Σύγχρονη Ουκρανία: οι παράλληλες ζωές δύο νέων που τις ενώνει και τις χωρίζει η φρίκη του εμφυλίου πολέμου. Ο αλληλοσπαραγμός που καταστρέφει μία χώρα. Ένας ιερέας που προσπαθεί να καταλάβει το νόημα της σφαγής του λαού του.
Ποιος έχει δίκιο και ποιος υπερισχύει τελικά σε έναν πόλεμο μεταξύ αδελφών;
Και η ευθύνη, ποιανού είναι;
Στο τέλος του βιβλίου δεν μας απασχολούν πιά αυτά…
Σαν να γράφτηκαν για το σήμερα, μας έρχονται στο νου τα λόγια του Αγίου Λουκά:
«Μήν πιστεύετε σ’ ἐκείνους πού θέλουν νά σπείρουν τή διχόνοια καί τό μίσος μεταξύ τῶν λαῶν καί τῶν ἀνθρώπων διαφόρων θρησκειῶν. Ἁπ’ αὐτή τή διχόνοια κερδίζουν μόνο οἱ ἐχθροί μας. Γιά τή μητέρα-Ἐκκλησία ἰσχύει τό ρητό τοῦ ἀπ. Παύλου: “Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην”. Ἡ Ἐκκλησία ἔτσι βλέπει τούς ἀνθρώπους». Νά προφυλάσσετε τούς ἑαυτούς σας ἀπό τό ἁμάρτημα τοῦ φανατισμοῦ, τῆς μισαλλοδοξίας, τοῦ μίσους πρός τούς ἀλλόθρησκους καί τούς ἀνθρώπους διαφορετικῶν πεποιθήσεων. Νά συμπερισφέρεστε εὐγενικά σε κάθε ἄλλη πίστη. Ποτέ μήν προσβάλλετε, ποτέ μήν ταπεινώνετε κανένα…».
Η εμφύλια διαμάχη στην σύγχρονη Ουκρανία παρουσιάζεται ανάγλυφη μέσα από την λογοτεχνική αφήγηση του Σεβασμιωτάτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου (Αντωνόπουλου), ενός ανθρώπου που γνώρισε, έζησε και αγάπησε αυτή την χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια.