Ο Γιώργος Βέλτσος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944. Σπούδασε νομικά και κοινωνιολογία στο Παρίσι. Από τη μεταπολίτευση διδάσκει θεωρία της επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έγραψε δοκίμιο, θέατρο και ποίηση. Θεατρικά έργα του έχουν ανέβει από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τη Ρούλα Πατεράκη. Από το 1975 συνεργάζεται με την εφημερίδα "Τα Νέα".

Ο Βασίλης Γκουρογιάννης γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Γρανίτσα Ιωαννίνων. Φοίτησε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από το 1977 εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα.

Ο Σωτήρης Δημητρίου (1955-) γεννήθηκε στην Πόβλα Θεσπρωτίας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το έργο του έχει τιμηθεί με το βραβείο διηγήματος της εφημερίδος "Τα Νέα" (1987), δύο φορές με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω" (η τελευταία το 2002 για το βιβλίο του "Η βραδυπορία του καλού"), μία φορά με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2013), ενώ το μυθιστόρημά του "Ν' ακούω καλά τ' όνομά σου" ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας. Κείμενά του έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους ("Αμέρικα" του Σάββα Καρύδα, "Απ' το χιόνι" του Σωτήρη Γκορίτσα, "Τα οπωροφόρα της Αθήνας" του Νίκου Παναγιωτόπουλου, κ.ά.) Εργογραφία: - "Ψηλαφήσεις", ποιήματα, Δωδώνη, 1985, - "Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη", διηγήματα, Ύψιλον, 1987· 2η έκδ. Κέδρος, 1990, 4η έκδ. 1998, - "Ένα παιδί από τη Θεσσαλονίκη", διηγήματα, Κέδρος, 1989, 4η έκδ. 1998, - "Ν' ακούω καλά τ' όνομά σου", μυθιστόρημα, Κέδρος, 1993, 9η έκδ. 1998, - "Η φλέβα του λαιμού", διηγήματα, 1998, 4η έκδ. 1999· βραβείο διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" 1999, - "Η βραδυπορία του καλού", διηγήματα, Πατάκης, 2001· βραβείο διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" 2002, - "Τους τα λέει ο Θεός", μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2002, - "Τα οπωροφόρα της Αθήνας", αφήγημα, Πατάκης, 2005, - "Σαν το λίγο το νερό", μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2007, - "Τα ζύγια του προσώπου", διηγήματα, Πατάκης, 2009, - "Η σιωπή του ξερόχορτου", νουβέλα, Πατάκης, 2011, - "Το κουμπί και το φόρεμα", διηγήματα, Πατάκης, 2012· βραβείο διηγήματος Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη Ακαδημίας Αθηνών, 2013 Μεταφράσεις: Στα Αγγλικά: - "Woof, Woof Dear Lord and Other Stories", [tr.by]: Leo Marshall, Athens: Kedros, 1995. - "May Your Name Be Blessed", [tr.by]: Leo Marshall. University of Birmingham: Centre For Byzantine, Ottoman & Modern Greek Studies, 2000. Στα Γερμανικά: "Lass es dir gut gehen", [tr.by]: Birgit Hildebrand. Koln: Romiosini, 1998. Στα Ολλανδικά: "Het ga je goed, Dimitris" [tr.by]: Hero Hokwerda. Eironingen, Styx Reblications 2000

Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος επί είκοσι πέντε χρόνια, το διάστημα 1949-1974. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" που μετά από λίγο απέσυρε η ίδια από την κυκλοφορία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Έχει εκδώσει δεκατέσσερις ποιητικές συλλογές ("Έρεβος", 1956, "Ερήμην", 1958, "Επί τα ίχνη", 1963, "Το λίγο του κόσμου", 1971, "Το τελευταίο σώμα μου", 1981, "Χαίρε ποτέ", 1988, "Η εφηβεία της λήθης", 1994, "Ενός λεπτού μαζί", 1998, "Ήχος απομακρύνσεων", 2001, "Χλόη θερμοκηπίου", 2005, "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως", 2007, "Συνάντηση", 2007, "Πέρασα", 2010, "Τα εύρετρα", 2010). Οι επτά πρώτες συλλογές συγκεντρώνονται στην έκδοση "Ποιήματα" (1998, 6η έκδοση 2005). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά. Βραβεία - Διακρίσεις: - 1972, Β΄ κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή: "Το λίγο του κόσμου". - 1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ". - 1995, Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών), για τη συλλογή: "Η εφηβεία της λήθης". - 2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της. - 2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. - 2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature - Rencontres Europeennes de Litterature, Στρασβούργο) - 2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της. Με την ευκαιρία της εκλογής της στην Ακαδημία Αθηνών -η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας-, η ποιήτρια είπε σε συνέντευξή της στην Όλγα Μπακομάρου ("Ελευθεροτυπία", 16.3.2002): "Έβαλα (υποψηφιότητα), πρώτον βέβαια, για λόγους που δεν ομολογούνται. Και μετά: ίσως για να ικανοποιήσω μια καθυστερημένη φιλομάθεια. Ίσως για να βρω μια ειρηνικότερη και επομένως ασφαλέστερη στέγη για το μετέωρο και ευάλωτο είδος του λόγου που υπηρετώ. Ίσως ακόμα με την ελπίδα ότι αυτό το είδος αποδειχτεί ευρύτερα και σταθερότερα χρήσιμο από όσο ασταθώς χρησιμεύει σε μένα. Ενδεχομένως να νοστάλγησα και την πειθαρχία. Να νοστάλγησα την περικοπή του ελεύθερου χρόνου, που σε μένα τουλάχιστον προσφέρει αρκετήν αταξία. [...]" (φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς)

