Η Λέτα Κουτσοχέρα γεννήθηκε στη Ζήρια Αχαΐας. Σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, επίσης στην Αθήνα σχέδιο, σκηνογραφία και ζωγραφική. Έχει κάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογραφήσεις και εξώφυλλα βιβλίων και έχει σκηνογραφήσει θεατρικά έργα. Έχει γράψει ποίηση, θέατρο, δοκίμιο. Εμφανίστηκε στα Γράμματα το 1978. Ποίησή της έχει μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες, ενώ το έργο της έχει παρουσιαστεί σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης έχει φιλοξενηθεί σε ανθολογίες, συλλογικές εκδόσεις, επιθεωρήσεις τέχνης, εφημερίδες και περιοδικά στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει βραβευθεί από την "Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών" (Πανελλήνιος Διαγωνισμός Υπουργείου Πολιτισμού), από την "Unesco" (International Literary Competition - Παγκόσμιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός), από τον "Παρνασσό" (Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης), από την Ακαδημία για την διάδοση του Πολιτισμού με έδρα τη Ρώμη "Accademia Internazionale de Propaganda Culturale" (Α Βραβείο Ανέκδοτης Ποίησης), αλλά και από άλλους πνευματικούς φορείς. Από το 1981 έως το 2001 δίδαξε στη "Σχολή Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών" του Τ.Ε.Ι. της Αθήνας. Είναι μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών", της "International Writers and Artists Association" του "Οργανισμού για την Διάδοση και Διεθνοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας" και αλλού.

Ο Κώστας Παπασταμούλης σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας, Ζωγραφική, Ψηφιδωτό, Καλλιτεχνική τυπογραφία, Θεωρητικές - Ιστορικές σπουδές. Συνέχισε για πέντε χρόνια στο Παρίσι στην Ecole Nationale Superieure des Arts Decoratifs και Ecole Nationale des Arts Appliques et Metiers d' Art. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 15 ατομικές και 40 ομαδικές εκθέσεις. Έχει τέσσερις συμμετοχές στο salon των Γάλλων ζωγράφων στο Grand Palais, 4 πανελλήνιες και επίσημη ελληνική συμμετοχή στη Βουλγαρία το 1987. Έχει βραβευτεί με το 1ο βραβείο ζωγραφικής "Κηφίσσεια" 1972. Έχει γράψει τα βιβλία "Ο Θεόφιλος στην ελληνική ζωγραφική", "Γραφιστικές εφαρμογές 1" για τα ΤΕΕ, καθώς επίσης "Το χρώμα - σκίτσο" και "Το χρώμα και το σχέδιο στη ζωγραφική". Έχει δημοσιεύσει άρθρα για τη ζωγραφική στον ελληνικό Τύπο. Είναι καθηγητής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στη σχολή Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Έργα του έχει αγοράσει το Ελληνικό κράτος, το Υπουργείο Πολιτισμού. Έργα του υπάρχουν επίσης στην Πινακοθήκη του δήμου Ιεράπετρας, στη Μυτιλήνη, στο Μουσείο Ι. Βορρέ. Το 1980, αγόρασε έργο του το μουσείο μοντέρνας τέχνης της Πόλης του Παρισιού.

Ο Γιώργος Καλακαλλάς γεννήθηκε στον Τύρναβο, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, γλυπτική, θεωρητικές και ιστορικές σπουδές. Αποφοίτησε το 1962 και την ίδια χρονιά έλαβε το Α' βραβείο στον διαγωνισμό για το μνημείο του Αυξεντίου στην Κύπρο. Από το 1965 έγινε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο της Αρχιτεκτονικής Σχολής. Για την προσφορά του στην εκπαίδευση έχει τύχει ειδικού βραβείου, ενώ αποτελεί ύψιστη τιμή για την Ελλάδα η βράβευση του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το βραβείο "Αργυρού ECU" για τις δραστηριότητές του, οι οποίες "προάγουν την ιδέα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης". Έχει πραγματοποιήσει 32 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει λάβει μέρος σε 90 ομαδικές στην Ελλάδα και σε 60 χώρες στο εξωτερικό. Μνημεία και έργα του έχουν στηθεί σε δημόσιους χώρους. Επίσης έργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες, ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μέσα στις δραστηριότητές του, εκτός της διδασκαλίας, περιλαμβάνονται συνεντεύξεις, διαλέξεις, συνέδρια, ομιλίες, δημοσιεύσεις και συμμετοχές σε κριτικές επιτροπές, παρουσιάσεις στα Μ.Μ.Ε. κ.λ.π. Σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου.

