Ο Ν. Ε. Παπαδογιαννάκης γεννήθηκε το 1942 στον Άγιο Κωνσταντίνο Ρεθύμνης. Είναι Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει Γλωσσολογία και Λογοτεχνία, Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας και Διδακτική του Γλωσσικού Μαθήματος. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Βερολίνου (Βυζαντινές και Νεοελληνικές Σπουδές, Ιστορία και Φιλοσοφία). Στο τελευταίο εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα: Studien zu den Epitaphien des Manuel Philes (1983). Έχει δημοσιεύσει τις ακόλουθες εργασίες: Zufalliges zum Bellum Avaricum des Georgios Pisides, Miscellanea Byzantina Monacencia, Nr 24, Μόναχο 1980 (σε συνεργασία με Paul Speck κ.ά.), Θέματα Παιδικής Λογοτεχνίας (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1988, Ιστορία και Εξέλιξη της Ελληνικής Γλώσσας. Από την Ελληνιστική Κοινή μέχρι τη Νέα Ελληνική (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1989, Πίνακας Λέξεων των Ποιημάτων του Νίκου Καββαδία, Ηράκλειο 1991, Οι Προθέσεις από την Ελληνιστική Κοινή ως την Όψιμη Μεσαιωνική, Ηράκλειο 1992, Αναγνώσεις. Επτά (+ Ένα) Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), Αθήνα 1996, Ο Κωνσταντίνος Μάνος και το Γλωσικό Ζήτημα, Αθήνα 1997, Κρητικό Ιατροσόφιον του 19ου αι. Ρέθυμνο 2000, Η Νεοελληνική Κοινή της Γενιάς του '30. Μελέτες, ανακοινώσεις σε Συνέδρια και Ημερίδες καθώς και άρθρα του αναφέρονται στη γλώσσα και το λογοτεχνικό έργο των: Κ. Μάνου, Α. Καρκαβίτσα, Κ. Κρυστάλλη, Π. Δέλτα, Π. Πρεβελάκη, Οδ. Ελύτη, Γ. Μανούσακα, Γ. Κρόκου, Β. Χαρωνίτη, Ν. Καζαντζάκη, Δ. Σολωμού, Αλεξ. Παπαδιαμάντη.

Ο Θεοχάρης Ε. Δετοράκης (γεν. 1936), είναι ομότιμος καθηγήτης βυζαντινής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η αγάπη του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του και την πολυτάραχη ιστορία της τον έστρεψε νωρίς στην έρευνα και στη μελέτη των κρητικών πραγμάτων. Η Κρήτη βρισκόταν στο κέντρο των επιστημονικών του ενδιαφερόντων και υπηρετήθηκε παράλληλα με τη βυζαντινή φιλολογία. Είναι ευφήμως γνωστός κρητολόγος και έχει δημοσιεύσει περισσότερες από πενήντα εργασίες, που αναφέρονται σε κρητολογικά θέματα, ιστορικά, φιλολογικά, γλωσσικά, και λαογραφικά. Το φθινώπορο του 1985 του απονεμήθηκε το βραβείο "Νίκος Καζαντζάκης" του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης "για την ποιότητα και τη έκταση της επιστημονικής του προσφοράς".

Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι. Σήμερα είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου εργάζεται από το 1989· τα χρόνια 1976-1989 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.

