Ο Ηλίας Σπυρόπουλος σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (το 1966), στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και την Ecole Pratique des Itautes Etudes του Παρισιού. Ανακηρύχτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης το 1973. Υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση επί είκοσι περίπου χρόνια, με μια πολύχρονη διακοπή, από το 1968 και μετά, οπότε απολύθηκε από το δικτατορικό καθεστώς. Με την ίδρυση του Κέντρου Εκπαιδευτικών Μελετών και Επιμορφώσεως (1976), διορίστηκε Σύμβουλος, αργότερα, (1984), Πρόεδρος του Τμήματος Μέσης Εκπαιδεύσεως και, στη συνέχεια, Πρόεδρος του αντίστοιχου τμήματος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Με τις ιδιότητες του αυτές χειρίστηκε κυρίως τα θέματα της αναμόρφωσης των προγραμμάτων, των διδακτικών βιβλίων και της μεθόδου διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών και των κειμένων νεοελληνικής λογοτεχνίας στη Μέση Εκπαίδευση, όπως και της επιμόρφωσης του διδακτικού προσωπικού της (ως συντονιστής σεμιναρίων σε πανελλήνια κλίμακα και Διευθυντής της Σχολής Επιμορφώσεως Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης - ΣΕΛΜΕ Αθηνών) και υπήρξε ο εισηγητής της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στα Γυμνάσια. Διετέλεσε πρόεδρος ή μέλος Συμβουλίων και Επιτροπών του Υπουργείου Παιδείας και εκπρόσωπός του για θέματα εκπαιδευτικού σχεδιασμού στην UNESCO, το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Οικονομική Ένωση και την Κύπρο. Το συγγραφικό έργο του Ηλία Σπυρόπουλου, εκτός από τα διδακτικά εγχειρίδια, τη συμβολή του στον εφοδιασμό των φιλολόγων με "Βιβλία του καθηγητή", τα επιστημονικά και παιδαγωγικά του άρθρα, το Ευρετήριο του τόμου 1 - 20 του περιοδικού "Ελληνικά" (1979), αναφέρεται: α) Στη σύγχρονη σχολική πράξη, με βιβλία όπως: "Τα αρχαία ελληνικά στο Γυμνάσιο και το Λύκειο" (1980), που είχε τη συνέχειά του με μια κατάθεση της πολύχρονης εμπειρίας του ως Συμβούλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, την τριλογία "Θητεία στον ανθρωπισμό" (1. "Το αρχαίο θέατρο στην παιδεία του σήμερα". - 2. "Λογοτεχνία και παιδεία". - 3. "Αρχαιοελληνικός λόγος και σύγχρονη παιδεία", 1991 - 1992. β) Στους αρχαίους κλασσικούς: τον Πλάτωνα, ("Πλάτωνος μύθοι", 1969, "Πλάτωνος Πρωταγόρας", 1975) τον Σοφοκλή ("Ερμηνεία του Οιδίποδα τυράννου", 1981) τον Ηρόδοτο ("Μακεδονία και Μακεδόνες στον Ηρόδοτο", 1993, "Τα ερωτικά και τα αιμοσταγή του Ηροδότου", 1998). Έργο ζωής του Ηλία Σπυρόπουλου αποτελεί η πεντάτομη έκδοση των 9 βιβλίων των "Ιστοριών" του Ηροδότου (εκτεταμένη Εισαγωγή - Αρχαίο Κείμενο - Μετάφραση - Σχόλια - Αναλυτικά Ευρετήρια, 1992 - 1998). Αλλά ο Ηλίας Σπυρόπουλος είναι κατεξοχήν αριστοφανιστής, όπως δείχνει η συγγραφική του δραστηριότητα: Η διδακτορική του διατριβή "L' accumulation verbale chez Aristophane", βραβείο της Εταιρείας Γάλλων Φιλολόγων 1974, "Αριστοφάνους Ιππείς", 1987, "Αριστοφάνης: Σάτιρα - θέατρο - ποίηση", 1988, "Αριστοφάνους Αχαρνείς", 1998, και άρθρα, σύμμικτα και βιβλιοκρισίες σε επιστημονικά περιοδικά και εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Μάλιστα, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανέβασε τη μετάφρασή του των Ιππέων στο Φεστιβάλ του 1989 και το Εθνικό Θέατρο τη μετάφραση των Αχαρνών στο Φεστιβάλ του 1995. Η μετάφραση αυτή βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας (2002).