Ο Γιάννης Κουτσοχέρας (Ζήρια Πάτρας 1904 - Αθήνα 1994), ήταν ποιητής, νομικός, βουλευτής, ευρωβουλευτής και πρέσβης στην UNESCO. Γεννήθηκε στη Ζήρια της Πάτρας και με το πολύπλευρο και πολυσήμαντο έργο του κάλυψε σχεδόν το σύνολο του 20ου αιώνα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι: ανώτατα νομικά, οικονομικά και φιλοσοφία, κοινωνιολογία και θέατρο στη Σορβόννη. Ο ποιητής Κουτσοχέρας συγκαταλέγεται στους πιο αξιόλογους μεταπολεμικούς Έλληνες ποιητές. Η ποίηση του, πολυφωνική και πολυδιάστατη, διακρίνεται για τον έντονο λυρισμό, την ευαισθησία αλλά ταυτόχρονα και για τη δυναμικότητα και αγωνιστικότητά της. Δημοσιεύθηκαν 26 ποιητικές συλλογές του και μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες. Στο αρχείο του υπάρχει πλήθος ακόμα από αδημοσίευτα ποιήματά του. To ποιητικό έργο του Γιάννη Κουτσοχέρα τιμήθηκε με διάφορα διεθνή (Grand Prix d' Europe, 1985) και ελληνικά βραβεία. Κοσμοπολίτης και ελληνολάτρης διακρίθηκε από νωρίς και στον πολιτικό στίβο. Έλαβε ενεργό μέρος στους κοινωνικούς και δημοκρατικούς αγώνες, στην Εθνική Αντίσταση, στον αγώνα της Κύπρου, στον αντιδικτατορικό αγώνα και σε ειρηνιστικά κινήματα. Ως πολιτικός και βουλευτής (1964-1967, 1974-1985) υπήρξε ο εμπνευστής καινοτόμων αλλαγών: κοινωνική ασφάλιση, γυναικεία ψήφος, και πλήθος αγώνων διαδηλώνοντας την αγάπη του για τον άνθρωπο και την πίστη του σε μια κοινωνία του λυρισμού και της ευαισθησίας. Για το σύνολο της κοινωνικής και πνευματικής προσφοράς του προτάθηκε επανειλημμένα για το Νόμπελ Ειρήνης και Λογοτεχνίας. (Πηγή: ιστοσελίδα Ιδρύματος Γιάννη Κουτσοχέρα και Λένας Στρέφη - Κουτσοχέρα)

Η Έλλη Σολομωνίδη Μπαλάνου γεννήθηκε στο Ψυχικό. Η οικογένεια του πατέρα της ήταν από τη Σμύρνη και της μητέρας της από την Κωνσταντινούπολη. Η Έλλη άρχισε να ζωγραφίζει προτού ακόμα μάθει να γράφει. Μόλις τελείωσε το Αρσάκειο, μπήκε στη σχολή Καλών Τεχνών -στην τάξη του Μόραλη- απ' όπου βγήκε σύντομα για οικονομικούς λόγους. Μετά τη διακοπή των σπουδών της, δουλεύει ως μακετίστα και ως σχεδιάστρια σε γραφείο διακοσμήσεως εσωτερικών χώρων και αργότερα στο σχεδιαστήριο της ΕΡΤ, ενώ παράλληλα φοιτά στη σχολή Δοξιάδη, στο Τμήμα Σκηνογραφίας με δασκάλους της τον Τσαρούχη, τον Τάσσο και Βασιλείου και τελειώνει και τις σπουδές της στο Γαλλικό, όπως και στο Ιταλικό Ινστιτούτο, από το οποίο παίρνει υποτροφία για μαθήματα Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια. Από το 1960 έως το 1993, σκηνογραφεί 14 έργα κυρίως στην Λυρική, στου Ευαγγελάτου και στο Ελεύθερο θέατρο. Από το '61 αρχίζει η συνεργασία της με τη "Μεσημβρινή" και τις "Εικόνες" της Ελένης Βλάχου, ως σκιτσογράφος καλλιτεχνικών σελίδων τους, όπου και παραμένει ως το '67, όταν διακόπτεται η έκδοσή τους λόγω Δικτατορίας. Η Ελένη Βλάχου την προσλαμβάνει το 1974 μετά την επανέκδοση της "Καθημερινής", και εκεί εργάζεται μέχρι σήμερα ανελλιπώς, καλύπτοντας όλα τα καλλιτεχνικά γεγονότα της Αθήνας. Το 1988 εκδόθηκε σε πολυτελή τόμο το βιβλίο της "30 χρόνια σκίτσα".