Ο Βίντοσαβ Στεβάνοβιτς γεννήθηκε το 1942 στο Τσβετόγιεβατς της Σερβίας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Εργάσθηκε ως διευθυντής του μεγαλύτερου εκδοτικού οίκου της Γιουγκοσλαβίας (Prosveta) από το 1970 ώς το 1991. Από το 1991 ώς το 1993 έζησε αυτοεξόριστος στην Αθήνα και, εν συνεχεία, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου ζει μέχρι σήμερα. Έχει εκδόσει επτά μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων, τρία θεατρικά έργα και μία βιογραφία του Μιλόσεβιτς. Το μυθιστόρημα "Διαθήκη" (1986) έκανε, μέσα σε οκτώ μήνες, δέκα διαδοχικές ανατυπώσεις (60.000 αντίτυπα), η επιτυχία όμως αυτή ενόχλησε τη λογοκρισία, η οποία απαγόρευσε την κυκλοφορία του με το σκεπτικό ότι ο συγγραφέας παρουσίαζε με μελανά χρώματα την κατάσταση στη χώρα του. Η "Διαθήκη" βραβεύτηκε ως βιβλίο της χρονιάς και, αργότερα, ως βιβλίο της δεκαετίας στη Γιουγκοσλαβία. Τα μυθιστορήματα "Χιόνι στην Αθήνα", "Η νήσος των Βαλκανίων", "Ο Χρήστος και τα σκυλιά" γράφτηκαν στην Αθήνα. Ο Στεβάνοβιτς έχει τιμηθεί με τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία της χώρας του. Έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.

Η Γκάγκα Ρόσιτς γεννήθηκε στη Σερβία. Σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία, ξένες γλώσσες και θέατρο στο Βελιγράδι, στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Η διδακτορική της διατριβή είχε θέμα " Το αρχαίο ελληνικό θέατρο στη σύγχρονη σκηνή". Από το 1981 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει μεταφράσει πάνω από 60 τίτλους σύγχρονης λογοτεχνίας. Από τα σερβικά στα ελληνικά έχει μεταφράσει συγγραφείς όπως οι: Πάβιτς, Στεβάνοβιτς, Κοβάτσεβιτς, Πόπα, Σάβιτς, Τζουκάνοβις, Αλμπαχάρι (βραβείο "Βαλκάνια" για το "Δόλωμα"), Αρσένιεβιτς, Μίρκοβιτς, Κις. Από τα ελληνικά στα σερβικά έχει μεταφράσει τους: Μάτεσι, Θεοδωρόπουλο, Καπάνταη, Λαδιά, Αναγνωστάκη, Ζατέλη, Δημουλά, Σωτηρίου, Κούρτοβικ, Μαραγκόπουλο, κ.ά. Έχει οργανώσει τον Κύκλο της Σερβικής Λογοτεχνίας στην Αθήνα και έχει παρουσιάσει πολλούς Σέρβους καλλιτέχνες στην Ελλάδα, όπως και Έλληνες στη Σερβία. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί σε παραστάσεις ως μεταφράστρια των σκηνοθετών. Το 2004 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση στα σερβικά των ποιημάτων της Κικής Δημουλά. Επίσης, το 2010 της απονέμεται το Βραβείο του Σερβικού PEN για το συνολικό της έργο, ως η καλύτερη μεταφράστρια από τη σερβική γλώσσα. Για τη συμβολή της στη σύσφιξη των πολιτιστικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, η χώρα της τής έχει απονείμει τον τίτλο της Επίτιμης Πρέσβειρας των Γραμμάτων.