Ο Σάμι Βαρσάουερ, ηλικιωμένος Αργεντινός ηθοποιός, φύλαξε τις αναμνήσεις της ζωής του μέσα σ' ένα κουτί παπουτσιών. Μετά το θάνατό του το περιεχόμενο του κουτιού, παλιά θεατρικά προγράμματα, περνά στα χέρια ενός φοιτητή δημοσιογραφίας που ερευνά την ιστορία του εβραϊκού θεάτρου. Ανάμεσα στα κιτρινισμένα χαρτιά ο φοιτητής βρίσκει το πρόγραμμα μιας ξεχασμένης μουσικής παράστασης του 1927 με τίτλο "Ο Μολδαβός σωματέμπορος". Στο έργο ξεδιπλώνεται το τραγικό έπος εβραίων γυναικών που ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα από την Ευρώπη για να παντρευτούν στην Αμερική, αλλά κατέληξαν στα καμπαρέ της Αργεντινής εξαπατημένες από ένα ανενδοίαστο κύκλωμα ομόθρησκών τους προαγωγών.
Το νήμα της αφήγησης στο μυθιστόρημα του Κοζαρίνσκι ενώνει εποχές και ηπείρους, μύθο και πραγματικότητα. Στη μία άκρη του νήματος βρίσκονται οι γειτονιές του Μπουένος Άιρες, τα μπαρ, τα λαϊκά θέατρα και οι άνθρωποι που έφτασαν κάποτε εκεί κουβαλώντας σε μικρές αποσκευές τις μεγάλες ελπίδες τους. Στην άλλη, ο περιφερειακός του Παρισιού όπου ανήλικες πόρνες από την Ανατολική Ευρώπη ζουν σήμερα τη διάψευση των δικών τους προσδοκιών.
"Ο Μολδαβός σωματέμπορος" θίγει χωρίς μελοδραματισμούς βαθιά ανθρώπινα θέματα, απηχώντας ταυτόχρονα τις μελωδίες του γίντις θεάτρου, που ταξίδεψε μαζί με χιλιάδες εβραίους μετανάστες από τη ρώσικη στέπα ως την πάμπα, για να σμίξει με τους ρυθμούς της Αργεντινής, το τάνγκο και τη μιλόνγκα.

Το 2007 "Ο Μολδαβός σωματέμπορος" ήταν υποψήφιο για το βραβείο καλύτερου ξένου μυθιστορήματος που απονέμει η εφημερίδα "Independent".