Ο Ν. Ε. Παπαδογιαννάκης γεννήθηκε το 1942 στον Άγιο Κωνσταντίνο Ρεθύμνης. Είναι Καθηγητής στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει Γλωσσολογία και Λογοτεχνία, Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας και Διδακτική του Γλωσσικού Μαθήματος. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Βερολίνου (Βυζαντινές και Νεοελληνικές Σπουδές, Ιστορία και Φιλοσοφία). Στο τελευταίο εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα: Studien zu den Epitaphien des Manuel Philes (1983). Έχει δημοσιεύσει τις ακόλουθες εργασίες: Zufalliges zum Bellum Avaricum des Georgios Pisides, Miscellanea Byzantina Monacencia, Nr 24, Μόναχο 1980 (σε συνεργασία με Paul Speck κ.ά.), Θέματα Παιδικής Λογοτεχνίας (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1988, Ιστορία και Εξέλιξη της Ελληνικής Γλώσσας. Από την Ελληνιστική Κοινή μέχρι τη Νέα Ελληνική (πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ρέθυμνο 1989, Πίνακας Λέξεων των Ποιημάτων του Νίκου Καββαδία, Ηράκλειο 1991, Οι Προθέσεις από την Ελληνιστική Κοινή ως την Όψιμη Μεσαιωνική, Ηράκλειο 1992, Αναγνώσεις. Επτά (+ Ένα) Μελετήματα για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία), Αθήνα 1996, Ο Κωνσταντίνος Μάνος και το Γλωσικό Ζήτημα, Αθήνα 1997, Κρητικό Ιατροσόφιον του 19ου αι. Ρέθυμνο 2000, Η Νεοελληνική Κοινή της Γενιάς του '30. Μελέτες, ανακοινώσεις σε Συνέδρια και Ημερίδες καθώς και άρθρα του αναφέρονται στη γλώσσα και το λογοτεχνικό έργο των: Κ. Μάνου, Α. Καρκαβίτσα, Κ. Κρυστάλλη, Π. Δέλτα, Π. Πρεβελάκη, Οδ. Ελύτη, Γ. Μανούσακα, Γ. Κρόκου, Β. Χαρωνίτη, Ν. Καζαντζάκη, Δ. Σολωμού, Αλεξ. Παπαδιαμάντη.

Ο Σ. Ν. Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1966 πήρε πτυχίο από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε σε δημόσια λύκεια και στη Σχολή Μωραΐτη. Το 1984 έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Irvine. Η διατριβή του, που εκπονήθηκε με επόπτη τον Πέτρο Κολακλίδη, είχε ως θέμα τη σκηνή του τάπητος στον "Αγαμέμνονα" του Αισχύλου και αποτελεί ανάλυση αρχαίου ελληνικού κειμένου με βάση τις σημειωτικές θεωρίες. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας που λειτουργεί στο Irvine. Το 1985 προσελήφθη και έκτοτε διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, αρχικά στον Τομέα Κλασικής Φιλολογίας και από το 1990 στον Τομέα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας. Οι δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν άρθρα για τη χειραγώγηση του ιστορικού υλικού στην αφήγηση του Τίτου Λιβίου, για την ιδεολογική βάση που προκαλεί μια τυποποίηση στην αρχαία κριτική, και ειδικότερα, στις αρχαίες θεωρίες για τον ρυθμικό πεζό λόγο, για τις βασικές αρχές της σημειωτικής ανάλυσης των λογοτεχνικών κειμένων, για τις θεωρίες του Jakobson σχετικά με το ποιητικό κείμενο, για τα κυπριακά τσιαττίσματα, για ερμηνευτικά προβλήματα ποιημάτων, για τις αφηγηματικές θεωρίες του Greimas και του Μπαχτίν, κ.ά.

Η Αγγέλα Καστρινάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σήμερα διδάσκει νεότερη λογοτεχνία στο Φιλολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1990 εξέδωσε την πρώτη της συλλογή διηγημάτων, "Φιλοξενούμενη", από τις εκδόσεις της Εστίας. Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων "Εκδρομές με φίλες", Εστία, 1993, "Τα όρια της ζεστασιάς", Πόλις, 1999, "Εκδοχές της Πηνελόπης", Πόλις, 2002, καθώς και το μυθιστόρημα "Έρωτας στον καιρό της ειρωνείας", Ελληνικά Γράμματα, 2008. Κυρίαρχα θέματα της πεζογραφίας της είναι οι λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις στις σχέσεις των δύο φύλων, σε ό,τι αφορά τον έρωτα και τις προκλήσεις της πίστης και της απιστίας, από την οπτική γωνία των γυναικών -θέματα τα οποία χειρίζεται με χιούμορ, παρατηρητικότητα και μια ελαφρά ειρωνική διάθεση. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, στα ιταλικά, στα γαλλικά και στα φινλανδικά. Η ερμηνευτική-ιστορική συμβολή της στη νεοελληνική λογοτεχνία, "Η λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία 1940-1950" (εκδ. Πόλις, 2005), τιμήθηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής το 2006.

