Ο Δημήτρης Γ. Μαγριπλής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και κοινωνική θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1999 αναγορεύτηκε διδάκτορας της κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Θέμα της διδακτορικής διατριβής του είναι: "Πολιτική και θρησκεία στην κοινωνία του Βυζαντίου: μια απόπειρα κοινωνιολογικής ανάλυσης του κινήματος των Ζηλωτών (1342-1349 μ.Χ.)". Έχει συμμετάσχει ως ερευνητής σε ευρωπαϊκά προγράμματα και δίδαξε κοινωνιολογία στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο ΤΕΙ Καλαμάτας. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων (παράρτημα Μεσσηνίας) και πρόεδρος της Επιτροπής Διοίκησης του Κέντρου Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης Μεσσηνίας (Κ.Α.Φ.Κ.Α. Φιλιατρών). Άρθρα του και σχόλια έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, στον ημερήσιο τύπο και στα περιοδικά: "Κοινωνική Εργασία", "Επιθεώρηση Κοινωνικών Επιστημών", "Βυζαντινός Δόμος", "Νέα Εστία", "Θρησκειολογία", "Τετράδια Ψυχιατρικής", "Συνάντηση", "Σύναξη", "Κοινωνιόγραμμα", κ.ά. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 2007 με το ψευδώνυμο Φώτης Αδάμης, με το βιβλίο "Μαθήματα κηπουρικής και άλλα διηγήματα", από τις εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη. Το 2010 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική του συλλογή, "Στα τέταρτα του χρόνου", στον κοινό τόμο με την εικαστικό Αγγελική Κοκονάκη, "Χρώμα και λόγος", στη σειρά "Επί- γνωση" των εκδόσεων Αν. Σταμούλη στη Θεσσαλονίκη. Το 2011 κυκλοφόρησε η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο: "Κρυφές Ενοχές", από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Διηγήματά του κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

Ο Αριστείδης Ν. Δουλαβέρας είναι Επίκ. Καθηγητής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Γεννήθηκε στην Γκούρα Κορινθίας το 1949. Είναι αριστούχος πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1972) και αριστούχος διδάκτορας στη Λαογραφία της ίδιας σχολής (1988). Το 1984 μετεκπαιδεύτηκε με υποτροφία του ΥΠΕΠΘ στο Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπηρέτησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως φιλόλογος καθηγητής, διευθυντής γυμνασίου, μεταλυκειακού κέντρου, λυκείου και ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων. Διετέλεσε, εξάλλου, αναπληρωτής διευθυντής στο ΠΕΚ (Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο) Πάτρας και διευθυντής ΠΕΚ Τρίπολης. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για τη λαογραφία, τα αρχαία και τα νέα ελληνικά. Πολλά άρθρα και βιβλιοκρισίες του βρίσκονται σε διάφορα λαογραφικά και εκπαιδευτικά περιοδικά. Έχει επίσης λάβει μέρος με εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει δώσει πολλές διαλέξεις και ομιλίες, ενώ είναι μέλος επιστημονικών ενώσεων και εταιρειών.

Ο Γεώργιος Αλεξιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας Κοινωνιολογίας της Ιατρικής (1998). Από το 2003 είναι λέκτορας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και διδάσκει στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Τμήματος Ψυχολογίας «Οργανωτική Ψυχολογία» και «Δυνητικές Κοινότητες». Τα γνωστικά αντικείμενα με τα οποία ασχολείται είναι η ψυχοκοινωνιολογία της υγείας, η κοινωνιολογία του σώματος και η οργανωτική θεωρία. Έχει συγγράψει το βιβλίο "Λόγος περί ζωής και θανάτου: Η ιατρική πράξη ως μορφή κοινωνικής αλληλόδρασης στις μονάδες εντατικής θεραπείας" (Αθήνα, 2000).

