Η Ροζίτα Σώκου γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα, φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών και στη Δραματική Σχολή Β. Ρώτα, σπούδασε λογοτεχνία στην Οξφόρδη. Άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την κινηματογραφική κριτική το 1947. Συνεργάστηκε με πολλές μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά, γράφοντας για κινηματογράφο, θέατρο και μπαλέτο, καθώς και προσωπικές σελίδες ελεύθερου περιεχομένου, ενώ η σελίδα της στο "Τηλέραμα" έχει γίνει καταφύγιο για χιλιάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, που της εκμυστηρεύονται τα μικρά και μεγάλα προβλήματά τους. Στην τηλεόραση, ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής στο επιτυχημένο "Να η ευκαιρία", ενώ το 1992-93 είχε μια προσωπική εκπομπή με τίτλο "Οι επισκέπτες της νύχτας". Έχει μεταφράσει πολλά βιβλία (κυρίως για τις εκδόσεις "Γαλαξίας"), μεταξύ άλλων Χάξλεϊ, Μπέργκμαν, Ασίμοφ και Στανισλάφ Λεμ. Από το 1974 άρχισε η ενασχόλησή της με το θέατρο, γράφοντας "Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη" (The portrait of Dorian Grey), διασκευάζοντας το "Λεντς" για το Θέατρο Έρευνας και μεταφράζοντας το "Σοκ" του Σ. Σέπαρντ, το "Με θέα τη θάλασσα" (Sea scape) του Ε. Άλμπι, καθώς και (μαζί με την κόρη της Ι. Μαραντέι) τη "Συγκομιδή" (Harvest) της Μ. Παντάναμπαν, που κέρδισε το Διαγωνισμό Θεάτρου του Ιδρύματος Α. Ωνάση, και την "Ιεζάβελ" (Jesabel) του Ζ. Ανούιγ. Έχει μεταφράσει, επιμεληθεί και συμπληρώσει το δίτομο έργο "Κινηματογράφος" (εκδ. Πάπυρος - Λαρούς) έχει δημοσιεύσει τις μονογραφίες "Νουρέγεφ" (1983, σε πλήρη μορφή 2003) και "Αναστάσιος", το θεατρικό έργο "Quai Voltaire" (1990) και αυτή τη στιγμή δουλεύει ένα ακόμα βιβλίο με θέμα τον Μάριο Φραγκούλη, καθώς και την αυτοβιογραφία της, με τίτλο "Οι άντρες της ζωής μου".