Ο Λάκης Λαζόπουλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Με τη θεατρική ομάδα της σχολής παρουσίασε και τα πρώτα του κείμενα. Έκανε μεταπτυχιακό στο ποινικό δίκαιο και στην εγκληματολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έγραψε επιθεωρησιακά κείμενα για το Θεσσαλικό Θέατρο ("Κάτι τρέχει στα γύφτικα", 1979, "Χαιρέτα μου τον πλάτανο", 1980). Συνέχισε στην Αθήνα με την Ελεύθερη Σκηνή ("Της Ελλάδας το κάγκελο", "Αλλαγή και πάνω τούρλα"). Με τον Γιάννη Ξανθούλη έγραψε μεταξύ 1982-1986 τα "Το ΠΑΣΟΚ της Χάιδως", "Του ΠΑΣΟΚ τους τον χαβά", "Μια στο καρφί και μια στο πέταλο" και "Χαράτσι από τον Ανδρέα τον Απάτσι", που έδωσαν νέα πνοή στην επιθεώρηση. Το 1983 έγραψε με τον Παντελή Βούλγαρη την τηλεοπτική σειρά "Οι απόμαχοι". Το 1984 έπαιξε στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή "Σιγά, η πατρίδα κοιμάται". Το 1986 υποδύθηκε τη Λυσιστράτη στην ομώνυμη παράσταση του Ανδρέα Βουτσινά. Συνέχισε γράφοντας και παρουσιάζοντας τις επιθεωρήσεις και μετ-επιθεωρήσεις, όπως τις χαρακτηρίζει, "Τι είδε ο Γιαπωνέζος" (1987), "Ελλάς κατόπιν αορτής" (1989), "Ήταν ένα μικρό καράβι" (1990), "Κάτι έχω να σας πω" (1991), "Επιτέλους μόνοι" (1994), "Η Κυριακή των παπουτσιών" (1997), "Τα λέμε" (2002), "Κι αέρας στα πανιά μας!" (2003), "Πού πάει αυτό το λεωφορείο;" (2004) και "Ο βιοπαλαιστής στη στέγη" (2008), που τον καταξίωσαν ως ανανεωτή του είδους με μεγάλη λαϊκή απήχηση. Το 1988 ανέβασε το "'Ημερολόγιο ενός τρελού" του Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη, το 1993 πρωταγωνίστησε στην "Όπερα της πεντάρας" σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν, υποδύθηκε τον αφηγητή στο "O Πέτρος και ο λύκος" του Προκόφιεφ και άρχισε στο Mega την πιο πετυχημένη τηλεοπτική σειρά, "Δέκα μικροί Μήτσοι". Το 1994 πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία του Νίκου Νικολαΐδη "Το κορίτσι με τις βαλίτσες" και στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή "Καβάφης". To 1999 γύρισε στην Αυστραλία και στην Κρήτη την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Φοβού τους Έλληνες" σε σκηνοθεσία ΤζωνΤατούλης. Ακολούθησαν οι ταινίες "Ο καλύτερός μου φίλος" (2001) που σκηνοθέτησε με τον Γιώργο Λάνθιμο και "Ρ20" (2004) που σκηνοθέτησε ο ίδιος. Το καλοκαίρι του 2002 παρουσίασε το μονόλογο "Οι ηλικίες του γελοίου" σε δραματουργική σύνθεση Κ. Χ. Μύρη και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. Το 2004 εμφανίστηκε στην Επίδαυρο στον "Πλούτο" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Επανήλθε στο αργολικό θέατρο το 2005 με τους "Αχαρνής" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Από το 2004 παρουσιάζει μέσα από τον Alpha το σατιρικό δελτίο ειδήσεων "Αλ-Τσαντίρι Νιουζ". Το 2005 ανέβασε το έργο "Hysteria" του Τέρυ Τζόνσον σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη. Το 2007 πρωταγωνίστησε στο "El Greco" του Γιάννη Σμαραγδή. Το 2012 πραγματοποιεί την πρώτη του διεθνή περιοδεία με την παράσταση "Sorry, I'm Greek". Στίχους του έχουν μελοποιήσει οι Σταμάτης Κραουνάκης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Θάνος Μικρούτσικος, Διονύσης Τσακνής και έχουν τραγουδήσει οι Χάρις Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.ά.

Ο Φώτης Απέργης γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και δημοσιογραφία. Από το 1982 εργάζεται ως πολιτιστικός συντάκτης στην "Ελευθεροτυπία". Έχει συνεργαστεί με περιοδικά και έχει επιμεληθεί δημοσιογραφικές και μουσικές εκπομπές στην κρατική τηλεόραση και στους ραδιοσταθμούς: "Flash", ΕΡΑ 2, ΕΡΑ 4, Κανάλι 15, "Σταθμός" και, τα τελευταία χρόνια, "Κόσμος" της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το 1997 ανέλαβε υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας". Από το 2002 είναι αρχισυντάκτης του ένθετου πολιτιστικού περιοδικού "7".