Ο Νάσος Δετζώρτζης (1911-2003) γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Λογοτέχνης, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων, έζησε από νεαρή ηλικία στην Αθήνα, όπου σπούδασε φιλολογία και αργότερα εργάστηκε στην Τράπεζα Ελλάδος. Μετά τη μεταπολίτευση τοποθετήθηκε ως προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταγλωττίσεως των δελτίων ειδήσεων της ΕΡΤ. Το 1975 του ανατέθηκε από το υπουργείο Παιδείας η αναθεώρηση της Νεοελληνικής Γραμματικής του ΟΕΔΒ και είναι επίτευγμά του η καθιέρωση του -ει στις καταλήξεις των ρημάτων. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Νέα Εστία", "Νέα Γράμματα", "Φιλολογικός Νέος Κόσμος", "Κύκλος", "Γράμματα και Τέχνες", "Διαβάζω" και "Εντευκτήριο". Το 1995 του απονεμήθηκε το ειδικό κρατικό βραβείο λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

Ελληνίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος (1922-2006). Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου, αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στη Γερμανική Σχολή, εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεν μπόρεσε, όμως, να ολοκληρώσει τις σπουδές της, γιατί κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνελήφθη από τους Γερμανούς και κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αυστρία έως το τέλος του πολέμου (εμπειρία που θα περιγράψει, αργότερα, στο βιβλίο της "413 μέρες", εκδ. "Εστία", γαλλική έκδοση: Yolanda Terenzio, "413 jours... d'histoire vraie, vecux par une jeune fille grecque dans Vienne en guerre", εκδ. Del Duca, 1958). Μετά τον πόλεμο αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δημοσιογραφίας του Παρισιού. Τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία ξεκίνησε ως ανταποκρίτρια του "Ταχυδρόμου" της Αλεξάνδρειας το 1948. Από το 1954 έως το 1967 εργάστηκε στο "Βήμα", στα "Νέα" και στον "Ταχυδρόμο". Τον Νοέμβριο του 1967 έφυγε για το Λονδίνο όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο BBC σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας. Οι εκπομπές και ανταποκρίσεις της Γιολάντας Τερέντσιο κατά τη διάρκεια της επταετίας βοήθησαν αποφασιστικά στην ενημέρωση του ελληνικού λαού, της διεθνούς κοινής γνώμης, αλλά και στην τόνωση του δημοκρατικού φρονήματος των Ελλήνων. Από τη μεταπολίτευση και μετά εργάστηκε στην "Καθημερινή" στην αρχή ως ανταποκρίτρια από το Λονδίνο και μετά ως μέλος της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας αρθρογραφώντας και κάνοντας έρευνες. Η προσφορά της Γιολάντας Τερέντσιο, κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας, αναγνωρίστηκε από όλο τον ελληνικό λαό και γι αυτό τον λόγο τιμήθηκε επανειλημμένα. Στην εκδήλωση διαμαρτυρίας για τη διακοπή λειτουργίας της ελληνικής εκπομπής του BBC, που οργάνωσαν στις 22 Νοεμβρίου 2005, η ΠΟΕΣΥ, οι Ενώσεις Συντακτών και τα Τμήματα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Παντείου και του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η προβολή του ντοκιμαντέρ της Πέπης Ρηγοπούλου: "Γιολάντα Τερέντσιο, η φωνή του BBC στα χρόνια της δικτατορίας", ζωντανεύοντας ιστορικές μνήμες αλλά και πρότυπα συνεπούς δημοσιογραφικής διαδρομής. Πέθανε στην Αθήνα την Τρίτη 13 Ιουνίου 2006, έπειτα από μακρά ασθένεια. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ δήλωσε, με αφορμή το θάνατό της, ότι "αποχαιρετά την άξια συνάδελφο, η οποία άφησε παρακαταθήκη για τη νέα γενιά συναδέλφων το τι είναι έντιμη, συνεπής και αγωνιστική δημοσιογραφία".

Η Μαρία Στασινοπούλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1945. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ασχολείται με τη μελέτη και την κριτική της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στον ημερήσιο και τον περιοδικό τύπο της Ελλάδας, της Κύπρου και του εξωτερικού.

