Δέκα αγοράκια με σκούτερ τρέχουν σαν τρελά στο αντίθετο ρεύμα για να κατακτήσουν τη Νάπολη. Δεκαπεντάχρονα με ανώδυνα παρατσούκλια -Μαραζά, Πεσμένος, Δοντάκι, Λόλιποπ, Ντρόουν-, επώνυμα παπούτσια, κανονικές οικογένειες και το όνομα της κοπέλας τους σε τατουάζ. Έφηβοι που δεν έχουν αύριο, ούτε καν πιστεύουν σ’ αυτό. Που δε φοβούνται τη φυλακή ή τον θάνατο, γιατί ξέρουν ότι η μόνη τους ευκαιρία είναι να τα παίξουν όλα για όλα, αμέσως. Που ξέρουν ότι "λεφτά έχει όποιος τα παίρνει". Οπότε, βουρ, στα μηχανάκια, για να πάνε να τα πάρουν: τα λεφτά, αλλά προπαντός την εξουσία. Η "Τράτα των παιδιών" μιλάει για την αμφιλεγόμενη αναρρίχηση μιας τράτας -μιας ένοπλης συμμορίας συνδεδεμένης με την Καμόρρα- και για τον αρχηγό της, τον νεαρό Νίκολας Φιορίλλο. Κουρνιασμένοι στις στέγες της πόλης, μαθαίνουν να πυροβολούν με ημιαυτόματα πιστόλια και ΑΚ-47, σημαδεύοντας δορυφορικά πιάτα και κεραίες, για να κατέβουν κατόπιν στους δρόμους και να σπείρουν τον τρόμο από τη σέλα των σκούτερ τους. Σιγά σιγά αποκτούν τον έλεγχο των συνοικιών, αποσπώντας τον απ’ τις αντίπαλες τράτες, συνάπτοντας συμμαχίες με παλιούς, ξεπεσμένους μπος.

Η τράτα βγαίνει στη θάλασσα σε αναζήτηση ψαριών που θα ξεγελαστούν απ’ το φως. Αυτή η τράτα βγαίνει στους δρόμους της Νάπολης να ψαρέψει ανθρώπους για να σκοτώσει. Αυτό το βιβλίο μιλάει για αγοράκια που σπαρταράνε σαν τα ψάρια, για εφήβους που ξεγελιούνται απ’ το φως και για θανάτους που φέρνουν άλλους θανάτους. Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο διεισδύει αμείλικτα στην πραγματικότητα που ανέκαθεν ερευνούσε και μας βυθίζει στην αυθεντικότητα των φανταστικών ιστοριών με ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα αθωότητας και καταπίεσης.