Η Σοφία Δημέλη είναι Καθηγήτρια στο Τμήμα Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2006. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ (1976), Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο, Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών (1979) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh των ΗΠΑ απ' όπου έλαβε το Master's of Science (MA, 1985) και το διδακτορικό της δίπλωμα (PhD, 1987). Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, στο Τμήμα Στατιστικής και Πληροφορικής της ΑΣΟΕΕ, καθώς και στα Τμήματα Οικονομικής Επιστήμης, Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών και Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συμμετάσχει σε μεγάλα ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα (SPES, PHARE, CEPR, TMR) και υπήρξε ερευνητικό μέλος του Ινστιτούτου Μελετών Οικονομικής Πολιτικής (ΙΜΟΠ). Έχει πλούσιο συγγραφικό και ερευνητικό έργο, δημοσιευμένο σε σημαντικά διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, όπως Oxford Economic Papers, Economica, Review of World Economics, World Economy, International Journal of Production Economics, κ.ά. Είναι, επίσης, συγγραφέας τεσσάρων πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και έχει παρουσιάσει μεγάλο αριθμό επιστημονικών εργασιών σε διεθνή συνέδρια. Έχει προσκληθεί σε διάφορα σεμινάρια από επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι κριτής επιστημονικών άρθρων προς δημοσίευση σε περιοδικά διεθνούς κύρους της ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας. Η έρευνά της επικεντρώνεται σε θέματα εφαρμοσμένης οικονομετρικής ανάλυσης και ανάλυσης χρονολογικών σειρών στις περιοχές της μακροοικονομικής θεωρίας όπως τους οικονομικούς κύκλους, την οικονομική ανάπτυξη και το διεθνές εμπόριο. Πιο πρόσφατα ασχολήθηκε και με θέματα εφαρμοσμένης μικροοικονομικής ανάλυσης και κυρίως των επενδύσεων σε τεχνολογίες πληροφορικής και τεχνολογιών, των ξένων άμεσων επενδύσεων, των επενδύσεων σε γνωσιακό κεφάλαιο και των επιδράσεών τους στην παραγωγικότητα και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων.

Ο Τρύφων Κολλίντζας είναι καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η έρευνά του έχει επικεντρωθεί σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης και οικονομικών κύκλων.

Ο Νίκος Μ. Χριστοδουλάκης γεννήθηκε το 1952 στην Κρήτη και σπούδασε αρχικά στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ως φοιτητής έλαβε ενεργό μέρος στο αντιδικτατορικό κίνημα -ήταν μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1973- και στη μεταπολίτευση υπήρξε στέλεχος της ανανεωτικής αριστεράς. Μετά το 1980 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, από το οποίο έλαβε διδακτορικό δίπλωμα και εργάστηκε στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Οικονομικών έως το 1986. Στην συνέχεια εργάστηκε ως ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, στο Ινστιτούτο Tinbergen του Άμστερνταμ και το London Business School, ενώ διετέλεσε επισκέπτης-καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Καρόλου της Πράγας και στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Την τριετία 1992-95 είχε εκλεγεί Αντιπρύτανης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες και άρθρα σε διεθνή περιοδικά για θέματα οικονομικής πολιτικής, διακυμάνσεων και ανάπτυξης, καθώς και δύο βιβλία ("Το νέο τοπίο της ανάπτυξης", 1998, "Το εκκρεμές της σύγκλισης", 2006). Την περίοδο 1993-96 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας και αργότερα οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη. Τον Σεπτέμβριο του 1996 ορίστηκε Υφυπουργός Οικονομικών αρμόδιος για τον προϋπολογισμό και την διαχείριση του δημόσιου χρέους, κατά την κρίσιμη περίοδο ένταξης της Ελλάδος στην ΟΝΕ. Στην διάρκεια της θητείας του εφαρμόστηκαν νέα μισθολόγια για όλο τον δημόσιο τομέα και ιδρύθηκε ο Οργανισμός Περίθαλψης Δημοσίων Υπαλλήλων και Συνταξιούχων. Εκσυγχρονίστηκε η αγορά ομολόγων και εισήχθησαν νέα εργαλεία ενεργού διαχείρισης του δημόσιου χρέους με αποτέλεσμα την μείωση του κατά 10% του ΑΕΠ σε μια τριετία. Τον Απρίλιο του 2000 ορίστηκε Υπουργός Ανάπτυξης με αρμοδιότητα τους τομείς Ενέργειας, Βιομηχανίας, Τουρισμού, Εμπορίου και Έρευνας. Στη διάρκεια της θητείας του αναβαθμίστηκαν οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Ανταγωνισμού, χορηγήθηκαν οι πρώτες άδειες ιδιωτών παραγωγών ηλεκτρισμού, απελευθερώθηκε ο ξενοδοχειακός τομέας στην Αθήνα, άλλαξε το πλαίσιο βιομηχανικής δραστηριότητας στην Αττική και ξεκίνησε η οικιακή και εμπορική χρήση φυσικού αερίου στις μεγάλες πόλεις. Τον Οκτώβριο 2001 ανέλαβε Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών έως τις εκλογές του Μαρτίου 2004. Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2002 προήδρευσε στην Ομάδα Υπουργών της Ευρωζώνης (Eurogroup). Διετέλεσε βουλευτής και μέλος της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ μεταξύ 2004-2007. Σήμερα είναι καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και Research Associate στο LSE.