Ο Eρνστ Κασίρερ, εβραϊκής καταγωγής Γερμανός φιλόσοφος και ιστορικός των ιδεών, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1874 στην πόλη Μπρέσλαου, η οποία σήμερα ανήκει στην Πολωνία. Αρχικά σπούδασε νομικά, αλλά σύντομα στράφηκε στη φιλοσοφία, στη θεωρία της λογοτεχνίας, στην ιστορία και στην ιστορία της τέχνης. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1899 στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ υπό την εποπτεία του Χέρμαν Κοέν, ιδρυτή της νεοκαντιανής σχολής του Μάρμπουργκ. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου από το 1906 μέχρι το 1919 και έπειτα ανέλαβε την έδρα της φιλοσοφίας στο νεοϊδρυθέν Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, όπου από το 1929 μέχρι το 1930 διετέλεσε πρύτανης. Με την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού έφυγε από τη Γερμανία το 1933, πηγαίνοντας πρώτα στο κολέγιο All Souls της Οξφόρδης (1933-1935) και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Γκαίτεμποργκ της Σουηδίας (1935-1941). Τον Μάιο του 1941 ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, για να διδάξει στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Γέιλ. Μετά από τρία χρόνια παραμονής στο Γέιλ μετέβη στη Νέα Υόρκη για να συνεργαστεί με το Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Εκεί πέθανε στις 13 Απριλίου του 1945 ύστερα από αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο. Κύρια έργα του: "Das Erkenntnisproblem in der Philosophie und Wissenschaft der Neuzeit" (4 τ., 1906 κ.έ), "Substansbegriff und Funktionsbegriff" (1910), "Kante Leben und Lehre" (1918), "Der Philosophie der symbolischen Farmen" (3 τ., 1923 κ.έ.), "Individuum und Kosmos in der Philosophie der Renaissance" (1927) κ.ά.

Επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Ερφούρτης.