Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν γεννήθηκε στο Πόζναν της Πολωνίας το 1925. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Ελεύθερο Πολωνικό Στρατό και πολέμησε ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Παρέμεινε στο στρατό και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αλλά τελικά αποστρατεύτηκε εξαιτίας της αντισημιτικής εκκαθάρισης. Ο Μπάουμαν ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στις κοινωνικές επιστήμες και το 1954 έγινε λέκτορας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. Ζει από το 1968 στην Αγγλία. Από το 1972 μέχρι το 1990 διετέλεσε καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λιντς. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια του Λιντς και της Βαρσοβίας. Η σκέψη του Μπάουμαν έχει δεχτεί επιρροές από σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα, όπως τον Καρλ Μαρξ και τον Μαξ Βέμπερ, αλλά και του 20ού αιώνα, όπως τον Τεοντόρ Αντόρνο, τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Εμανουέλ Λεβινάς. Ο Μπάουμαν πιστεύει ότι η κοινωνιολογία είναι υπόθεση ηθική: "Το να σκεφτόμαστε κοινωνιολογικά σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, κατανοούμε τις ελπίδες τους και τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους". Έχει τιμηθεί με τα βραβεία European Amalfi Prize for Sociology & Social Sciences (1990) και Adorno (1998).

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960. Είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, άρχισε να γράφει σε έντυπα όπως το "Ιδεοδρόμιο" του Λεωνίδα Χρηστάκη και η "Χιονάτη" του Βαγγέλη Κοτρώνη, και να συνθέτει ποιήματα και πεζογραφήματα. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως η "Οδός Πανός", ο "Ήχος", το "Κάππα", η "Λέξη", η "Πολιορκία", και άλλα. Συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και το περιοδικό "Έψιλον". Διατήρησε τη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "City-Press". Ο τρόπος ζωής του τον οδήγησε στη συστηματική μελέτη των λεγόμενων "ιστορικών πρωτοποριών" (Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός), των Beat ποιητών και συγγραφέων, καθώς και του ρεύματος για την "υπέρβαση και την πραγμάτωση της Τέχνης" (Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί). Καρπός αυτών των αναζητήσεών του είναι τα πολυσυζητημένα του βιβλία για τον William S. Burroughs, για την Internationale Situationniste, για τον Guy Debord, για τον Μάη του '68. Ίδρυσε και διηύθυνε την επιθεώρηση "Propaganda", όπου δημοσιεύτηκαν κρίσιμα κείμενα για την πολιτική και την κουλτούρα των καιρών μας. Έχει εργαστεί στο ελληνικό ραδιόφωνο, και συγκεκριμένα στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στην ΕΡΑ4, στον Εν Λευκώ, στο Κόκκινο 105,5, και στο Κανάλι 1 Πειραιάς 90,4. Σήμερα διευθύνει τη σειρά "Αιφνίδια Ντοκιμαντέρ" στις εκδόσεις Γαβριηλίδης και το λογοτεχνικό περιοδικό/εγχείρημα "ΚΟΡΕΚΤ", μαζί με τον ποιητή Θάνο Σταθόπουλο, στις εκδόσεις Νεφέλη. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων. Εργογραφία: Ι. Ποίηση - "Σκοτεινά τοπία" (Ερατώ, 1986) - "Εκδρομή στο παρελθόν" (Ερατώ, 1990) - "Έγγραφος ίλιγγος" (Άρκτος, 1993). - "Paris, Παρίσι" (Κέδρος, 2003) - "La Vie est Belle, et Facile" (Ερατώ, 2004) - "Ω!" (Οξύ, 2007) - "Hotel Hegel" (Αρμός, 2012) - "Η λεγεώνα των φίλων" (Περισπωμένη, 2012) ΙΙ. Πεζογραφία - "Κόκκινες νύχτες" (Ερατώ, 1985) - "Η λογική των γεγονότων" (Οξύ, 1996) - "Βιβλίο συμβάντων και αναφορών" (Ερατώ, 1996) - "Η μουσική των γεγονότων" (Ερατώ, 1998) - "Au Revoir" (Νεφέλη, 1999) - "Harmolypi's Blues" (Μεταίχμιο, 2003) - "Η φυλή των Happy Few" (Ηλέκτρα, 2006) - "Διασυρμός" (Εστία, 2012) - "Η Μεγάλη Παρασκευή των Ρασοευχήδων" (Γαβριηλίδης, 2013) - "Ουζομαυσωλείον Καπετάν Μιχάλης" (Γαβριηλίδης, 2013) - "Δώδεκα φυσιογνωμίες" (μαζί με την Ελεάννα Μαρτίνου, Γαβριηλίδης, 2013). ΙΙΙ. Μελέτες - "Βορειοδυτικό πέρασμα" (Ελεύθερος Τύπος, 1992 και Οξύ, 2001) - "Προλογίζοντας Έναν Αιώνα (Οξύ, 1995) - "William S. Burroughs" (Οξύ, 2001) - "Πολύ αργά για ήρωες" (Κέδρος, 2001) - "Μάης του '68: Η περιπέτεια" (Ερατώ, 2001) - "Guy Debord" (Printa, 2001) - "Μάης '68/Το Λεύκωμα" (Οξύ, 2008) - "Ζενερίκ" (Λογείον, 2011) ΙV. Συνεργασίες - "Η Έρημη Γη" (με τον Ηλία Λάγιο και τον Νάσο Βαγενά, Ερατώ, 1996) - "Robert Fischer: Μια αυτοδίδακτη μεγαλοφυΐα" (με τον Ηλία Κουρκουνάκη, Διόπτρα, 2004) - "Jose Raul Capablanca: Διαισθητικό ταλέντο" (με τον Ηλία Κουρκουνάκη, Διόπτρα, 2005) - "Ελεύθερη πτήση/Ελεύθερη πτώση" (με την Ελεάννα Μαρτίνου, και τους Βάσο Γεώργα, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο, Anthony Reynolds, Οξύ, 2010)

Ο Στέφανος Ροζάνης γεννήθηκε στην Κάρυστο της Εύβοιας το 1942. Σπούδασε Μαθηματικά και Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία στο Καθολικό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας. Ανήκει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Σημειώσεις". Δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόννης, και επί 10 χρόνια στο Τμήμα Μέσων Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Σήμερα διδάσκει φιλοσοφία στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος. Είναι συγγραφέας δοκιμιακών έργων, φιλοσοφικών μονογραφιών και ποιητικών συλλογών. Ανάμεσα στα πιο πρόσφατα δοκιμιακά του έργα περιλαμβάνονται: "Ο Μεσσιανισμός και η ηθική φιλοσοφία του Εμμανουέλ Λεβινάς", "Η ερμηνευτική ως πράξη και θεώρηση", "Ερμηνευτικές αναγνώσεις", "Θείος Έρως", "Σολωμικά".