Το πραγματικό του όνομα είναι Οδυσσέας Αλεπουδέλης και γεννήθηκε το 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά η καταγωγή του ήταν από την Λέσβο. Το 1914 η οικογένεια Αλεπουδέλη εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκεί έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του ο νεαρός Οδυσσέας και στη συνέχεια άρχισε πανεπιστημιακές σπουδές στη Νομική Σχολή που τις εγκατέλειψε το 1936 για να υπηρετήσει τη θητεία του στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Κέρκυρας. Στα γράμματα ο Ελύτης εμφανίστηκε το 1935, δημοσιεύοντας ποιήματά του στο περιοδικό "Τα Νέα Γράμματα" που συγκέντρωνε τους περισσότερους λογοτέχνες της ονομαζόμενης "Γενιάς του Τριάντα". Η γνωριμία του τον ίδιο χρόνο με τον Ανδρέα Εμπειρίκο ενίσχυσε τις επαναστατικές υπερρεαλιστικές του απόψεις. Κατά την ιταλική επίθεση το 1940 κατά της Ελλάδας κατατάχτηκε στο στρατό και πολέμησε στο μέτωπο της Αλβανίας. Στην κατεχόμενη Αθήνα έγραψε τον "Ήλιο τον πρώτο" και τα πρώτα σημαντικά πεζά του. Από το 1948 ως το 1951 πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια στη δυτική Ευρώπη, με ορμητήριο το Παρίσι, όπου, μέσα στο εχθρικό γι' αυτόν κλίμα της υπαρξιακής στράτευσης, στερεώθηκαν οι δικές του πεποιθήσεις, αυτές που διακυρύσσονται στο "Άξιον Εστί". Το 1969 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου, ανάμεσα στο σύνθημα "η φαντασία στην εξουσία" που εξήγγειλε η επανάσταση του Μάη, και τη δυσφορία για την Απριλιανή δικτατορία στην Ελλάδα, έγραψε τα ποιήματα "Το φωτόδεντρο", "Το μονόγραμμα", "Ο ήλιος ο ηλιάτορας", "Τα ρω του έρωτα". Στην Αθήνα επέστρεψε το 1971. Την περίοδο αυτή και ως την βράβευσή του το 1979 από τη Σουηδική Ακαδημία με το Βραβείο Νόμπελ, έγραψε πεζά κείμενα για το Θεόφιλο ("Ο ζωγράφος Θεόφιλος", 1973), τον Παπαδιαμάντη ("Η μαγεία του Παπαδιαμάντη", 1974), τον Εμπειρίκο ("Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο", 1979) και το "σκηνικό ποίημα" "Η Μαρία Νεφέλη" (1978). Πριν και ύστερα από το διεθνές βραβείο, ανακηρύχτηκε διδάκτορας από διάφορα πανεπιστήμια, όπως της Θεσσαλονίκης (1975), του Παρισίου (Σορβόνη, 1980) και του Λονδίνου (1981). Άλλα έργα του: "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" (1945), "Καλοσύνη στις λυκοποριές" (1947), "Αλβανιάδα" (1962), "Ετεροθαλή" (1974), το "Σηματολόγιον" (1977), "Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας" (1982), το "Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου" (1984), μια σύνθεση-μετάφραση των σωζόμενων αποσπασμάτων της Σαπφώς με τίτλο "Σαπφώ, ανασύνθεση και απόδοση" (1984), "Αποκάλυψη του Ιωάννη" (1985), και "Ο μικρός ναυτίλος" (1985). Ποιήματα του μελοποιήθηκαν από τους Μ.Χατζιδάκη, Μ.Θεοδωράκη, Γ.Μαρκόπουλο, κ.ά.Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά, και σε άλλες γλώσσες. Πέθανε το 1996 σε ηλικία 85 ετών.

Η Νένη Ευθυμιάδη (1946 - 2008) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1970 έγινε δικηγόρος Αθηνών. Από το 1973 ασχολήθηκε συστηματικά με την πεζογραφία. Εξέδωσε εννέα μυθιστορήματα ενώ συμμετείχε και σε πολλές εκδόσεις ομαδικού χαρακτήρα, με μικρότερης έκτασης πεζογραφήματα. Πληθώρα διηγημάτων, δοκιμίων και άρθρων της δημοσιεύθηκαν στον ημερήσιο τύπο και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Κάποιες φορές ασχολήθηκε και με κριτικές παρουσιάσεις ελλήνων ή ξένων συγγραφέων. Μετέφρασε δοκίμια από τα γαλλικά, τα γερμανικά και αγγλικά, όπως και ποίηση του αμερικανού William Meredith (Βραβείο Πούλιτζερ 1988). Από το 1992 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης, συνυπεύθυνη για τη διοργάνωση εκδηλώσεων γύρω από τη λογοτεχνία, τη θεωρία, τη σύγχρονη προβληματική ή εκπρόσωπός της σε διεθνή συνέδρια κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα. Μερικά από τα έργα της έγιναν αντικείμενα μελετών σε πανεπιστήμια, συνέδρια ή θεωρητικά βιβλία. Πέθανε στην Αθήνα στις 29.10.2008, σε ηλικία 62 ετών, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο.

