το 2003 εκλέχθηκε ομόφωνα καθηγητής (πρώτης βαθμίδας) στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ, με γνωστικό αντικείμενο το Συνταγματικό Δίκαιο. Έχει διδάξει ακόμη στην Εθνική Σχολή Δικαστών, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Ρέγκενσμπουργκ και Αννόβερου. Είναι συγγραφέας περίπου είκοσι βιβλίων και άνω των ογδόντα επιστημονικών μελετών σε νομικά περιοδικά ή συλλογικά έργα στην ελληνική, την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα. Επίσης, αρθρογραφεί συχνά στον ημερήσιο Τύπο και ασκεί ενεργό δικηγορία.

Ο Χαράλαμπος Θ. Ανθόπουλος σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και τη Ρώμη. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ο Αντώνης Μακρυδημήτρης είναι καθηγητής της διοικητικής επιστήμης στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία εξωτερικού του ΙΚΥ στο London School of Economics and Political Science και το University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright διετέλεσε το 1992 επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, καθώς και στα Πανεπιστήμια Cambridge και Λονδίνου της Αγγλίας. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1955, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Αυγή-Άννα Μάγγελ και έχει δυο παιδιά. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα δημόσιας διοίκησης, δημόσιας πολιτικής, ιστορίας και κοινωνικής θεωρίας. Στο χώρο της λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Η νύχτα των αγαλμάτων" (Αχαϊκές εκδόσεις, 1991), "Δύσκολη υποχώρηση" (Γαβριηλίδης, 1999), "Μαρτυρία" (Πατάκης, 2005). Το 1994 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πρόσπερος", σε δική του μετάφραση, τα "300 ερωτικά ποιήματα" της Ιζούμι Σικίμπου. Άλλες μεταφράσεις του, που έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνουν δύο θεατρικά έργα ("Βουνίσια γλώσσα", "Το πάρτυ") και ποιήματα του Χάρολντ Πίντερ, "Το ονειρόδραμα" του Στρίντμπεργκ, καθώς και ποιήματα των Φίλιπ Λάρκιν, Αντόνιο Ματσάδο, Ομάρ Πάουντ, Ουώλτ Ουίτμαν, Στήβεν Σπέντερ, Πήτερ Λήβι, Τσέσλαφ Μίλος και Ντέρεκ Μάον.

Ο Δημήτρης Μέλισσας είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Bielefeld (Γερμανία). Εργάζεται από το 1989 ως Καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και από το 1991 ως Ειδικός Επιστήμονας για θέματα απλούστευσης διαδικασιών και νομοθεσίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Είναι εμπειρογνώμονας του ΟΟΣΑ, εθνικός εκπρόσωπος στον ίδιο Οργανισμό και Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας του ΟΟΣΑ για την Κανονιστική Διακυβέρνηση στη Ν.Α. Ευρώπη. Είναι μέλος της Ομάδας Mandelkern και του Δικτύου Ευρωπαίων Εμπειρογνωμόνων για την Καλύτερη Νομοθέτηση. Το 2003 τιμήθηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Διοικητικής Επιστήμης με το βραβείο "Peter Boorsma" για τις πολυτετείς προσπάθειές του για την ενίσχυση της αριστείας στη διοικητική θεωρία και πρακτική. Έχει δημοσιεύσει (στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα) τέσσερις μονογραφίες, σαράντα μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και πάνω από εκατό άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο.

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι συνταγματολόγος, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο.

Η Καλλιόπη Σπανού σπούδασε πολιτική επιστήμη στη Γαλλία με ειδίκευση στη δημόσια διοίκηση. Διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1989. Επίσης από το 1989 είναι Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη και έχει την ευθύνη του Κύκλου Σχέσεων Κράτους-Πολίτη. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται οι σχέσεις διοίκησης - πολιτικής και διοίκησης - πολιτών, οι δημόσιες πολιτικές (διοικητικός εκσυγχρονισμός, περιβάλλον κ.λπ.), οι διοικητικές διαστάσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κ.ά.

Ο Γιώργος Χ. Σωτηρέλης γεννήθηκε το 1960 στη Θάσο, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και μετά τη αποφοίτησή του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στη Νομική Σχολή της οποίας εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή, με επιβλέποντα καθηγητή τον Αριστόβουλο Μάνεση. Είναι αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, προϊστάμενος του τμήματος Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής των Ελλήνων και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (Ι.Α.Α.). Επίσης είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, ενώ την περίοδο 1994 - 1995 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Άλλες επιστημονικές μελέτες του συγγραφέα: 1. Το δικαίωμα της Λευκής Ψήφου (Μονογραφία, σελ. 56), Αθήνα - Κομοτηνή 1988. 2. Σύνταγμα και Εκλογές στην Ελλάδα 1864 - 1909. Ιδεολογία και Πράξη της Καθολικής Ψηφοφορίας (Διδακτορική διατριβή, σελ. 498), Αθήνα 1991. 3. Θρησκεία και Εκπαίδευση κατά το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Από τον Κατηχητισμό στην Πολυφωνία (Μονογραφία, σελ. 448), Αθήνα - Κομοτηνή 1993. 4. Νομικοπολιτικά. Κριτικές Παρεμβάσεις στην Συνταγματική Επικαιρότητα (Συλλογή άρθρων, σελ. 116), Αθήνα - Κομοτηνή 1998. 5. Σύνταγμα και Δημοκρατία στην εποχή της "παγκοσμιοποίησης". Εναλλακτικές Θέσεις και Προτάσεις Συνταγματικής Πολιτικής με αφορμή την φυγομαχία της "συναινετικής αναθεώρησης". (Μονογραφία, σελ. 518) Αθήνα - Κομοτηνή 2000.

