Στην έκδοση προηγούνται η διακήρυξη των Φουτουριστών, το Μανιφέστο του Μοντερνισμού, που, όπως και ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι ο Βελιμίρ Χλέμπνικοφ υποστήριξε.
Ακολουθούν οι ποιητικές συνθέσεις του: Λαντομίρ, Πόλεμος στην ποντικοπαγίδα, Μια νύχτα στο χαράκωμα και Ο ποιητής.
Τα διηγήματα: Πάσχα (Μίμησις στον Γκόγκολ), Λούμπνι - μια ιδιόμορφη ξεχασμένη πόλη, Ο Κόλια ήταν ένα όμορφο αγοράκι (αναφέρεται στον Νικολάι Νικολάγιεβιτς Ριαμπτσέφσκι εξάδελφό του ταλαντούχο βιολιστής και εκκολαπτόμενο συνθέτη). Ατσάλινη καρδιά (από τη ζωή στο Μαυροβούνιο) Νικολάι, Πρέπει άραγε ν' αρχίζουμε την αφήγηση από την παιδική ηλικία, Διακήρυξη των προέδρων της γήινης σφαίρας, Ο Οκτώβρης στο Νεβά, Την παραμονή του πολέμου, Παραμυθία από το μέλλον.
Ακολουθούν ποιήματα του Βελιμίρ Χλέμπνικοφ.
Όταν οι άνθρωποι αγαπούν,
Μακριά κοιτάζουν
Κι αναστενάζουν.
Τα ζώα όταν αγαπούν,
Έχουν θολό το βλέμμα
Κι αφρούς στο στόμα.
Οι ήλιοι όταν αγαπούν,
Σκεπάζουν τη νύχτα μ' ύφασμα φτιαγμένο από χώμα
Και παρελαύνουν χορεύοντας προς το φίλο τους.
Οι θεοί, όταν αγαπούν,
Αγκαλιάζουν με τρέμουλο την οικουμένη,
Όπως ο Πούσκιν - του έρωτα την κάψα της υπηρέτριας του Βολκόνσκι.

Σαν πεθαίνουν τ' άλογα - αναπνέουν,
Σαν πεθαίνουν τα χορτάρια - ξεραίνονται,
Σαν πεθαίνουν οι ήλιοι - σβήνουν
Σαν πεθαίνουν οι άνθρωποι - τραγούδια τραγουδούν.

Την έκδοση συμπληρώνουν τα θεατρικά έργα του Β. Χλέμπνικοφ:
Η κυρία Λένιν, Ασπαρούχ, Το λάθος του θανάτου. Ο δέκατος τρίτος επισκέπτης.