Ο Τάσος Καλούτσας γεννήθηκε το 1948 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάζεται ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1983 με διηγήματα στο περιοδικό "Διαγώνιος". Αργότερα συνεργάστηκε στενά με τα περιοδικά "Παραφυάδα" και "Το Τραμ" (τρίτη διαδρομή). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί και σε άλλα λογοτεχνικά περιοδικά. Κυκλοφόρησε τα βιβλία: "Το κελεπούρι και άλλα διηγήματα" (1987· 1997), "Το κλαμπ και άλλα διηγήματα" (1990), "Αλήθεια και βίωμα στα διηγήματα της "Κάτω βόλτας" του Ντίνου Χριστιανόπουλου" (μελέτη, 1990), "Το καινούριο αμάξι" (διηγήματα, 1995), "Το τραγούδι των σειρήνων" (διηγήματα, 2000, Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω"), "Η ωραιότερη μέρα της" (διηγήματα, 2010). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα αγγλικά και τα ολλανδικά.

Ο Διονύσης Καρατζάς γεννήθηκε το 1950 στην Πάτρα. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Ένωσης Δημιουργών Ελληνικού Τραγουδιού (Ε.Δ.Ε.Τ.). Υπήρξε βασικός συνεργάτης του πατρινού περιοδικού "Υδρία" από το 1973 έως το 1985 και ιδρυτικό μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συμποσίου Ποίησης έως το 1985. Έχει δημοσιεύσει πολλές ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά και έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Ηλία Ανδριόπουλο και τον Γιώργο Ανδρέου.

Ο Παναγιώτης Κουσαθανάς είναι φιλόλογος, ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε το 1945 στη Μύκονο όπου και διαμένει. Σπούδασε αγγλική και ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε επί μία εικοσαετία ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει δεκαεννιά βιβλία με ποιήματα, διηγήματα, κείμενα για τον πολιτισμό και την ιστορία της πατρίδας του και έχει μεταφράσει αγγλόφωνη ποίηση. Το πρώτο βιβλίο του "Συρραφή ονείρων" (ποιήματα, 1980) έχει τιμηθεί με το Βραβείο Μαρίας Περ. Ράλλη και τα "Παραμιλητά Α΄ και Β΄, κείμενα για τον πολιτισμό και την ιστορία της Μυκόνου" (Ίνδικτος 2002) με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας, Και οι "Λοξές ιστορίες που τελειώνουν με ερωτηματικό" (Ίνδικτος 2009) με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Διηγήματος. Άλλα βιβλία του: Λουδοβίκου Ρουσέλ, "Παραμύθια της Μυκόνου", (Ίνδικτος και Δήμος Μυκόνου 2007), και "Μυζήθρα, ζυμήθρα: ένα αληθινό παραμύθι" (Κ.Δ.Ε.Π.Α. Μυκόνου και Εκδόσεις Στεφανίδη 2010).

Ο Τηλέμαχος Κώτσιας γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Βρυσερά της Δρόπολης, στη Βόρεια Ήπειρο. Μαθητής του Λυκείου Αργυροκάστρου, διακρίθηκε για την κλίση του στα γράμματα. Φοιτητής στο Ανώτατο Γεωπονικό Ινστιτούτο διώχθηκε για πολιτικούς λόγους. Με την αλλαγή του καθεστώτος άρχισε να δημοσιεύει ξανά στο Λογοτεχνικό Λαϊκό Βήμα, όργανο της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία. Ζει στην Αθήνα από το 1990. Σήμερα εργάζεται ως μεταφραστής στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών. Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων.Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει εκδώσει συλλογές διηγημάτων, νουβέλες και μυθιστορήματα. Το μυθιστόρημά του "Στην απέναντι όχθη" ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, το Βραβείο του περιοδικού Διαβάζω και του περιοδικού (Δε)κατα. Έχει μεταφράσει πλήθος αλβανικών έργων στα ελληνικά και αντίστροφα.

Ο Απόστολος Λυκεσάς γεννήθηκε το 1963 στην Επανομή Θεσσαλονίκης. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στη Θεσσαλονίκη, με καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ 3 (102 FM) και έχει τακτική συνεργασία με την εφημερίδα "'Εθνος". Εργάστηκε επίσης στις εφημερίδες "Καθημερινή" και "Αγγελιοφόρος". Κείμενά του φιλοξενήθηκαν στα περιοδικά "Αντί", "Εντευκτήριο", "Οδός Πανός" και "Γιατί". Έχει εκδόσει τις ποιητικές συλλογές "Τω αγνώστω" (2001) και "Στυμφαλίδες όρνιθες" (2003), μια συλλογή μικρών πεζών, "Διηγήσεις ευχαριστημένων ανθρώπων" (2004) -όλα από τις εκδόσεις "Νησίδες"-, και το μυθιστόρημα αστυνομικής πλοκής "Μπλάνκο" (2005), από το "Βιβλιοπωλείον της Εστίας".

Ο Χριστόφορος Μηλιώνης γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου, το 1932. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Εξέδωσε βιβλία με διηγήματα: "Παραφωνία" (1961),''Το πουκάμισο του Κένταυρου" (1971), "Ακροκεραύνια" (1976), "Τα διηγήματα της δοκιμασίας" (1976), "Καλαμάς κι Αχέροντας" (1985),"Χειριστής ανελκυστήρος" (1993), "Το μικρό είναι όμορφο" (πεζογραφήματα, 1997), "Τα φαντάσματα του Γιορκ" (1999), και τα μυθιστορήματα "Δυτική Συνοικία" (1980), "Ο Σιλβέστρος" (1987), καθώς και βιβλία με φιλολογικά δοκίμια.

