Ο Ernst Theodor Amadeus Hoffmann (1776-1822), εμβληματική μορφή του ρομαντισμού στη γερμανική λογοτεχνία έζησε στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Κένιγκσμπεργκ της Πρωσίας από γονείς νομικούς. Από μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις τέχνες, ιδιαίτερα τη μουσική και τη ζωγραφική, και διακρίθηκε για τις διανοητικές του ικανότητες. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε σε διάφορες θέσεις στο πρωσικό δημόσιο. Εγκατέλειψε τη νομική για να εργαστεί ως μουσικός (έγραψε την όπερα "Undine" το 1814), μουσικοκριτικός και διευθυντής ορχήστρας. Στα τριάντα του όμως συνειδητοποίησε ότι δεν θα φτάσει ποτέ στο ύψος των μουσικών που θαύμαζε (ανάμεσά τους ο Mozart, προς τιμήν του οποίου το A. - Amadeus στην υπογραφή του), κι έτσι στράφηκε στη συγγραφή. Μετά την έκδοση των πρώτων διηγημάτων του, ο Hoffmann έγινε γρήγορα ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς της εποχής του. Έγραψε πολλές ιστορίες, όπου η πραγματικότητα πλέκεται με δεξιοτεχνία με τη φαντασία αλλά και με κωμικά γεγονότα. Τα έργα του, κυρίως το "Νυχτερινά κομμάτια" (1816), ήταν από τα πρώτα έργα "φρίκης" και επηρέασαν βαθιά πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς, ανάμεσά τους τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, τον Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον και τον Φραντς Κάφκα, ενώ η "Δεσποινίς ντε Σκιντερί" μπορεί να θεωρηθεί ένας προάγγελος της "Μις Μαρπλ" της Αγκάθα Κρίστι. Εμπνευσμένος ίσως από τη δική του πάλη να συμφιλιώσει την καριέρα του με τις δημιουργικές του φιλοδοξίες, έδινε σε πολλούς από τους χαρακτήρες του διχασμένη προσωπικότητα, έντιμοι τη μέρα, δολοφόνοι και κλέφτες τη νύχτα. Πολλά χοροδράματα στηρίζονται σε έργα του όπως τα: "Κοπέλια" του Ντελίμπ, "Καρυοθραύστης" του Τσαϊκόφσκι και "Καρντιγιάκ" του Χίντεμιτ, ενώ πολλά άλλα διασκευάστηκαν για το θέατρο.

Ο Γιάννης Καλιφατίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1982. Σπούδασε μεταλλειολόγος μηχανικός στη Γερμανία, στο Πολυτεχνείο του Ντάρμσταντ. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Μουσείου της Έσσης στους τομείς μοντέρνας τέχνης (Πτέρυγα Joseph Beuys), παλαιοντολογίας και ορυκτολογίας και του Ιστορικού Μουσείου της πόλης του Ντάρμσταντ (Αναγέννηση, Μπαρόκ, Κλασικισμός, Γιούγκεντσιλ). Ασχολήθηκε, επίσης, ενεργά με τη σύγχρονη εναλλακτική μουσική και τον αγγλόφωνο στίχο, αρθογραφώντας παράλληλα στον γερμανικό μουσικό Τύπο. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, παρακολούθησε το γερμανικό τμήμα του ΕΚΕΜΕΛ, απ' όπου αποφοίτησε το 2005. Έκτοτε εργάζεται ως μεταφραστής γερμανόφωνης λογοτεχνίας, μεταξύ άλλων για τις εκδόσεις "Άγρα", "Σμίλη", "Νεφέλη", "Scripta", "Πλέθρον", κ.ά. Επίσης, συνεργάζεται με το Μέγαρο Μουσικής, το Ελληνικό Φεστιβάλ και τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Είναι κάτοχος του Κρατικού Βραβείου Λογοτεχνικής μετάφρασης 2007 για το βιβλίο του W.G. Sebald "Οι ξεριζωμένοι" (εκδ. Άγρα), και κάτοχος του Βραβείου Γερμανόφωνης Λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ 2010 για το βιβλίο του Georg Heym "Ο κλέφτης: Επτά αφηγήματα" (εκδ. Νεφέλη). Από το Ακαδημαϊκό έτος 2010-11 διδάσκει λογοτεχνική μετάφραση στο γερμανικό τμήμα του ΕΚΕΜΕΛ.