Ο Δημήτρης Μπουρίκος γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Περιστέρι. Το 1998 αποφοίτησε από το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Αθηνών και το 2000 από το Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Το 2003 απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις ευρωπαϊκές και διεθνείς σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε υποτροφίες από το ΙΚΥ, το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το Υπουργείο Εργασίας. Από το 2004 είναι Υποψήφιος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο πεδίο της ευρωπαϊκής ενοποίησης και των επιπτώσεών της στις εθνικές κοινωνικές πολιτικές. Εργάζεται ως επιστημονικός και ερευνητικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Αθηνών και ως εισηγητής πολιτικής επιστήμης και ευρωπαϊκών θεμάτων σε πανεπιστημιακά φροντιστήρια και κέντρα σπουδών. Έχει συγγράψει τον Βιβλιογραφικό οδηγό κοινωνικής εργασίας και πρόνοιας (1999, εκδόσεις Έλλην, μαζί με τον Π. Σταθόπουλο) και τον Οδηγό πληροφοριών-παροχών για τις πολύτεκνες οικογένειες (2005, ΠΡΟ.ΜΕ.Σ.Π.Ο.). Ερευνητικές εργασίες του έχουν δημοσιευτεί στην Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, την Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, το Βήμα Διεθνών Σχέσεων και τον Οικονομικό Ταχυδρόμο.

Ο Πέτρος Σταθόπουλος είναι καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής στο Frederick Institute of Technology, Λευκωσία. Υπηρέτησε ως καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Frederick Kύπρου καθώς επίσης και στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Concordia και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο McGill, στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας (τομέας Κοινοτικής Εργασίας - Κοινωνικού Σχεδιασμού). Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Brandeis (Η.Π.Α.) στην Κοινωνική Πολιτική. Δίδαξε στο Deree College και στο Fitchburg State College. Εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και στο Lipton Mental Health Center (Director of Research and Evaluation). Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε προγράμματα Κοινοτικής Ανάπτυξης στις Η.Π.Α., στον Καναδά και στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξενόγλωσσα βιβλία και περιοδικά.

Ο Γιάννης Δρίτσας είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο ΤΕΙ Πάτρας, όπου διδάσκει την πρόληψη και θεραπεία της ουσιο-εξάρτησης, της νεανικής παραβατικότητας και νέες προσεγγίσεις στην ομαδική ψυχοθεραπεία. Έλαβε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας στην Κοινωνική Πολιτική και το Διδακτορικό του στην Κοινωνική Εργασία. Έχει εκπαιδευτεί στην ψυχοθεραπεία σύμφωνα με τον Roger και αργότερα στην Γνωσιακή Προσέγγιση. Έλαβε υποτροφία από το ΙΚY και το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας ως best student award. Έχει εργαστεί για αρκετά χρόνια σε Προγράμματα απεξάρτησης στον ΟΚΑΝΑ και ΚΕΘΕΑ. Το ερευνητικό του έργο συμπεριλαμβάνει δομές πρόληψης και θεραπείας για αλκοόλ και ουσίες και συνθήκες άσκησης της κοινωνικής Εργασίας στην χώρα μας. Έχει δημοσιεύσει άρθρα στην Εκλογή, Κοινωνική Εργασία και άλλα επιστημονικά περιοδικά, μια Μονογραφία στην Προσέγγιση Hudolin, και ένα βιβλίο στην Ομαδική θεραπεία και Πρακτική.

Η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα γεννήθηκε το 1947 στη Νέα Αρτάκη Ευβοίας. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και Ψυχιατρική στο Παρίσι και την Αθήνα. Είναι η γυναίκα του Σάββα Μιχαήλ. Εργάζεται στο Ε.Σ.Υ., στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, το γνωστό Δαφνί, από το 1974 μέχρι σήμερα. Είναι η επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών Ψ.Ν.Α. - 18 ΑΝΩ και εκδότρια του περιοδικού "Τετράδια Ψυχιατρικής". Το 2001 κυκλοφόρησε στις Εκδόσεις "Άγρα" το βιβλίο της "Ψάξαμε ανθρώπους και βρήκαμε σκιές... Το αίνιγμα της τοξικομανίας" το 2006 "Η περίπτωση Ευρυδίκη - Κλινική της τοξικομανίας" - "Ψυχοθεραπεία και τέχνη στην απεξάρτηση - Το "παράδειγμα" του 18 Άνω (2008) και "Το αδύνατο πένθος και η κρύπτη - Ο τοξικομανής και ο θάνατος" (2012).