Κατάγεται από την Αμφιλοχία. Έχει σπουδάσει αγγλική λογοτεχνία, ελληνική φιλολογία και είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας. Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής και υπεύθυνος ύλης του εκπαιδευτικού περιοδικού "Νεοελληνική Παιδεία", που εκδιδόταν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, και μέλος της επιτροπής κρατικών βραβείων του Υπουργείου Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει κείμενα δοκιμιακού λόγου καθώς και κριτική λογοτεχνίας στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Εξουσία", "Καθημερινή" και στα περιοδικά "Αντί", "Ίνδικτος", "Διαβάζω", "Ελίτροχος". Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έχει εκδώσει επτά συλλογές διηγημάτων, τέσσερα μυθιστορήματα και μία νουβέλα. Το μυθιστόρημα του "Τα ανίσχυρα -ψεύδη" του Ορέστη Χαλκιόπουλου τιμήθηκε το 1996 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Η συλλογή διηγημάτων του "Σφήκες" απέσπασε το Βραβείο Γραμμάτων Κώστα Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών το 2002. Το 2007 η νουβέλα του "Ο κύριος Επισκοπάκης" τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών (ΕΚΕΒΙ - ΕΡΤ), ενώ την επόμενη χρονιά διασκευάστηκε για το θέατρο από τον ίδιο τον συγγραφέα και ανέβηκε στο "104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης" σε σκηνοθεσία του Στέλιου Μάινα. Έργα του έχουν ανθολογηθεί και μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εργάζεται ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Αθήνας.

Ο Δημήτρης Μίγγας γεννήθηκε το 1951. Κατάγεται από τη Μεσσηνία. Είναι πτυχιούχος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση και ζει στη Θεσσαλονίκη. Για το βιβλίο του "Των κεκοιμημένων" ("Πόλις", 1999), τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού "Διαβάζω". Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά και στα σέρβικα.

Ο Κώστας Μουρσελάς γεννήθηκε στον Πειραιά. Εκεί τελειώνει και το λύκειο. Το 1951, πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, συλλαμβάνεται ως στέλεχος της ΕΠΟΝ και δικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο της εποχής (υπόθεση Μπελογιάννη). Για χρόνια σπούδαζε βιολί, που το διέκοψε όταν άρχισε να τον θέλγει το θέατρο. Σπούδασε νομικά, αλλά λίγο πριν πάρει την άδεια δικηγόρου εγκατέλειψε τη δικηγορία και διορίστηκε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1969, οπότε τον απέλυσε η Χούντα. Έκτοτε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά -και επαγγελματικά πια- στο γράψιμο. Έργα του παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρος). Μερικοί τίτλοι γνωστών θεατρικών έργων του είναι: "Ενυδρείο", "Μαχαίρι στο κόκαλο", "Οι φίλοι", "Το αυτί του Αλέξανδρου", "Η κυρία δεν πενθεί", "Επικίνδυνο φορτίο", "Ω! τι κόσμος μπαμπά!", "Το δίκανο", "Ημιτελής συνουσία", κ.ά. Στο πλατύ κοινό έγινε γνωστός από τηλεοπτικές παρουσιάσεις έργων του ("Μικρές αγγελίες", "Σιγά η πατρίδα κοιμάται", "Το ρολόι") και από την περίφημη σατιρική σειρά του "Εκείνος και... Εκείνος", με πρωταγωνιστές τους Β. Διαμαντόπουλο και Γ. Μιχαλακόπουλο (130 θεατρικά μονόπρακτα). Το 1990 επανήλθε στην πεζογραφία εκδίδοντας το μυθιστόρημα "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά" (εκδ. "Κέδρος", νέα οριστική έκδοση "Ελληνικά Γράμματα", 2006), που οι πωλήσεις του ξεπέρασαν, συνολικά, τις διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και εβραϊκά. Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα "Το παιχνίδι των τεσσάρων" που το συνέγραψε με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Σκούρτη και Α. Σουρούνη. Το 2000 εξέδωσε το μυθιστόρημα "Κλειστόν λόγω μελαγχολίας", που ξεπέρασε τις σαράντα χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Τελευταίο του βιβλίο είναι η συλλογή διηγημάτων "Ο πόθος καίει τα σωθικά" ("Κέδρος", 2004). Έχει γράψει, ακόμη, αισθητικά δοκίμια, καθώς και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα "Τα Νέα", στη στήλη "Κουβεντιάζοντας".

Τίτος Πατρίκιος (1928). Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τίτου Πατρίκιου βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, "Τίτος Πατρίκιος", στο "Η ελληνική ποίηση · η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982, Αλέξανδρος Αργυρίου, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Δώρα Μέντη, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.· φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας)

