Από το 1836, έτος έκδοσης του πρώτου αυτόνομου εντύπου για παιδιά, της "Παιδικής Αποθήκης", ως σήμερα, η ελληνική παιδική λογοτεχνία έχει σταθερή παρουσία στην πνευματική ζωή της χώρας μας. Στη διάρκεια αυτού του ενάμιση και πλέον αιώνα ζωής, το παιδικό ανάγνωσμα γνώρισε καταλυτικές αλλαγές τόσο στα ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο, τη μορφή και την ιδεολογία του, όσο και στο ζήτημα της πρόσληψης του από το παιδικό αναγνωστικό κοινό και την επίσημη κριτική.

Την πορεία του παιδικού και νεανικού λογοτεχνικού βιβλίου επιχειρούν να φωτίσουν οι μελέτες του βιβλίου αυτού, λαμβάνοντας ως παραμέτρους ζητήματα ιστορικά, θεωρητικά, αισθητικά, παιδαγωγικά. Σύγχρονοι θεωρητικοί προβληματισμοί, συγγραφείς και κείμενα της πρόσφατης παραγωγής είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται το παρόν βιβλίο.

Το βιβλίο απευθύνεται σε μελετητές και ερευνητές της παιδικής λογοτεχνίας, σε εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε κάθε αναγνώστη που θέλει -όπως ο Κ. Παλαμάς- τα παιδικά βιβλία "να γρόφουνται με την ίδια έγνοια και προσοχή, μα και με την ίδια λευτεριά και αφροντισιά που γίνονται τα φτερωτά τα βιβλία τα διωρισμένα για κάθε νου και για κάθε καρδιά".