Η Αθηνά Λατινοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, με πρώτη δασκάλα της, την μητέρα της. Σπούδασε ζωγραφική, διακοσμητική και κεραμική γλυπτική στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έχει κάνει 14 ατομικές εκθέσεις και 43 ομαδικές. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το βιβλίο της με τίτλο "Οι κορδέλες της δικής μου πραγματικότητας" προέκυψε ξαφνικά όταν έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο, τον Ολλανδό καλλιτέχνη, ζωγράφο και γλύπτη Henk van Boekel. Η αφήγηση λειτούργησε λειτούργησε ψυχαναλυτικά και τη βοήθησε να ξεπεράσει το μεγάλο πρόβλημα της απώλειας.

Η Έλενα Ναβροζίδου, ζωγράφος και σκηνογράφος, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Νανσύ, σκηνογραφία στην Art Decol στο Παρίσι και ιστορία της τέχνης στη Σορβόννη. Έχει κάνει πολλές ατομικές και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στο Νανσύ στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Κέα. Έχει επίσης φιλοτεχνήσει τα σκηνικά για το ρεσιτάλ σύγχρονης μουσικής του Marc Hugo Finally στο Παρίσι. Στο χώρο των κόμικς δημιούργησε στα περιοδικά Παρά πέντε" και "Βαβέλ" τη γνωστή ηρωίδα Λουντμίλα. Το εικαστικό της έργο έχει εκδοθεί σε δύο βιβλία με τίτλους "Σε φόντο κόκκινο" το 1991 και "Εταιρικοί διάλογοι" το 1997. Το 1998 σε συνεργασία με τον Κώστα Βιτάλη δημιούργησε δύο βιβλία κόμικς τον "Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου" και την "Ανοιξιάτικη νύχτα". Η ζωγραφική της παρουσιάζεται ως ύμνος στα ανθρώπινα φετίχ και ως λατρεία στη δύναμη και τη μαγεία των χρωμάτων. Κινείται στο χώρο του ρεαλισμού, χρησιμοποιώντας τη ζωγραφική αληθοφάνεια της αναπαράστασης για να δώσει ζωντάνια στους πίνακές της. Η ίδια δείχνει να έχει προσωπική σχέση με τις ιστορίες των έργων της, πρωταγωνιστεί σ' αυτές, αυτοβιογραφείται και μάλιστα σε περιβάλλον γεμάτο χλιδή. Τα έργα της δημιουργούν μια μεταφυσική ατμόσφαιρα, αλλά και την αίσθηση ενός προσωπικού κόσμου γεμάτου έντονη φαντασία και μορφοπλαστική δύναμη ενός καθημερινού ονείρου. Βασική της πεποίθηση είναι ότι οι τέχνες αλληλοπροσδιορίζονται και γι' αυτό τις συνδέει ποικιλοτρόπως στα κόμικς και τη ζωγραφική της.

