Ο Γεράσιμος Ρηγάτος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1945. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου είναι διδάκτωρ και υφηγητής -άμισθος επίκουρος καθηγητής. Άσκησε την ιατρική επί 40 χρόνια, 26 από τα οποία ως διευθυντής παθολόγος ογκολόγος. Κατά την ίδια περίοδο ήταν δραστηριοποιημένος στο χώρο των επιστημονικών εταιρειών και διετέλεσε μέλος διοικητικών συμβουλίων, γενικός γραμματέας και πρόεδρος. Είναι ιδρυτής (1989) και επί σειρά ετών πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας. Έχει επίσης ασχοληθεί με τον βιοϊατρικό τύπο, υπηρετώντας ως μέλος, διευθυντής ή επίτιμος διευθυντής σύνταξης διαφόρων περιοδικών. Για τη συνολική του προσφορά του έχουν απονεμηθεί τιμητικοί τίτλοι και πάνω από τριάντα τιμητικές πλακέτες. Παράλληλα με την ιατρική ασχολείται και με την ιστορία, τη λαογραφία και τον πολιτισμό της ιατρικής, καθώς και με την πεζογραφία. Ήδη από έγκυρους εκδοτικούς οίκους κυκλοφορούν 65 βιβλία του, ελληνικά και ξενόγλωσσα, 40 από τα οποία κινούνται στο χώρο του πολιτισμού της ιατρικής. Η εκδοτική και η γενικότερη πολιτιστική δραστηριότητά του έχουν ευρύτατα αναγνωρισθεί και σχολιασθεί με περισσότερα από 800 κριτικά σημειώματα και άρθρα από διακεκριμένους Πανεπιστημιακούς του χώρου των Ανθρωπιστικών Σπουδών, από κριτικούς, από λογοτέχνες και δημοσιογράφους. Έχει συνεργασθεί κατά καιρούς με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας, ("΄Ερευνα", "Ομπρέλα", "Ιστορία Εικονογραφημένη", "Χοροστάσι" κ.α) και με τις σειρές "Ιστορικά" και "Πρωτοπόροι" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία". Για τα βιβλία του ο Γεράσιμος Ρηγάτος έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών (βραβείο Α΄ Τάξεως, 1989), από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών (Έπαινος Μάρκου Αυγέρη 1994), από τον Ο.Φ. Ολυμπιακού Πνεύματος (2001), από την Α.Σ.Π.Ε. (2008) και από διάφορα λογοτεχνικά και άλλα σωματεία. Επίσης έχει τιμηθεί με ειδική εκδήλωση από τον Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών (1996), με υποτροφία από το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Princeton (1998) και με ειδικά αφιερώματα σε εφημερίδες και στα περιοδικά "Έρευνα" (1996), "Ομπρέλα" (2005), "Το στίγμα" (2007), "Νέα Σκέψη" (2009) και "Πνευματική Κύπρος" (2009). Τον Οκτώβριο 2006, κέρδισε την ανώτατη τιμητική διάκριση του Πανεπιστημίου Αθηνών, με την αναγόρευσή του σε Επίτιμο Διδάκτορα του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε. Tον Μάρτιο 2007 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών με το χρυσό μετάλλιο "Γρηγ. Ξενόπουλος" και με "Ειδικό βραβείο για την πολύχρονη και σημαντική προσφορά του στα Νεοελληνικά γράμματα". Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και του Ωδείου Αθηνών, καθώς και Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών.

Η Ελένη Κεχαγιόγλου γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1969. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Υποψήφια διδάκτωρ του Παν/μίου Αιγαίου, με θέμα "Το θέατρο στην εκπαίδευση", το 2004 ήταν στη συγγραφική ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου γράφοντας για τη Θεατρική Παιδεία στην "Ανάπτυξη των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών". Από το 1997 εργάζεται ως επιμελήτρια κειμένων, ενώ από το 1997 έως το 2001 δίδαξε λογοτεχνία στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 2003-2004 ήταν υπεύθυνη εκδόσεων του προγράμματος "Εξειδίκευση και Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών" στο Πανεπιστήμιο Αθήνας, και από το 2007 έως το 2010 υπεύθυνη του τμήματος λογοτεχνίας στις εκδόσεις "Ελληνικά Γράμματα". Από το 2006 διδάσκει επιμέλεια στο Εργαστήρι του Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ. Έχει επίσης διδάξει σε σχετικά σεμινάρια στο ΕΚΕΜΕΛ. Σήμερα εργάζεται ως επιμελήτρια εκδόσεων στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. Έχει εργαστεί ως παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών σε σταθμούς των Ιωαννίνων και στον Βήμα 99,5 FM, και συνεργάζεται με τα περιοδικά "Διαβάζω" και "Index".