Ο Δημήτρης Πετσετίδης γεννήθηκε στη Σπάρτη στις 2 Αυγούστου 1940. Σπούδασε μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση ως φροντιστής. Από το 1977 δημοσιεύει διηγήματά του στην εφημερίδα "Τα Νέα", στα περιοδικά "Το Δέντρο", "Γιατί", "Η Λέξη" κ.ά. Ένα διήγημά του, το 1981, πήρε έπαινο στον Β΄ πανελλήνιο διαγωνισμό της εφημερίδας "Η Καθημερινή". Το 1986 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο του με διηγήματα: "Δώδεκα στο δίφραγκο". Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Ουράνη από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου του στο διήγημα. Ευάριθμα διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γερμανικά. Το 1983 εγκαταστάθηκε στη Σπάρτη και έκτοτε ζει και εργάζεται εκεί. Έχει εκδώσει τις συλλογές με διηγήματα: "Δώδεκα στο δίφραγκο", εκδ. "Το Δέντρο", 1986, "Νεφέλη", 1999, "Το παιχνίδι", εκδ. "Νεφέλη", 1991, "Επίλογος στα χιόνια", εκδ. "Νεφέλη", 1993, "Ο Σαμπατές ζει", εκδ. "Νεφέλη" 1998, "Τροπικός του Λέοντος", εκδ. "Νεφέλη", 2001, "Σε ξένο γήπεδο", εκδ. "Πατάκη", 2003 κ.ά.

Η Χριστίνα Οικονομίδου γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε oικονομικές επιστήμες στο Μόναχο και την Αθήνα. Γράφει, μεταφράζει και επιμελείται λογοτεχνικά και θεωρητικά κείμενα, ενώ άρθρα, κείμενα και βιβλιοκρισίες της δημοσιεύονται τακτικά στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Είναι η αρχισυντάκτρια στην εκπομπή για το βιβλίο "Άξιον Εστί" του Βασίλη Βασιλικού και διευθύνει το μηνιαίο free press περιοδικό για το βιβλίο "Index" (όπου συνυπογράφει, μεταξύ άλλων, τις σελίδες με τίτλο "Βιτρίνα"). Διδάσκει, επίσης, δημιουργική γραφή στο Μικρό Πολυτεχνείο. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης, "Η γυναίκα και το δέντρο της σιωπής/Μύθοι και ωδίνες" (Απόπειρα, 1994), "Χειρονομίες της αισθητικής" (Απόπειρα, 1997) και "Matthew και Shirley" (Απόπειρα, 2009). Διηγήματά της περιλαμβάνονται στις συλλογές "Κοκτέιλ μολότοφ" (Κοχλίας, 2003) και "Νάνι, τ' άνθι των ανθώ: Ωδή στη μητέρα" (Ίνδικτος, 2005).

Ο Κωνσταντίνος Δ. Τζαμιώτης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1970 και σήμερα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο. Εργάστηκε στην τηλεόραση, στη διαφήμιση και στον κινηματογράφο. Τα τελευταία χρόνια διευθύνει την πολιτιστική έκδοση "Highlights". Έχει γράψει τα βιβλία: "Η συνάντηση" (Ίνδικτος, 2002), "Βαθύ πηγάδι" (Ίνδικτος, 2003), "O βαθμός δυσκολίας" (Ίνδικτος, 2004), "Παραβολή" (Καστανιώτης, 2006), "Η εφεύρεση της σκιάς" (Καστανιώτης, 2008), και έχει λάβει μέρος σε συλλογικά, θεματικά λογοτεχνικά εγχειρήματα.

Ο Βασίλης Τσιαμπούσης γεννήθηκε στη Δράμα το 1953. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Ζει και εργάζεται στη Δράμα. Εξέδωσε τις συλλογές διηγημάτων "Η Βέσπα και άλλα επαρχιακά διηγήματα" (1988), "Χερουβικά στα κεραμίδια" (1996), "Η γλυκιά Μπονόρα" (2000), "Να σ' αγαπάει η ζωή" (2004) και το μυθιστόρημα "Εκτός έδρας" (1993). Η συλλογή διηγημάτων του "Να σ' αγαπάει η ζωή" τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Πέτρου Χάρη και μεταφράστηκε στα αλβανικά. Το 1996 επιμελήθηκε την έκδοση του λευκώματος "Δόξα Δράμας, 1918-1965" και το 2006 το λεύκωμα "Ελπίς Δράμας, 1922-1969" (ΔΕΚΠΟΤΑ του Δήμου Δράμας). Υπήρξε διευθυντής του περιοδικού "Δίοδος 66100". Διηγήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και δημοσιεύτηκαν σε ανθολογίες και περιοδικά.

Ο Γιώργος Χειμωνάς (1938-2000) γεννήθηκε στην Καβάλα. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Το 1962 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Παρισιού. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1960 με το αφήγημά του "Ο Πεισίστρατος" που δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη και κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε ακόμα τα πεζογραφήματα : "Η εκδρομή" 1964, "Μυθιστόρημα" 1966, "Ο Γιατρός Ινεότης" 1971, "Ο γάμος" 1974, "Ο αδελφός" 1975, "Οι χτίστες" 1979, "Τα ταξίδια μου" 1984, "Ο εχθρός του ποιητή" 1990. Ακόμα έχουν εκδοθεί τα δοκίμιά του : "6 μαθήματα για τον Λόγο" 1984, "Έβδομο μάθημα για τον Λόγο: Λόγος, ο Χρόνος και το Σύμβολο" 1984, "Η δύσθυμη Αναγέννηση: Όγδοο μάθημα για τον Λόγο" 1987, "Τα όνειρα της αϋπνίας" 1994, "Ένατο μάθημα για τον Λόγο" 2001. Επίσης μετέφρασε την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, τις "Βάκχες", τη "Μήδεια" και τον "Ορέστη" του Ευριπίδη, τον "Άμλετ" και τον "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ. Έγραψε το λιμπρέτο της όπερας "Πυλάδης" που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία και σκηνογραφία Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Γιώργου Κουρουπού. Πέθανε στο Παρίσι, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στις 27 Φεβρουαρίου 2000.

