Ο Γκάρι Κασπάροφ γεννήθηκε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν το 1963 και είναι ο κορυφαίος (και πιο ακριβοπληρωμένος) σκακιστής του καιρού μας. Κέρδισε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή σε ηλικία είκοσι δύο ετών και παρέμεινε στην πρώτη θέση παγκοσμίως για δύο δεκαετίες, πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παίκτη στην ιστορία των επίσημων διεθνών αναμετρήσεων. Το 1996 βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας, όταν αποδέχτηκε την πρόταση της ΙΒΜ να αγωνιστεί εναντίον του κομπιούτερ Deep Blue. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα (και αμφιλεγόμενη) προσωπικότητα, που μετέφερε την επιθετικότητα του σκακιού στην προσωπική και πολιτική ζωή: σήμερα ο Κασπάροφ έχει μόνιμη στήλη στην εφημερίδα "Wall Street Journal", όπου γράφει για διεθνή θέματα, ενώ δίνει διαλέξεις σχετικά με ζητήματα του επιχειρηματικού κόσμου. Έχει δημιουργήσει το φιλανθρωπικό "Ίδρυμα Κασπάροφ" και είναι πρόεδρος της επιτροπής "2008: Ελεύθερη Επιλογή", που έχει στόχο τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών στη Ρωσία. Ζει στη Μόσχα, όπου, με βάση τις στρατηγικές κινήσεις του σκακιού, προσπαθεί να κατατροπώσει το καθεστώς του Πούτιν.

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960. Είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, άρχισε να γράφει σε έντυπα όπως το "Ιδεοδρόμιο" του Λεωνίδα Χρηστάκη και η "Χιονάτη" του Βαγγέλη Κοτρώνη, και να συνθέτει ποιήματα και πεζογραφήματα. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως η "Οδός Πανός", ο "Ήχος", το "Κάππα", η "Λέξη", η "Πολιορκία", και άλλα. Συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και το περιοδικό "Έψιλον". Διατήρησε τη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "City-Press". Ο τρόπος ζωής του τον οδήγησε στη συστηματική μελέτη των λεγόμενων "ιστορικών πρωτοποριών" (Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός), των Beat ποιητών και συγγραφέων, καθώς και του ρεύματος για την "υπέρβαση και την πραγμάτωση της Τέχνης" (Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί). Καρπός αυτών των αναζητήσεών του είναι τα πολυσυζητημένα του βιβλία για τον William S. Burroughs, για την Internationale Situationniste, για τον Guy Debord, για τον Μάη του '68. Ίδρυσε και διηύθυνε την επιθεώρηση "Propaganda", όπου δημοσιεύτηκαν κρίσιμα κείμενα για την πολιτική και την κουλτούρα των καιρών μας. Έχει εργαστεί στο ελληνικό ραδιόφωνο, και συγκεκριμένα στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στην ΕΡΑ4, στον Εν Λευκώ, στο Κόκκινο 105,5, και στο Κανάλι 1 Πειραιάς 90,4. Σήμερα διευθύνει τη σειρά "Αιφνίδια Ντοκιμαντέρ" στις εκδόσεις Γαβριηλίδης και το λογοτεχνικό περιοδικό/εγχείρημα "ΚΟΡΕΚΤ", μαζί με τον ποιητή Θάνο Σταθόπουλο, στις εκδόσεις Νεφέλη. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων. Εργογραφία: Ι. Ποίηση - "Σκοτεινά τοπία" (Ερατώ, 1986) - "Εκδρομή στο παρελθόν" (Ερατώ, 1990) - "Έγγραφος ίλιγγος" (Άρκτος, 1993). - "Paris, Παρίσι" (Κέδρος, 2003) - "La Vie est Belle, et Facile" (Ερατώ, 2004) - "Ω!" (Οξύ, 2007) - "Hotel Hegel" (Αρμός, 2012) - "Η λεγεώνα των φίλων" (Περισπωμένη, 2012) ΙΙ. Πεζογραφία - "Κόκκινες νύχτες" (Ερατώ, 1985) - "Η λογική των γεγονότων" (Οξύ, 1996) - "Βιβλίο συμβάντων και αναφορών" (Ερατώ, 1996) - "Η μουσική των γεγονότων" (Ερατώ, 1998) - "Au Revoir" (Νεφέλη, 1999) - "Harmolypi's Blues" (Μεταίχμιο, 2003) - "Η φυλή των Happy Few" (Ηλέκτρα, 2006) - "Διασυρμός" (Εστία, 2012) - "Η Μεγάλη Παρασκευή των Ρασοευχήδων" (Γαβριηλίδης, 2013) - "Ουζομαυσωλείον Καπετάν Μιχάλης" (Γαβριηλίδης, 2013) - "Δώδεκα φυσιογνωμίες" (μαζί με την Ελεάννα Μαρτίνου, Γαβριηλίδης, 2013). ΙΙΙ. Μελέτες - "Βορειοδυτικό πέρασμα" (Ελεύθερος Τύπος, 1992 και Οξύ, 2001) - "Προλογίζοντας Έναν Αιώνα (Οξύ, 1995) - "William S. Burroughs" (Οξύ, 2001) - "Πολύ αργά για ήρωες" (Κέδρος, 2001) - "Μάης του '68: Η περιπέτεια" (Ερατώ, 2001) - "Guy Debord" (Printa, 2001) - "Μάης '68/Το Λεύκωμα" (Οξύ, 2008) - "Ζενερίκ" (Λογείον, 2011) ΙV. Συνεργασίες - "Η Έρημη Γη" (με τον Ηλία Λάγιο και τον Νάσο Βαγενά, Ερατώ, 1996) - "Robert Fischer: Μια αυτοδίδακτη μεγαλοφυΐα" (με τον Ηλία Κουρκουνάκη, Διόπτρα, 2004) - "Jose Raul Capablanca: Διαισθητικό ταλέντο" (με τον Ηλία Κουρκουνάκη, Διόπτρα, 2005) - "Ελεύθερη πτήση/Ελεύθερη πτώση" (με την Ελεάννα Μαρτίνου, και τους Βάσο Γεώργα, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο, Anthony Reynolds, Οξύ, 2010)