Ο Αντώνης Παπαρίζος κατάγεται από τον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, όπου τελείωσε και το Λύκειο, και σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόνη Paris I-Pantheon και στο Centre d' Analyse Comparative des Systemes Politiques του ίδιου Παν/μίου: δύο διπλώματα στην Πολιτική Κοινωνιολογία, στην Κοινωνιολογία και στην Ιστορία. Είναι διδάκτωρ D' Etat του Παν/μίου Paris 2, με πεδίο έρευνας την Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Αναγνωρίστηκε ως υφηγητής το 1989 από το Paris 2. Απο το 1985 διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κοινωνιολογία και Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Ως προσκεκλημένος καθηγητής έχει διδάξει σε άλλα ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. Είναι αναπληρωτής καθηγητής. Συμμετείχε με επιστημονικές ανακοινώσεις σε Διεθνή Συνέδρια και δημοσίευσε πολυάριθμες εργασίες. Από τις εργασίες του: - Contribution a une apprehension du rapport entre politique et religion et l' emergence du christianisme, Paris, 1987. - "Autorite politique et autorite mantique"Tiresias et Oedipe", KERNOS, Liege, no 3, 1990. - "Διαφωτισμός, θρησκεία και παράδοση στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία" στο Ν. Δεμερτζής, Θ. Λίποβατς και ά., "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" Αθήνα, Οδυσσέας, 1994. - "Λόγος και η θρησκεία ως πολιτική κοσμογονία στη δημοκρατία των Αθηναίων " στο Γ. Βλάχος, Α. Μάνεσης και ά., "Η αθηναϊκή δημοκρατία", Αθήνα, Ακαδημία Αθηνών, 1995 κ.ά.

Ο Κωνσταντίνος Κορναράκης είναι Επίκουρος Καθηγητής Χριστιανικής Ηθικής στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1965. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ψυχολογία στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πατερική Θεολογία στο Πανεπιστήμιο του Durham (Αγγλία) και είναι διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως θεολόγος-καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και υπήρξε επιστημονικός υπεύθυνος και συγγραφέας της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων Θρησκευτικών της Ε΄ Δημοτικού (εκπαιδευτικού και μαθητή).

Ο Δ. Κ. Πατσόπουλος γεννήθηκε και ζει μόνιμα στην Καλαμάτα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Πατρών το 1995. Πήρε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης με κατεύθυνση "Εφαρμοσμένα Μαθηματικά" από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 2000. Υποστήριξε την διδακτορική διατριβή του με τίτλο "Διδακτικές ανακατασκευές της Ιστορίας των Μαθηματικών: Η καθιέρωση της ονομασίας θεώρημα τον Θαλή στη νεοελληνική εκπαίδευση" το 2006 στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει εργασίες σε διεθνή περιοδικά και σε διεθνή και πανελλήνια συνέδρια. Τα ενδιαφέροντά του είναι η Ιστορία, ειδικότερα της (επιστημονικής) εκπαίδευσης και των (αρχαίων ελληνικών και βυζαντινών) Μαθηματικών, η Φιλοσοφία, ειδικότερα η Φιλοσοφία των (αρχαίων Ελληνικών) Μαθηματικών, και η Παιδαγωγική, ειδικότερα οι σχέσεις Ιστορίας και Διδακτικής των Μαθηματικών. Εργάζεται ως συνεργάτης σε τμήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ο Δημήτρης Αγγελής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Είναι πτυχιούχος θεολογίας και διδάκτωρ φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ποιητής και δοκιμιογράφος. Για την ποιητική του συλλογή "Επέτειος" (Εκδόσεις των Φίλων, 2008), τιμήθηκε με το βραβείο Λάμπρου Πορφύρα Έλληνα λυρικού ποιητή της Ακαδημίας Αθηνών. Διευθυντής του περιοδικού "Νέα Ευθύνη" (2010-2013) και από τον Μάιο του 2013 του περιοδικού "Φρέαρ".

Ο Αριστείδης Θ. Γκιουλής σπούδασε παιδαγωγικά στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα. Μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης "Δημήτρης Γληνός" στη Θεσσαλονίκη. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων εκπαιδευτικού χαρακτήρα και είναι αρθρογράφος και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του τριμηνιαίου λογοτεχνικού και επιστημονικού περιοδικού "Τριφυλιακή Εστία". Εργάστηκε ως δάσκαλος επί σειρά ετών σε ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση και τώρα διδάσκει στο 2ο Δημ. Σχ. Κυπαρισσίας του Νομού Μεσσηνίας.