Η Ελιάνα Χουρμουζιάδου γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εργαζόταν στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Το ίδιο χρονικό διάστημα άρχισε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα, τη "Γειτονιά των καλών κλεφτών". Από το 1991 εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. Το δεύτερο μυθιστόρημα της, "Η ιδιαιτέρα" τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος 1999 του περιοδικού "Διαβάζω". Διηγήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά ("Οδός Πανός", "Λέξη", "Ρεύματα", "Γραφή") και εφημερίδες ("Τα Νέα", "Το Βήμα"). (φωτογραφία: Γιώργος Παυλίδης)

Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1948 στον Πειραιά. Από το 1973, που εμφανίστηκε στα γράμματα, έχει εκδώσει δεκαοχτώ βιβλία με ποιήματα, πεζά, θέατρο. Ξεκίνησε από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, επί Μάνου Χατζιδάκι, το 1979, παρουσιάζοντας την εκπομπή "Οδός Πάνος 17", έως σήμερα πού παρουσιάζει το "Ξενοδοχείο Βαλκάνια". Εργάστηκε επίσης στο Πρώτο και το Δεύτερο Πρόγραμμα. Ποιήματά του και πεζά έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εκατό τραγούδια του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες. Εκδίδει από τον Φεβρουάριο του 1981 το περιοδικό "Οδός Πανός", τις ομώνυμες εκδόσεις, καθώς και τις "Εκδόσεις Σιγαρέτα". Δημοσιογραφεί κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες και είναι υπεύθυνος του ενθέτου "Βιβλιοθήκη" της "Ελευθεροτυπίας". Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Γεννήθηκε στα Βάγια (Καζνέσι), χωριό κοντά στη Θήβα. Σπούδασε: Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, φωνητική και ορθοφωνία με την Πόπη Πετριόλι-Φωτοπούλου, βυζαντινή μουσική με τον Καθηγητή και Πρωτοψάλτη της Μητρόπολης Αθηνών Σπύρο Περιστέρη. Έψαλλε δε, κοντά του, από το 1983 έως το 1993, ως μέλος της χορωδίας της Μητρόπολης Αθηνών. Αυτοδίδακτος στην ευρωπαϊκή μουσική. Aπό το 1992 συνεργάζεται με τον Μάρκο Δραγούμη στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ (ΜΛΑ) του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, σε μουσικολογικά θέματα που έχουν σχέση με τη δημοτική και βυζαντινή μουσική. Μαζί με τον Μάρκο Δραγούμη έχει επιμεληθεί την έκδοση CD’s με αυθεντικές ηχογραφήσεις του 1930 από το αρχειακό υλικό του ΜΛΑ. Δισκογραφία (ως τραγουδιστής): Από το 1984 έως το 1989 συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη, συμμετέχοντας στις συναυλίες του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και στις δισκογραφικές εργασίες του: "Διόνυσος" (μουσική και στίχοι Μίκη Θεοδωράκη, πρώτη παραγωγή του Σείριου του Μάνου Χατζιδάκι, ΕΜΙ 1985· επανέκδοση σε CD από τη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ 1995 & 2007), "Mikis Theodorakis all time greatest hits - 77 songs performed in his world tour 1986-87" (CBS 1986), "Τα πρόσωπα του ήλιου" (ποίηση Διονύση Καρατζά, Ιουλιανός-CBS 1987), "Μνήμη της πέτρας" (στίχοι Μιχάλη Μπουρμπούλη, Ιουλιανός-CBS 1987), "30 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης" (WEA 1989). Το 1988 συνεργάστηκε για την ηχογράφηση του δίσκου "Lieder" (με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη) με τη Γερμανίδα τραγουδίστρια-ηθοποιό Gisela May (Ariola-BMG· επανέκδοση σε CD και πρώτη κυκλοφορία στην Ελλάδα το 2003 από την Protasis). Την ίδια χρονιά ηχογράφησε τον πρώτο διπλό δίσκο με ανέκδοτα Αρβανίτικα τραγούδια (Ιουλιανός-CBS 