Ο Θεόδωρος Ν. Τσέκος είναι επίκουρος καθηγητής Δημόσιας Διοίκησης στο τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης του ΑΤΕΙ Καλαμάτας.

Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης γεννήθηκε το 1954 και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στον Καναδά όπου και δίδαξε σε Πανεπιστήμια του Οντάριο και του Κεμπέκ. Από το 1991 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από ζητήματα της θεωρίας των πολιτικών κομμάτων, ελληνικής πολιτικής, θεωριών του κράτους, ευρωπαϊκής Αριστεράς καθώς και μιας σειράς ζητημάτων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των μετασχηματισμών που σημειώνονται στο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης και μέλος της συντακτικής ομάδας του Socialist Register (London, Merlin Press).

Ο Ευθύμης Παπαβλασόπουλος σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Δίδαξε επίσης Πολιτική Επιστήμη και Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Νομικής του Α. Π. Θ και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Συμμετείχε στην αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Νομικής και στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Α. Π. Θ.. Συμμετείχε επίσης, ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, στην έρευνα "Η εκπροσώπηση των οργανωμένων συμφερόντων στην Ελλάδα: 1974-2004" (Πυθαγόρας ΙΙ). Τα ερευνητικά και συγγραφικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στα πεδία της Πολιτικής Επιστήμης, της Πολιτικής Ανάλυσης (θεσμοί και λειτουργίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος) και της Πολιτικής Κοινωνιολογίας (Πολιτικά κόμματα, Θεσμοί και σχέσεις πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης).

Ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα και σπούδασε νομικά, κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη London School of Economics and Political Science και στο Πανεπιστήμιο Yale, όπου το 1991 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του. Έχει διδάξει κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο μεταπτυχιακό ίδρυμα Instituto Juan March de Estudios e Investigaciones της Μαδρίτης και στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1998 διδάσκει πολιτική επιστήμη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για το σύγχρονο ελληνικό κράτος, τις σχέσεις διοίκησης και πολιτικής, την κοινωνία πολιτών και το κράτος πρόνοιας στα περιοδικά British Journal of Sociology, Κοινωνία Πολιτών και Σύγχρονα Θέματα και στις εφημερίδες Αυγή και Βήμα της Κυριακής. Έχει εκδόσει τα βιβλία "Γραφειοκρατία και πολιτική εξουσία" (Αντ. Σάκκουλας, 1996) και Populism and Bureaucracy (The University of Notre Dame Press, 1996) και έχει επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Κοινωνία και πολιτική" (Θεμέλιο, 1996, μαζί με τους Χ. Λυριντζή και Ηλ. Νικολακόπουλο) και "Ο Συνήγορος του Πολίτη: Η δημοκρατία σε βάθος" (Παπαζήσης, 2000. Είναι συντονιστής έκδοσης του περιοδικού Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης.

Ο Παναγιώτης (Τάκης) Καφετζής είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και εργάζεται ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.).

Ο Κώστας Μποτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Διδάκτορας Συνταγματικού Δικαίου από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάζεται ως νομικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος και ως δικηγόρος με ειδίκευση στο Δημόσιο Δίκαιο. Διδάσκει συγκριτικό ευρωπαϊκό δίκαιο στο μεταπτυχιακό τμήμα του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Τουρισμού κατά την περίοδο 2003-2004. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Επιμόρφωσης, πρώην Γραμματέας του Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης, εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ευρωβουλευτής από το 2007 ως το 2009, μέλος στις επιτροπές Συνταγματικών Υποθέσεων -Προϋπολογισμών ελέγχου των Προϋπολογισμών και Νομικών Θεμάτων. Έχει γράψει πλήθος βιβλίων. Τακτικός αρθρογράφος στην εφημερίδα "Τα Νέα", στα περιοδικά "Μεταρρύθμιση", "Διαβάζω" και "Δικαιόραμα" και στην ειδησεογραφική πύλη Eurο2day. Προσωπική ιστοσελίδα: www.botopoulos.gr

Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.

Ο Χαράλαμπος Θ. Ανθόπουλος σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και τη Ρώμη. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.