Ο Ιωάννης Δ. Σόλαρης σπούδασε Φιλοσοφία-Παιδαγωγική-Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κοινωνική Θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διορίστηκε καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και η οργανική του θέση είναι στο Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας. Είναι αποσπασμένος στην Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Ο Ιωάννης Π. Μπουγάς σπούδασε θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διορίστηκε καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και η οργανική του θέση είναι στο Γυμνάσιο Καρδαμύλης Μεσσηνίας. Είναι αποσπασμένος στην Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Η Πανταζή Βασιλική είναι πτυχιούχος του γαλλικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το 2003 αναγορεύτηκε Διδάκτορας στις Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Paris VIII στο Παρίσι. Από το 2005 έως το 2007 εργάστηκε ως διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Σήμερα είναι καθηγήτρια γαλλικής γλώσσας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και διδάσκουσα του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου στο μεταπτυχιακό τμήμα καθηγητών γαλλικής και συγκεκριμένα στη θεματική ενότητα Γαλλική γλώσσα και Διαπολιτισμική εκπαίδευση.

Ο Γέρων Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης (Αθήνα 1962), σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (αποφοίτησε το 1985), ενώ παράλληλα ολοκλήρωσε την εκμάθηση της Αγγλικής και Γαλλικής γλώσσας. Στις αρχές του 1986, "ποθών τον βίον της ασκήσεως", αναχωρεί για το Άγιον Όρος, όπου κείρεται μοναχός στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου. Από το 1992 βρίσκεται στην Ιερά Σκήτη Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων, ασκούμενος στην ιστορική και αγιοτόκο Ιερά Καλύβη Αγίου Ακακίου, την οποία και ανακαίνισε εκ βάθρων.

Ο Οδυσσέας Βουδούρης γεννήθηκε στη Βουδαπέστη το 1953, από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες, και μεγάλωσε στη Γαλλία. Μετά από σύντομη επιστροφή στην Ελλάδα (1965-1967), οι γονείς του εκδιώχθηκαν πάλι και ο Οδυσσέας Βουδούρης σπούδασε στη Γαλλία. Απόκτησε τις πρώτες ενεργούς κοινωνικές εμπειρίες του στα οδοφράγματα της εξέγερσης του Μάη του '68 και συμμετείχε στο γαλλικό φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του '70. Τελείωσε την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Παρισίων και ειδικεύτηκε στη χειρουργική. Από τη δεκαετία του '80 δραστηριοποιείται στο ανθρωπιστικό κίνημα μετέχοντας σε αποστολές, κυρίως χειρουργικές, σε εμπόλεμες περιοχές. Ζει και εργάζεται ως χειρουργός στην Ελλάδα από το 1990. Διετέλεσε πρόεδρος του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, από το 1996 ως το 2001, και αντιπρόεδρος της διεθνούς οργάνωσης Medecins Sans Frontieres, την περίοδο 1998-1999. Στην περίοδο 2001-2004 συμμετείχε, ως πρόεδρος του Περιφερειακού Συστήματος Υγείας Πελοποννήσου, στην προσπάθεια μεταρρύθμισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Τον Μάιο του 2012 εξελέγη βουλευτής Β΄ Αθηνών με το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς.

O Παντελής Λ. Kαλαϊτζίδης γεννήθηκε το 1961 στη Θεσσαλονίκη και έλαβε το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του A.Π.Θ. το 1984. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην αρχαία φιλοσοφία, τη δυτική μεσαιωνική φιλοσοφία και τη συστηματική θεολογία, στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, στο Φιλοσοφικό Tμήμα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV) και στο Institut Catholique de Paris. Aπό τον Oκτώβριο του 2000 είναι υπεύθυνος προγράμματος της Aκαδημίας Θεολογικών Σπουδών της I. Mητροπόλεως Δημητριάδος, ενώ τον Iούλιο του 2003 εξελέγη πάρεδρος επί θητεία του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου με αντικείμενο την επιμόρφωση και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, αναλαμβάνοντας καθήκοντα τον Iανουάριο του 2004. Kατά το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2005-06 ήταν προσκεκλημένος ερευνητής στην Eλληνορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Tιμίου Σταυρού Bοστώνης, με αντικείμενο έρευνας τη θεολογική προσέγγιση της ετερότητας.