Ο Ηρακλής Ρεράκης είναι αναπληρωτής καθηγητής παιδαγωγικής - χριστιανικής παιδαγωγικής Α.Π.Θ.

Ο Αντώνης Χουρδάκης είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης των Παρισίων (Paris-V Rene Descartes, Sorbonne). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της Ιστορίας της Παιδείας και στην παιδαγωγική προσέγγιση της Ιστορίας. Είναι συγγραφέας δέκα βιβλίων και πολλών μελετών και άρθρων στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ρωσική, ισπανική και αραβική γλώσσα. Έχει συνεργαστεί σε προγράμματα σχετικά με τη διδασκαλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και του Πολιτισμού και στην παραγωγή διδακτικού υλικού για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή και παγκόσμια συνέδρια στην Ελλάδα (ΠΕΕ, WAER, CESE), την Ευρώπη (WHA, IAHE) και τις ΗΠΑ (CIES, AERA). Είναι μέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας για την Ιστορία (WHA), της Διεθνούς Ένωσης για την ιστορία της Παιδείας (ΙΑΗΕ), της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος (ΠΕΕ), της Διεπιστημονικής Ένωσης Αρχαίου Θεάτρου (GITA, Montpellier III), της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνου (ΙΛΕΡ) και άλλων εταιρειών. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Παγκόσμιας Ένωσης των Επιστημών της Αγωγής (Association Mondiale des Sciences de l' Education, AMSE/WAER). Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Saint John της Νέας Υόρκης και συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Ιστορίας και Ιστορίας της Παιδείας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 2004 εξελέγη καθηγητής το Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο οποίο διδάσκει από το 1990.

Ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις κατάγεται από το Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι σκηνοθέτης και καθηγητής Θεωρίας και Πρακτικής του Θεάτρου στη Σχολή Επιστημών Αγωγής (Π.Τ.Δ.Ε.) του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ως σκηνοθέτης συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και το ΚΘΒΕ. Ιδρυτής του Θεάτρου των Vivi, ανέβασε, σε δικές του μεταφράσεις, έργα των: Ευριπίδη ("Ηρακλής Μαινόμενος", "Άλκηστις" - διεθνές φεστιβάλ της Avignon 2011), Αριστοφάνη ("Ειρήνη"), Σαίξπηρ ("Με το ίδιο μέτρο", "Ο έμπορος της Βενετίας"), Μολιέρου ("Οι ξιπασμένες", "Ο φιλάργυρος" κ.ά.), Καλντερόν, Μπέκετ, Νίκου Καζαντζάκη ("Μέλισσα") κ.ά. Έγραψε το λιμπρέτο σε δύο όπερες για νεανικό κοινό, από τις οποίες σκηνοθέτησε τη μία ("Ο Φρίξος και η Έλλη"). Δημοσίευσε άρθρα και μεγάλες μονογραφίες ("Η θεατρική σύνταξη", "Το θέατρο ως πρακτική τέχνη στην εκπαίδευση" κ.ά.). Έχει δώσει παραστάσεις σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και δίδαξε σε αντίστοιχα πανεπιστήμια της αλλοδαπής. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Άμφια εταίρας", ήταν υποψήφιο για το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 2008. "Ο χειροτέχνης του αίματος" είναι το δεύτερό του μυθιστόρημα.