1988· επανέκδοση σε CD από την FM Records 1995 και 2002), με τη συνεργασία του Δημήτρη Λέκκα. Το 1996 κυκλοφόρησε το διπλό CD στο οποίο τραγουδάει 26 ανέκδοτα λαϊκά τραγούδια του Δημήτρη Ατραΐδη, ενορχήστρωση: Γιάννης Ιωάννου (ΛΥΡΑ). Συμμετέχει στο διπλό CD που εξέδωσε η Δόμνα Σαμίου με τίτλο "Τα πασχαλιάτικα" (1998). Το 1999 κυκλοφόρησε το δεύτερο CD με ανέκδοτα αρβανίτικα τραγούδια από την Κάτω Ιταλία και την Ελλάδα με τίτλο Τριαντάφυλλο του βράχου, με τη συνεργασία των Δημήτρη Λέκκα και Νίκου Γράψα (MBI-HRONOS· επανέκδοση ΛΥΡΑ 2009). Το 1997 δημιούργησε το μικρό μουσικό σύνολο Μπουκουράνα, ένα κουιντέτο κλασικών οργάνων με το οποίο παρουσίασε έργα έντεχνης ελληνικής μουσικής σε όλη την Ελλάδα. Πρώτη δισκογραφική έκδοση με αυτό το σύνολο το CD που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2001 με τίτλο "Μέσα απ' των άστρων τα κλαδιά", όπου τραγουδάει έργα και τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι με μουσική επεξεργασία του Δημήτρη Λέκκα (FM Records). Τον Μάρτιο του 2002 κυκλοφόρησε το 2ο cd με έργα και τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι με μουσική επεξεργασία του Δημήτρη Λέκκα με τίτλο "Φεγγάρια μου παλιά, καινούργια μου πουλιά" (FM Records). Το 2002 επιμελήθηκε την παραγωγή του CD "Καταμεσιός στη θάλασσα - Τραγούδια της Σαμοθράκης" στο οποίο συμμετέχει τραγουδώντας ανέκδοτες καταγραφές του Νικολάου Φαρδύ και του Μάρκου Δραγούμη μαζί με τους Χρόνη Αηδονίδη, Δόμνα Σαμίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου (Επιμέλεια ορχήστρας: Σωκράτης Σινόπουλος, Λέσχη του Δίσκου 2002). Τον Απρίλιο 2003 κυκλοφόρησε το CD "Οίμοι, φως του κόσμου" στο οποίο ψάλλει Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας μαζί με τον πρωτοψάλτη Σπύρο Παυλάκη και την ηθοποιό Λυδία Κονιόρδου (Protasis). Συνθέσεις: Έργα συμφωνικής μουσικής (σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη και Κωνσταντίνου Καβάφη), χορωδιακά, ορχηστρικά, μία Θεία Λειτουργία (Missa Graeca), ένα Requiem, κουαρτέτα, έργα για παραδοσιακά όργανα, ένα κοντσέρτο για κιθάρα, σουίτες και σκίτσα για σόλο κιθάρα, σκίτσα για Άρπα, νανουρίσματα, τραγούδια κ.ά. Δισκογραφία (ως συνθέτης): 1) "Νάνι τ' άνθι των ανθώ - Ωδή στην Μητέρα, 17 νανουρίσματα" (σε δικούς του στίχους) με ερμηνευτές τους: Νένα Βενετσάνου, Σόνια Θεοδωρίδου, Μαρία Δημητριάδη και Λυδία Κονιόρδου. Μουσικό λεύκωμα με λογοτεχνικά και εικαστικά έργα Ελλήνων καλλιτεχνών (Ίνδικτος, Οκτώβριος 2005· επανέκδοση του CD με τίτλο "Νάνι, γέλιο μου και φως μου, άσπρο γιασεμί του κόσμου", ΛΥΡΑ 2009). 2) "Εικόνες για τη θλίψη των ξανθών κοριτσιών και της Ελένης" (2πλό CD με 6 έργα), με τη συνεργασία της Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής (σε 2 έργα) υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ. Σολίστ: Σόνια Θεοδωρίδου, σοπράνο / Δημήτρης Κοτρωνάκης, κιθάρα / Βαγγέλης Χριστόπουλος, όμποε / Ρενάτο Ρίπο, βιολοντσέλο / Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο / Ουρανία Λαμπροπούλου, σαντούρι / Σοφία Λαμπροπούλου, κανονάκι (EMI Classics 2010). Εκδόσεις (ως ερευνητής): "Ανθολογία αρβανίτικων τραγουδιών της Ελλάδας". Βιβλίο, που συνοδεύεται από CD, όπου καταγράφονται σε νότες 152 τραγούδια με ιστορικές, γλωσσολογικές, μουσικολογικές, προσωδιακές και μετρικές αναλύσεις. Θεωρητικά προλεγόμενα - μουσικολογική ανάλυση: Δημήτρης Λέκκας (Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, 2002).