Ο Δημήτρης Ι. Μπεκριδάκης γεννήθηκε το 1970 στη Χίο και σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον Τομέα Θρησκειολογίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και απέκτησε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Θρησκειολογία. Διατέλεσε αρχισυντάκτης και κατόπιν διευθυντής επιστημονικών θεμάτων του ειδικού περιοδικού God & Religion / Θεός και Θρησκεία. Σήμερα είναι διευθυντής του περιοδικού Θρησκειολογία / Ιερά-Βέβηλα.

Ο Δημήτρης Γ. Μαγριπλής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και κοινωνική θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1999 αναγορεύτηκε διδάκτορας της κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Θέμα της διδακτορικής διατριβής του είναι: "Πολιτική και θρησκεία στην κοινωνία του Βυζαντίου: μια απόπειρα κοινωνιολογικής ανάλυσης του κινήματος των Ζηλωτών (1342-1349 μ.Χ.)". Έχει συμμετάσχει ως ερευνητής σε ευρωπαϊκά προγράμματα και δίδαξε κοινωνιολογία στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο ΤΕΙ Καλαμάτας. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων (παράρτημα Μεσσηνίας) και πρόεδρος της Επιτροπής Διοίκησης του Κέντρου Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης Μεσσηνίας (Κ.Α.Φ.Κ.Α. Φιλιατρών). Άρθρα του και σχόλια έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, στον ημερήσιο τύπο και στα περιοδικά: "Κοινωνική Εργασία", "Επιθεώρηση Κοινωνικών Επιστημών", "Βυζαντινός Δόμος", "Νέα Εστία", "Θρησκειολογία", "Τετράδια Ψυχιατρικής", "Συνάντηση", "Σύναξη", "Κοινωνιόγραμμα", κ.ά. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 2007 με το ψευδώνυμο Φώτης Αδάμης, με το βιβλίο "Μαθήματα κηπουρικής και άλλα διηγήματα", από τις εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη. Το 2010 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική του συλλογή, "Στα τέταρτα του χρόνου", στον κοινό τόμο με την εικαστικό Αγγελική Κοκονάκη, "Χρώμα και λόγος", στη σειρά "Επί- γνωση" των εκδόσεων Αν. Σταμούλη στη Θεσσαλονίκη. Το 2011 κυκλοφόρησε η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο: "Κρυφές Ενοχές", από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Διηγήματά του κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

Ο Δημήτρης Γ. Μαγριπλής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και κοινωνική θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1999 αναγορεύτηκε διδάκτορας της κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Θέμα της διδακτορικής διατριβής του είναι: "Πολιτική και θρησκεία στην κοινωνία του Βυζαντίου: μια απόπειρα κοινωνιολογικής ανάλυσης του κινήματος των Ζηλωτών (1342-1349 μ.Χ.)". Έχει συμμετάσχει ως ερευνητής σε ευρωπαϊκά προγράμματα και δίδαξε κοινωνιολογία στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο ΤΕΙ Καλαμάτας. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων (παράρτημα Μεσσηνίας) και πρόεδρος της Επιτροπής Διοίκησης του Κέντρου Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης Μεσσηνίας (Κ.Α.Φ.Κ.Α. Φιλιατρών). Άρθρα του και σχόλια έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, στον ημερήσιο τύπο και στα περιοδικά: "Κοινωνική Εργασία", "Επιθεώρηση Κοινωνικών Επιστημών", "Βυζαντινός Δόμος", "Νέα Εστία", "Θρησκειολογία", "Τετράδια Ψυχιατρικής", "Συνάντηση", "Σύναξη", "Κοινωνιόγραμμα", κ.ά. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 2007 με το ψευδώνυμο Φώτης Αδάμης, με το βιβλίο "Μαθήματα κηπουρικής και άλλα διηγήματα", από τις εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη. Το 2010 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική του συλλογή, "Στα τέταρτα του χρόνου", στον κοινό τόμο με την εικαστικό Αγγελική Κοκονάκη, "Χρώμα και λόγος", στη σειρά "Επί- γνωση" των εκδόσεων Αν. Σταμούλη στη Θεσσαλονίκη. Το 2011 κυκλοφόρησε η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο: "Κρυφές Ενοχές", από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Διηγήματά του κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.