Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η όσο το δυνατόν πληρέστερη καταγραφή των απαγωγών και δολοφονιών που διαπράχθηκαν στη Θεσσαλονίκη ή έξω από αυτή αλλά σχετίζονταν με κάποιο τρόπο με την πόλη. Η απαρίθμηση των συμβάντων καλύπτει τη χρονική περίοδο από το 1852, όπου καταγράφεται η πρώτη έγκυρη πληροφορία δολοφονίας που εντοπίστηκε στις εφημερίδες που ανιχνεύτηκαν, και σταματά τον Μάρτιο του 1913, ημερομηνία που σχετίζεται με την πλέον σημαντική δολοφονία, αυτήν του βασιλέως Γεωργίου.

Η καταγραφή των συμβάντων χωρίζεται σε πέντε επιμέρους χρονικές περιόδους με σκοπό να τονιστούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καθεμιάς και να αποτυπωθεί η γενικότερη κατάσταση που επικρατούσε στην πόλη από την εποχή της Ύστερης Τουρκοκρατίας έως και τον τερματισμό του Αʹ Βαλκανικού Πολέμου.

Οι απαγωγές και οι δολοφονίες που καταγράφονται αφορούν κατοίκους ή επισκέπτες της πόλης, ανεξαρτήτως εθνικότητας, κοινωνικής τάξης ή θρησκείας. Υπήρχαν απαγωγές και δολοφονίες επώνυμων και σημαντικών ατόμων που καταλάμβαναν πρωτοσέλιδα εφημερίδων αλλά και αυτές των «μικρών ειδήσεων», δηλαδή καθημερινά εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.