Ο Μισέλ Φάις, εβραϊκής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα, γεννήθηκε στην Κομοτηνή την Πρωταπριλιά του 1957. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται στη "Βιβλιοθήκη" της Ελευθεροτυπίας, διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Ε.ΚΕ.ΒΙ. και επιμελείται λογοτεχνικές σειρές (Εκδόσεις Πατάκη). Το μυθιστόρημα "Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου" (Καστανιώτης, 1994· Πατάκης, 2005) μεταφράστηκε στα γαλλικά (Hatier, 1996) και δραματοποιήθηκε από τον Θοδωρή Γκόνη (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής και Πάτρας, 1995). Η συλλογή διηγημάτων "Απ' το ίδιο ποτήρι και άλλες ιστορίες" (Καστανιώτης, 1999) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2000. Με το αφήγημα "Aegypius monachus" (Καστανιώτης, 2001) ολοκληρώνεται μια άτυπη τριλογία. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί, για περιοδικά και ανθολογίες, στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα τσέχικα και στα βουλγάρικα. Η ενασχόλησή του με τον Τζούλιο Καΐμη εντοπίζεται στα βιβλία: "Ελληνικά τοπία" (Γαβριηλίδης, 1993), "Τζούλιο Καΐμη, ένας αποσιωπημένος: μαρτυρίες και κρίσεις· επιλογή από άρθρα (1928-1976)· ζωγραφικό έργο" (Γαβριηλίδης, 1994), "Σάνταγκα ή οι έξι κανόνες της ζωγραφικής· Το σπίτι του Ροδάκη στην Αίγινα· Ο άτυχος γάμος" (Ακρίτας, 1997), "Το μέλι και η στάχτη του Θεού" (Πατάκης, 2002). Το 1994 μετέφρασε το "Χαϊκού για τη βροχή, το χιόνι, τον άνεμο, τον ήλιο και το φεγγάρι" (Μπάστας-Πλέσσας) σε εικονογράφηση του Χρόνη Μπότσογλου. Το 1996 κυκλοφόρησε το φωτογραφικό του λεύκωμα "Ύστερο βλέμμα" (Πατάκης), όπου 44 συγγραφείς και καλλιτέχνες σχολιάζουν ταφικές φωτογραφίες. Το 1998 επιμελήθηκε, για το Υπουργείο Πολιτισμού, το ηχητικό αρχείο "Φωνές της γραφής", αποτυπώνοντας σε δίσκους ακτίνας 32 πεζογράφους και ποιητές. Έργα του δραματοποιήθηκαν επί σκηνής: "Πέστροφα Δουνάβεως" (Φεστιβάλ Φιλίππων, 2010, σκην. Λίλλυ Μελεμέ)· "Το κίτρινο σκυλί" (Από Μηχανής Θέατρο, 2009, σκην. Λ. Μελεμέ)· "Ελληνική αϋπνία" (Θέατρο Εμπρός, 2006, σκην. Ρούλα Πατεράκη)· "Η πόλη στα γόνατα" (Θέατρο Αμόρε-Δοκιμές, 2006, σκην. Θάνος Αναστόπουλος)· "Ανδρόγυνα" ("Μονόλογοι Πολιτιστικής Ολυμπιάδας", Θέατρο Μεταξουργείο, 2003, σκην. Περικλής Χούρσογλου)· "Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου" (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής, 1995, σκην. Θοδωρής Γκόνης). Πραγματοποίησε δύο ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας ("Ύστερο βλέμμα", 1996, "Η πόλη στα γόνατα", 2002), έλαβε μέρος σε ομαδικές, ενώ συμμετείχε στη Photosynkyria (Θεσσαλονίκη, 2003). Συνεργάστηκε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στο σενάριο της νέας κινηματογραφικής τριλογίας του και με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στην ταινία "Αθήνα-Κωνσταντινούπολη", 2008. (φωτογραφία: Αλεξία Καλτσίκη)

Η Αντιγόνη Βλαβιανού είναί Διδάκτωρ Γενικής και Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Ρaris III), καθηγήτρια-σύμβουλος Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Κέντρο εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Βουργουνδίας στην Dijon. Η διδακτορική της διατριβή εστίασε στο έργο του Γ. Ιωάννου, σε σύγκριση με συγχρόνους του Γάλλους και Έλληνες συγγραφείς. Έκανε τη φιλολογική επιμέλεια της επανέκδοσης του συνόλου των τευχών του περιοδικού του "Φυλλάδιο" (Εστία, Αθήνα 1996) και των βιβλίων του "Το Κατοχικό Ημερολόγιο χωρίς περικοπές" και "Δέκα Ανέκδοτα γράμματα στον Χρήστο Σαμουηλίδη '49-'51" (Εστία, Αθήνα 2000). Τέλος, συμμετείχε σε συνέδρια Συγκριτικής Φιλολογίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με επίκεντρο το διήγημα ή το σύντομο αφήγημα και δημοσίευσε το δοκίμιο "Το διήγημα στην καμπή του 19ου αιώνα - από την κλασική αρτιότητα στις πρώτες καινοτόμες αποκλίσεις" ("Η συγκριτική γραμματολογία στην Ελλάδα - Σύγχρονες τάσεις", Μεσόγειος, Αθήνα 2005).