Η Αθηνά Κακούρη γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα, σε οικογένεια κεφαλονίτικης καταγωγής. Πέρασε τον πόλεμο και την Κατοχή στην Αθήνα. Μετά την Απελευθέρωση, επέστρεψε στην Πάτρα, όπου εργάστηκε στο γραφείο πρακτόρευσης πλοίων και πετρελαιο-ειδών του πατέρα της Χαρίλαου. Δημοσίευσε τα πρώτα της κείμενα, χρονογραφήματα και ταξιδιωτικές εντυπώσεις, στην εφημερίδα "Νεαλόγος" της Πάτρας. Το 1952, στον διαγωνισμό μετάφρασης αμερικανικών διηγημάτων που προκήρυξαν οι εκδόσεις "Ίκαρος" (στην κριτική επιτροπή συμμετείχαν: Κωνσταντίνος Τσάτσος, Κ. Θ. Δημαράς, Απόστολος Σαχίνης), η νεαρή Αθηνά κέρδισε βραβείο, το οποίο συνοδευόταν από χρηματικό έπαθλο 200.000 δραχμών. Το 1959, έχοντας κατά νου την επιτυχία της Αγκάθα Κρίστι, έγραψε ένα αστυνομικό διήγημα, τοποθετημένο στην Πάτρα του '50, και το έστειλε στην Ελένη Βλάχου, η οποία δεν της απάντησε ποτέ. Το έστειλε έπειτα στον "Ταχυδρόμο", όπου δημοσιεύτηκε με εικονογράφηση του Μποστ. Άρχισε έτσι, να δημοσιεύει αστυνομικά διηγήματα με ήρωες τον αστυνόμο Γεράκη, την Τούλα, μια νοικοκυρά, και τον κοσμοπολίτη Νάσο Δαπόντε, υπάλληλο της Ιντερπόλ. Στον "Ταχυδρόμο" υπέγραφε επίσης μεγάλα ρεπορτάζ. Την ίδια εποχή, έγραψε μια ραδιοφωνική σειρά, συνεργάστηκε με διάφορα έντυπα και ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Το πρώτο της βιβλίο με αστυνομικά διηγήματα (Το 218 ονόματα) εκδόθηκε το 1963 και το δεύτερο (Αλάτι στα φιστίκια) το 1974, τη χρονιά δηλαδή που εκδόθηκε και το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα, "Κυνηγός φαντασμάτων". Εντωμεταξύ ,το 1970 είχε εκδοθεί το νεανικό ιστορικό μυθιστόρημα της "Ο δραπέτης της Αυλώνας". Από το 1976 και επί 15 χρόνια ταξίδευε ανάμεσα στην Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία. Άλλα μυθιστορήματα της είναι: "Της τύχης το μαχαίρι", "Με τα φτερά του Μαρίκα", "Η σπορά του ανέμου", "Ο χαρταετός", "Αύριο", "Πριμαρόλια", το οποίο βραβεύτηκε με το Βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου, το μυθιστόρημα "Θέκλη" με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005, και το "Ξιφίρ Φαλέρ". Το 2010 εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο "Με τα χέρια σταυρωμένα".

Ο Robert McCabe γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934. Δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας του άρχισε να εργάζεται ως εκδότης στη "New York Daily Mirror" και η οικογένεια μετακόμισε στα προάστια της Νέας Υόρκης. Η εφημερίδα αυτή ήταν μία από τις πρώτες εικονογραφημένες στη Νέα Υόρκη, πράγμα που συνετέλεσε στο να ενδιαφερθεί ο Robert από νωρίς για τη φωτογραφία. Σε ηλικία τεσσεράμισι ετών του έκαναν δώρο μια Kodak Baby Brownie με την οποία αναζητούσε "γεγονότα". Φωτογράφισε τυφώνες, πτώματα στις σιδηροτροχιές, πνιγμούς, αυτοκινητικά ατυχήματα, κάπου κάπου κάποια διασημότητα ή γάμο. Τελικά καταστάλαξε σε μια φωτογραφική μηχανή μεσαίου μεγέθους (και αργότερα 35 mm), ενώ ο μεγαλύτερος αδερφός του φωτογράφιζε με 4"χ 5" Speed Graphi - τη συνηθισμένη μηχανή των ρεπόρτερ εκείνης της εποχής. Οι δυο τους μοιράζονταν τον σκοτεινό θάλαμο στο υπόγειο του σπιτιού τους και καμιά φορά συνεργάζονταν με τους επαγγελματίες φωτογράφους της "Mirror" έκαναν ρεπορτάζ πάνω από τα λεγόμενα "radio cars". Μεγαλώνοντας, ο Robert άρχισε να απομακρύνεται από τις "ειδήσεις" και το ενδιαφέρον του στράφηκε στην ίδια τη σύνθεση της εικόνας, είτε επρόκειτο για ανθρώπους είτε για τοπία ή νεκρές φύσεις. Παράλληλα παρακολουθούσε συστηματικά το U.S. Camera Annual, όπου παρουσιαζόταν η δουλειά πολλών από τους μεγαλύτερους φωτογράφους της εποχής. Το καλοκαίρι του 1954, σε ηλικία 21 ετών, ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον οποίο είχε προσκαλέσει για δύο εβδομάδες ο συμφοιτητής του Πέτρος Νομικός. Όπως ήταν φυσικό -για όσους γνωρίζουν την Ελλάδα εκείνης της εποχής- τα δύο αδέρφια έμειναν στην Ελλάδα όλο το καλοκαίρι. Ο Robert, σε μια Ελλάδα που δεν ήξερε τι σημαίνει τουρισμός, είχε το αίσθημα της ανακάλυψης και της καταγραφής ενός άγνωστου για κείνον τρόπου ζωής, σε μια εκπληκτικά όμορφη γωνιά του κόσμου. Στις πρώτες του επισκέψεις έβγαζε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, χρησιμοποιώντας φιλμ Plus-X και τραβώντας με μηχανή Rolleiflex. Εξέθεσε τις φωτογραφίες του 1954-1955 στη Firestone Library του Πανεπιστημίου του Princeton. Το 1957 φωτογράφισε τις Κυκλάδες σε έγχρωμο φιλμ μετά από παραγγελία της National Geographic Society, χρησιμοποιώντας κυρίως Kodachrome. Το 2006, στην Κίνα, χρησιμοποίησε ψηφιακή Panasonic Lumix. Το έργο του Robert McCabe έχει εκτεθεί σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του "Metamorphosis", "Greece 1954-1965", "Ελλάδα: Τα χρόνια της αθωότητας (1954-1965)", "Τρεις Μέρες στην Αβάνα", "DeepFreeze! A photographer' s Antarctic Odyssey in the Year 1959", "Στο δρόμο για την Ελλάδα", "Grece. Les annees d' innocence" και "The Ramble in Central Park", το οποίο και απέσπασε το βραβείο Fore Word για το καλύτερο βιβλίο στην κατηγορία Nature για το 2011.