Ο Δημήτρης Μυταράς γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών και σκηνογραφία στην Ecole des Arts Decoratifs του Παρισιού. Η ζωγραφική του χαρακτηρίζεται από έντονο κινησιακό σχέδιο και χρωματική διαύγεια. Σε όλες τις περιόδους της ζωγραφικής του τα τελευταία τριάντα χρόνια υπάρχει μια διάχυτη εξπρεσιονιστική ατμόσφαιρα με φανερή κοινωνική κριτική διάθεση. Οι πλαστικές του αξίες έχουν κλασική δομή και η επαφή με την ελληνική παράδοση είναι φανερή. Οι σημαντικές περίοδοι της ζωγραφικής του είναι: "Καθρέφτες" (1960-1964) "Δικτατορία" (1966-1970) "Επιτύμβια" (1971-1976) "Πορτραίτα" (1977-1987) "Σκηνές θεάτρου" (1988-1991). Καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών, ο Δημήτρης Μυταράς έχει εκθέσει σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου και έχει πάρει μέρος σε όλες σχεδόν τις σημαντικές Μπιεννάλε.

Η Ρένα Παπασπύρου το χρονικό διάστημα 1956-67 σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στην Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts στο Παρίσι. Το διάστημα 1993-2005 δίδαξε ως καθηγήτρια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Διευθύντρια του Τρίτου Εργαστηρίου Ζωγραφικής. Ομότιμη καθηγήτρια της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Άρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε ζωγραφική στην Αccademia di belle arti di Bologna από όπου και αποφοίτησε το 2005 με βαθμό άριστα. Παρακολούθησε εργαστήρια χαρακτικής, ενδυματολογίας θεάτρου και κινηματογράφου, θεωρία της τέχνης και πολιτιστική ανθρωπολογία, παράλληλα ασχολήθηκε με τη θεωρία της ψυχολογίας της φόρμας και τη σχέση της σύγχρονης τέχνης με το παιδικό/βρεφικό σχέδιο. Από το 2002 συμμετέχει σε ομαδικές εκθέσεις, ενώ το 2006 παρουσίασε τη πρώτη του ατομική έκθεση στη Βαβέλ και συμμετείχε στο Διεθνές φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ (Αθήνα-Γκάζι). Το 2007 συμμετείχε στην έκθεση Κοινός Τόπος III "Urban Legends" στην Αθήνα, ενώ το 2008 πήρε μέρος στην έκθεση Κόμικς της Βαβέλ στο Πεκίνο στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου με την Ελλάδα ως τιμώμενη χώρα. Το ίδιο έτος συμμετείχε στην έκθεση "Τέχνη στη τέχνη" στο πολιτιστικό κέντρο "Μελίνα Μερκούρη". Το 2009 συμμετείχε για δεύτερη φορά στο Διεθνές φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ στο Γκάζι. Συνεργάζεται επαγγελματικά με διαφημιστικές εταιρίες στο καλλιτεχνικό-γραφιστικό τομέα καθώς και με εκδοτικούς οίκους Σήμερα, ολοκληρώνει το Master in Arti Visive oth oxoAn LABA Libera Accademia di Belle Arti di Firenze.. Η τελευταία συμμετοχή του ήταν στο Booze Cooperativa στα πλαίσια της έκθεσης Carte Blance VIII με τίτλο "ΒΕΛΑΞΑ".

Ο Δημήτρης Αρμακόλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Το 1952 τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο εκθέτει για πρώτη φορά τα πήλινα έργα του. Φοιτητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ακόμα το 1959, συμμετέχει σε έκθεση λαϊκών και μεταβυζαντινών αντιγράφων από τη Λέσβο και το Πήλιο και το 1959 έργο του από σφυρήλατο μέταλλο τοποθετείται σε είσοδο πολυκατοικίας στην Αθήνα. Το 1960-62 ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ecole Superieure des Beaux Arts στο Παρίσι συμμετέχοντας στις εκθέσεις "Peintres et Sculpteurs de Paris", Ί3eme" και "14eme Salon des Independants", και βραβεύεται με το Α΄ βραβείο της 2ης Πανελλαδικής Έκθεσης Νέων στην Αθήνα. Έχει συμμετάσχει σε πάμπολλες συλλογικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Γαλλία, Βραζιλία, Ιταλία, Κύπρο, Ελβετία, Ισπανία, Ουγγαρία, έχει βραβευτεί στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, και έργα του έχουν εκτεθεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, Τράπεζες, κτήρια, σπίτια, κλπ.

