Τα 14 κεφάλαια του βιβλίου αυτού αναλύουν την εξέλιξη του Ελληνικoύ Κράτους στα 50 χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση του 1974 ως «κομματικού κράτους» υπό τη διακυβέρνηση των διαδοχικών κομμάτων εξουσίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η κομματική αυτή επίδραση στις δομές και λειτουργίες του κράτους, δηλαδή ο κομματικός γραφειοκρατισμός, αναλύεται θεωρητικά και εμπειρικά για όλες τις διακυβερνήσεις από τη Μεταπολίτευση μέχρι και αυτές των μνημονίων το 2015, περιλαμβάνοντας σχετικές αναφορές και για τη μετέπειτα μέχρι σήμερα περίοδο 2015-2024.
Τα άρθρα στα οποία βασίζονται τα κεφάλαια του βιβλίου δεν είναι ουδέτερα επιστημονικά κείμενα για τους «ειδικούς», αλλά κοινωνικο-πολιτικές αναλύσεις με θέσεις οι οποίες εδράζονται σε τεκμηριωμένη θεωρητική και εμπειρική ανάλυση πολλών ετών. Για τον συγγραφέα το βιβλίο αυτό δεν είναι μια ακόμη ακαδημαϊκή έκδοση, αλλά μια πολιτική πράξη ενάντια στη λήθη, την αναξιοκρατία και την ευνοιοκρατία των «δικών μας παιδιών», η οποία τεκμηριώνει και καταγγέλλει τα πεπραγμένα και τις συνέπειες της κομματοκρατίας. Στοχεύει στον προβληματισμό και τον διάλογο για τα αίτια του σισύφειου και ατελέσφορου διοικητικού εκσυγχρονισμού, αλλά και της αναπαραγωγής και διαιώνισης του κομματικού κράτους μέχρι και σήμερα (2024) με ολέθριες επιπτώσεις για την ελληνική κοινωνία.
Από τον Πρόλογο του καθηγητή Αντώνη Μακρυδημήτρη: «Οι ανά χείρας μελέτες […] του καθηγητή Μηνά Σαματά παρέχουν τεκμηρίωση (ακόμη και σχετικό φωτογραφικό υλικό) από κριτική σκοπιά αυτής της (διοικητικής μας κακοδαιμονίας) […] Ένα “χρονικό” του συνεχιζόμενου “δράματος” στα τεκταινόμενα στα διοικητικά πράγματα της Χώρας, που κάποιες στιγμές “κόβει την ανάσα”, παρέχεται αφειδώς στις σελίδες του βιβλίου. Η ματιά του μπορεί να είναι αυστηρή και έντονα κριτική, είναι όμως αυθεντική, κοινωνιολογικά εμπεριστατωμένη και τη διαπνέει η αγωνία για το μέλλον του τόπου – “ο καημός της Ρωμιοσύνης”, θα έλεγε σε άλλη συνάφεια ο Σεφέρης. […] Οι σελίδες που ακολουθούν, σελίδες προβληματισμού ετών, ελπίζουμε να διεγείρουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, όπως και των πολιτών, πολιτικών και ερευνητών, ώστε να μπορέσει ο τόπος κάποτε να απαλλαγεί από τα δεινά της “κομματογραφειοκρατίας” και η Δημόσια Διοίκηση στην πατρίδα μας να γίνει πιο σύγχρονη, ποιοτική και αποτελεσματική, όπως προσήκει στον τόπο όπου γεννήθηκε κάποτε η δημοκρατία και αναγεννήθηκε προ πενήντα ετών…»