Στους δρόμους γύρω από την πλατεία Αγίας Αικατερίνης στις Βρυξέλλες ένα γουρούνι τρέχει σαν τρελό σπέρνοντας τον πανικό. Οι ήρωες του μυθιστορήματος δεν πιστεύουν στα μάτια τους· το ζώο εξαφανίζεται απ’ το οπτικό τους πεδίο τόσο ξαφνικά όσο εμφανίζεται και τα σενάρια για την προέλευσή του δίνουν και παίρνουν.
To κυκλοφοριακό χάος που προκαλεί ο τετράποδος φυγάς αντικατοπτρίζει το πανδαιμόνιο που κυριαρχεί στο εσωτερικό των δαιδαλωδών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ’ αυτή τη σύγχρονη Βαβέλ, συναντάμε τη φιλόδοξη Φένια Ξενοπούλου, πρώην ανώτερη υπάλληλο στην Επιτροπή Εμπορίου, η οποία μετατίθεται, κόντρα στις επιδιώξεις της, στη Γενική Διεύθυνση Πολιτισμού. Αναζητώντας τρόπο διαφυγής από τον «άχρηστο» τομέα του πολιτισμού, η Φένια αποφασίζει, παρά τις έντονες αντιδράσεις, να προωθήσει την παράτολμη ιδέα του βοηθού της Μάρτιν Ζούσμαν: ν’ ανακηρυχθεί επισήμως το Άουσβιτς ως η «γενέτειρα» της Ένωσης στο πλαίσιο των εορτασμών του πεντηκοστού της ιωβηλαίου και να συγκεντρωθούν εκεί οι εναπομείναντες επιζώντες του Ολοκαυτώματος.
Στο μεταξύ, ο αστυνόμος Α’ Εμίλ Μπρυνφό προσπαθεί να ξεμπλέξει το κουβάρι της «υπόθεσης Άτλας», μιας δολοφονίας που έλαβε χώρα την ώρα που το γουρούνι έκανε την εμφάνισή του και την οποία συγκαλύπτουν υψηλά ιστάμενα πρόσωπα.

Με καυστικό τόνο, ο Μενάσσε συνθέτει μια πολυπρόσωπη, σκοτεινή σάτιρα της γκροτέσκας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, συνδέοντας ευρηματικά τις αγωνίες της καθημερινής ζωής με την παρατεταμένη κρίση ταυτότητας της ευρωπαϊκής ηπείρου.