Η Θεοφανώ Γκίκα γεννήθηκε στην Κύμη Ευβοίας. Το 1961 αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές τις με υποτροφίες στην Academia di Belle Arti di Roma (Δίπλωμα Ζωγραφικής Χαρακτικής & Δίπλωμα τεχνικού Δημοσίων σχέσεων), Pro Deo - Roma (σκηνοθεσία, σκηνογραφία τηλεόρασης), Societa Dante Alighieri. Έχει εκθέσει έργα της σε Ελλάδα και εξωτερικό σε δέκα ατομικές και πενήντα ομαδικές εκθέσεις. Βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, και ραδιοφωνικές εκπομπές έχουν ασχοληθεί με το έργο της και έχει βραβευτεί επανειλημμένα στο εξωτερικό και την Ελλάδα. Έργα της βρίσκονται στις: Πινακοθήκη Ιωαννίνων, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Μουσείο της πόλεως των Αθηνών, και σε ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Γαλλία, Αμερική, Καναδά, Μεξικό, Γερμανία, Ιαπωνία, Βραζιλία, Ρωσία, Ουκρανία, Ν. Αφρική.

Η Κατερίνα Μπαραμπούτη, εικαστικός - performer, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (Α.Σ.Κ.Τ.), στο εργαστήριο της Ρένας Παπασπύρου και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης (U.Β.). Έχει κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, πολλές performances και συναυλίες, έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε διεθνείς διοργανώσεις (Λαβύρινθοι, Πεκίνο 2008, Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας στην Κίνα - Tashkent Biennale, Τασκένδη 2005, - Διεθνής Συνάντηση Νέων Εικαστικών, Σκιρώνειο Μουσείο Πολυχρονόπουλου, Αθήνα 2004 - 11rh Biennale, Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου/ΒJCEM 2003 - Φεστιβάλ της Ακαδημίας Αθηνών κ.α.). Επιμελείται τον σχεδιασμό εικαστικών εκθέσεων και σκηνογράφε! για το θέατρο. Έργα της ανήκουν σε συλλογές ιδρυμάτων και εταιριών. Έχει λάβει διακρίσεις (HELMEPA/UNER-UNESCO, Diplome of Russian Art-Critics Federation).

Ο Μανώλης Χάρος γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1960. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Παρίσι, στην Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts. Έκανε μεταπτυχιακό στην Ecole Nationale Superieure des Arts Decoratifs, πάνω στην επικοινωνία της εικόνας (visual communication). Γαλλικό εθνικό βραβείο Prix des Fondations στον τομέα της λιθογραφίας. Σχέδια αντικειμένων καθώς και αντικείμενα εκτίθενται σε ειδικές εκθέσεις στο Μιλάνο, το Παρίσι και την Φρανκφούρτη. Έχει επίσης εικονογραφήσει βιβλία με χαλκογραφίες και λιθογραφίες, εκδόσεις ελληνικές και γαλλικές. Είκοσι-δύο ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Παρίσι, Λονδίνο καθώς και ομαδικές εκθέσεις.

Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925 και το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, ενώ την ίδια χρονιά γνωρίζει τους "πραγματικούς του δασκάλους", τον Πικιώνη και τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα. Το 1943 σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της "Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών" στην Αθήνα, κοντά στους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο. Ακολουθεί εισαγωγή του στα εργαστήρια της Σχολής, κοντά στον Κ. Παρθένη, απ' όπου αποφοίτησε το 1949. Μέλος της ομάδας Αρμός Α και αργότερα της ομάδας Αρμός Β, το 1951 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου με καθηγητή τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Από το 1953 έως το 1956, ο Π. Τέτσης εγκαθίσταται στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ. Εκεί, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού διδάσκεται την τέχνη της χαλκογραφίας. Από το 1958 έως το 1976 διδάσκει στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (γνωστή αργότερα ως "Σχολή Βακαλό"), ενώ παράλληλα (έως το 1962) διδάσκει ελεύθερο σχέδιο στη "Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου". Το 1958 το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Τέχνης τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων, για το διεθνές βραβείο του Μουσείου Γκουνγκενχάιμ, όπου και εκτίθεται το έργο του. Ακολουθεί (1962) το Βραβείο Κριτικών για το έργο "Το Ναυπηγείο", ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Βενετίας. Λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή. Το 1976 ο Π. Τέτσης εκλέγεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει έως το 1991. Το 1989 η σύγκλητος τον εκλέγει πρύτανη του Ιδρύματος και το 1993 εκλέγεται ακαδημαϊκός. Έχει λάβει μέρος σε διεθνείς εκθέσεις ως εκπρόσωπος της Ελλάδας. Έχει παρουσιάσει έργα του σε 90 ατομικές και σε πάρα πολλές θεματικές - ομαδικές εκθέσεις.

Ο Σωτήρης Σόρογκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Σπούδασε με κρατική υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, απ' όπου αποφοίτησε το 1961. Το 1972 έλαβε ετήσια προσωπική χορηγία του Ιδρύματος Φόρντ. Έχει πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και σε διεθνείς εκδηλώσεις οργανωμένες από το Υπουργείο Πολιτισμού, την Εθνική Πινακοθήκη, την Πινακοθήκη Πιερίδη και ιδιωτικές αίθουσες τέχνης (Τόκιο, Βρυξέλλες, Δουβλίνο, Σάο Πάολο, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Ρώμη, Βασιλεία κ.ά.). Δίδαξε σχέδιο και χρώμα τη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ. Πολυτεχνείου από το 1964 έως το 2003. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος της "Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη" και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού θεωρίας της τέχνης "Σπείρα". Το 2010 μετείχε στην ίδρυση της "Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού", καθώς και στην έκδοση του περιοδικού "Ερμής ο Λόγιος", του οποίου είναι και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής. Για το ζωγραφικό του έργο έχουν γραφεί μελέτες, άρθρα, κριτικές και τρεις μονογραφίες. Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στις Πινακοθήκες Πιερίδη, Βορρέ και Μοσχανδρέου, στο Τελόγλειο Μουσείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο Μουσείο Γουλανδρή στην Άνδρο. Το 2004 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο της καλλιτεχνικής του προσφοράς.

Η Λέτα Κουτσοχέρα γεννήθηκε στη Ζήρια Αχαΐας. Σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, επίσης στην Αθήνα σχέδιο, σκηνογραφία και ζωγραφική. Έχει κάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογραφήσεις και εξώφυλλα βιβλίων και έχει σκηνογραφήσει θεατρικά έργα. Έχει γράψει ποίηση, θέατρο, δοκίμιο. Εμφανίστηκε στα Γράμματα το 1978. Ποίησή της έχει μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες, ενώ το έργο της έχει παρουσιαστεί σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης έχει φιλοξενηθεί σε ανθολογίες, συλλογικές εκδόσεις, επιθεωρήσεις τέχνης, εφημερίδες και περιοδικά στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει βραβευθεί από την "Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών" (Πανελλήνιος Διαγωνισμός Υπουργείου Πολιτισμού), από την "Unesco" (International Literary Competition - Παγκόσμιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός), από τον "Παρνασσό" (Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης), από την Ακαδημία για την διάδοση του Πολιτισμού με έδρα τη Ρώμη "Accademia Internazionale de Propaganda Culturale" (Α Βραβείο Ανέκδοτης Ποίησης), αλλά και από άλλους πνευματικούς φορείς. Από το 1981 έως το 2001 δίδαξε στη "Σχολή Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών" του Τ.Ε.Ι. της Αθήνας. Είναι μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών", της "International Writers and Artists Association" του "Οργανισμού για την Διάδοση και Διεθνοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας" και αλλού.