Ο Διογένης Λαέρτιος ή Λαρτιεύς, ιστορικός της φιλοσοφίας, πρέπει να καταγόταν από τη Λαέρτη της Κιλικίας και να έζησε στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα, αλλά τίποτα δεν είναι γνωστό για τη ζωή του και την προσωπικότητά του, γιατί ούτε ο ίδιος μας δίνει τέτοιες πληροφορίες, ούτε υπάρχει τίποτα σχετικό σε άλλους αρχαίους συγγραφείς. Το σωζόμενο έργο του, σε δέκα βιβλία, επιγράφεται Βίοι φιλοσόφων, και ο πλήρης τίτλος του είναι Βίοι και γνώμαι των εν φιλοσοφία ευδοκιμησάντων και των
εκάστη αιρέσει αρεσκόντων εν επιτόμω συναγωγή.

Ο Διογένης συγκέντρωσε το υλικό του από τις πιο διαφορετικές πηγές : επιστολές, δημόσια έγγραφα, φιλοσοφικά και ιστορικά συγγράμματα, θρύλους, ιστορικά ανέκδοτα, αλλά και κωμωδίες ακόμη και από τα ομηρικά έπη, και κυρίως από το σωζόμενο έργο του κάθε φιλοσόφου. Από τις πηγές του άντλησε ένα τεράστιο υλικό γνώσεων, που όμως δεν το αξιοποίησε κριτικά, κι αυτό κατά τους μελετητές δείχνει ότι εκτός από την ευρυμάθειά του, δεν είχε ουσιαστική φιλοσοφική παιδεία.

Ο Βίος του Κυνικού Διογένη (όπου γεννήθηκε στη Σινώπη γύρω στο 412 π.Χ. και πέθανε, σύμφωνα μ' ένα θρύλο, το 323 στην Κόρινθο, την ίδια μέρα που ξεψυχούσε ο Μέγας Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα), είναι από τα ωραιότερα κείμενα του έργου αυτού. Πέρα από τα ανέκδοτα που τον συνοδεύουν, και που αποτυπώνουν συνήθως το δηκτικό του χιούμορ, που δεν γνωρίζει ιερό και όσιο, ο Διογένης ο Κυνικός ήταν κυρίως ένας επαναστάτης, που βάλθηκε ν' αλλάξει τη διεφθαρμένη κοινωνία της επο-
χής του, διδάσκοντας την αυτάρκεια και τη λιτότητα, και χλευάζοντας την εξουσία και την υπερβολή.