Γεννήθηκε στα Βάγια (Καζνέσι), χωριό κοντά στη Θήβα. Σπούδασε: Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, φωνητική και ορθοφωνία με την Πόπη Πετριόλι-Φωτοπούλου, βυζαντινή μουσική με τον Καθηγητή και Πρωτοψάλτη της Μητρόπολης Αθηνών Σπύρο Περιστέρη. Έψαλλε δε, κοντά του, από το 1983 έως το 1993, ως μέλος της χορωδίας της Μητρόπολης Αθηνών. Αυτοδίδακτος στην ευρωπαϊκή μουσική. Aπό το 1992 συνεργάζεται με τον Μάρκο Δραγούμη στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ (ΜΛΑ) του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, σε μουσικολογικά θέματα που έχουν σχέση με τη δημοτική και βυζαντινή μουσική. Μαζί με τον Μάρκο Δραγούμη έχει επιμεληθεί την έκδοση CD’s με αυθεντικές ηχογραφήσεις του 1930 από το αρχειακό υλικό του ΜΛΑ. Δισκογραφία (ως τραγουδιστής): Από το 1984 έως το 1989 συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη, συμμετέχοντας στις συναυλίες του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και στις δισκογραφικές εργασίες του: "Διόνυσος" (μουσική και στίχοι Μίκη Θεοδωράκη, πρώτη παραγωγή του Σείριου του Μάνου Χατζιδάκι, ΕΜΙ 1985· επανέκδοση σε CD από τη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ 1995 & 2007), "Mikis Theodorakis all time greatest hits - 77 songs performed in his world tour 1986-87" (CBS 1986), "Τα πρόσωπα του ήλιου" (ποίηση Διονύση Καρατζά, Ιουλιανός-CBS 1987), "Μνήμη της πέτρας" (στίχοι Μιχάλη Μπουρμπούλη, Ιουλιανός-CBS 1987), "30 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης" (WEA 1989). Το 1988 συνεργάστηκε για την ηχογράφηση του δίσκου "Lieder" (με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη) με τη Γερμανίδα τραγουδίστρια-ηθοποιό Gisela May (Ariola-BMG· επανέκδοση σε CD και πρώτη κυκλοφορία στην Ελλάδα το 2003 από την Protasis). Την ίδια χρονιά ηχογράφησε τον πρώτο διπλό δίσκο με ανέκδοτα Αρβανίτικα τραγούδια (Ιουλιανός-CBS 1988· επανέκδοση σε CD από την FM Records 1995 και 2002), με τη συνεργασία του Δημήτρη Λέκκα. Το 1996 κυκλοφόρησε το διπλό CD στο οποίο τραγουδάει 26 ανέκδοτα λαϊκά τραγούδια του Δημήτρη Ατραΐδη, ενορχήστρωση: Γιάννης Ιωάννου (ΛΥΡΑ). Συμμετέχει στο διπλό CD που εξέδωσε η Δόμνα Σαμίου με τίτλο "Τα πασχαλιάτικα" (1998). Το 1999 κυκλοφόρησε το δεύτερο CD με ανέκδοτα αρβανίτικα τραγούδια από την Κάτω Ιταλία και την Ελλάδα με τίτλο Τριαντάφυλλο του βράχου, με τη συνεργασία των Δημήτρη Λέκκα και Νίκου Γράψα (MBI-HRONOS· επανέκδοση ΛΥΡΑ 2009). Το 1997 δημιούργησε το μικρό μουσικό σύνολο Μπουκουράνα, ένα κουιντέτο κλασικών οργάνων με το οποίο παρουσίασε έργα έντεχνης ελληνικής μουσικής σε όλη την Ελλάδα. Πρώτη δισκογραφική έκδοση με αυτό το σύνολο το CD που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2001 με τίτλο "Μέσα απ' των άστρων τα κλαδιά", όπου τραγουδάει έργα και τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι με μουσική επεξεργασία του Δημήτρη Λέκκα (FM Records). Τον Μάρτιο του 2002 κυκλοφόρησε το 2ο cd με έργα και τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι με μουσική επεξεργασία του Δημήτρη Λέκκα με τίτλο "Φεγγάρια μου παλιά, καινούργια μου πουλιά" (FM Records). Το 2002 επιμελήθηκε την παραγωγή του CD "Καταμεσιός στη θάλασσα - Τραγούδια της Σαμοθράκης" στο οποίο συμμετέχει τραγουδώντας ανέκδοτες καταγραφές του Νικολάου Φαρδύ και του Μάρκου Δραγούμη μαζί με τους Χρόνη Αηδονίδη, Δόμνα Σαμίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου (Επιμέλεια ορχήστρας: Σωκράτης Σινόπουλος, Λέσχη του Δίσκου 2002). Τον Απρίλιο 2003 κυκλοφόρησε το CD "Οίμοι, φως του κόσμου" στο οποίο ψάλλει Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας μαζί με τον πρωτοψάλτη Σπύρο Παυλάκη και την ηθοποιό Λυδία Κονιόρδου (Protasis). Συνθέσεις: Έργα συμφωνικής μουσικής (σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη και Κωνσταντίνου Καβάφη), χορωδιακά, ορχηστρικά, μία Θεία Λειτουργία (Missa Graeca), ένα Requiem, κουαρτέτα, έργα για παραδοσιακά όργανα, ένα κοντσέρτο για κιθάρα, σουίτες και σκίτσα για σόλο κιθάρα, σκίτσα για Άρπα, νανουρίσματα, τραγούδια κ.ά. Δισκογραφία (ως συνθέτης): 1) "Νάνι τ' άνθι των ανθώ - Ωδή στην Μητέρα, 17 νανουρίσματα" (σε δικούς του στίχους) με ερμηνευτές τους: Νένα Βενετσάνου, Σόνια Θεοδωρίδου, Μαρία Δημητριάδη και Λυδία Κονιόρδου. Μουσικό λεύκωμα με λογοτεχνικά και εικαστικά έργα Ελλήνων καλλιτεχνών (Ίνδικτος, Οκτώβριος 2005· επανέκδοση του CD με τίτλο "Νάνι, γέλιο μου και φως μου, άσπρο γιασεμί του κόσμου", ΛΥΡΑ 2009). 2) "Εικόνες για τη θλίψη των ξανθών κοριτσιών και της Ελένης" (2πλό CD με 6 έργα), με τη συνεργασία της Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής (σε 2 έργα) υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ. Σολίστ: Σόνια Θεοδωρίδου, σοπράνο / Δημήτρης Κοτρωνάκης, κιθάρα / Βαγγέλης Χριστόπουλος, όμποε / Ρενάτο Ρίπο, βιολοντσέλο / Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο / Ουρανία Λαμπροπούλου, σαντούρι / Σοφία Λαμπροπούλου, κανονάκι (EMI Classics 2010). Εκδόσεις (ως ερευνητής): "Ανθολογία αρβανίτικων τραγουδιών της Ελλάδας". Βιβλίο, που συνοδεύεται από CD, όπου καταγράφονται σε νότες 152 τραγούδια με ιστορικές, γλωσσολογικές, μουσικολογικές, προσωδιακές και μετρικές αναλύσεις. Θεωρητικά προλεγόμενα - μουσικολογική ανάλυση: Δημήτρης Λέκκας (Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, 2002).