Ο Σάμουελ Μπέκετ γεννήθηκε στο Φόξροκ της Ιρλανδίας, κοντά στο Δουβλίνο, στις 13 Απριλίου 1906. Σπούδασε γαλλική και ιταλική φιλολογία στο Κολέγιο Τρίνιτυ του Δουβλίνου. Το 1928 γνώρισε στο Παρίσι τον Τζέιμς Τζόυς, του οποίου υπήρξε έκτοτε στενός φίλος και γραμματέας. Το 1937 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου και έζησε ως το τέλος της ζωής του. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, δοκίμιο, μυθιστόρημα, θέατρο. Από τα σημαντικότερα πεζά του: η τριλογία "Μολλόυ", "Ο Μαλόν πεθαίνει", "Ο ακατανόμαστος"· "Πρώτος έρωτας"· "Φαντασία νεκρή φαντάσου"· "Ο ερημωτής". Το 1952 γίνεται ευρύτερα γνωστός με το πρώτο του παιγμένο και δημοσιευμένο θεατρικό έργο, το "Περιμένοντας τον Γκοντό". Ακολούθησαν: "Τέλος του παιχνιδιού", "Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ", "Ευτυχισμένες μέρες", "Θέατρο", και πολλά άλλα σύντομα έργα. Το 1969 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 22 Δεκεμβρίου 1989.

Ο Θωμάς Συμεωνίδης γεννήθηκε το 1977 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ και την Ανωτάτη Εθνική Σχολή Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην οικονομετρία και την ευρωπαϊκή πολιτική οικονομία στο Λονδίνο. Εκπόνησε στο Ε.Μ.Π μεταπτυχιακή διατριβή με θέμα την αστική εμπειρία στο έργο των Saul Bellow και James Joyce και τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την ανάλυση της φιλοσοφικής ερμηνείας που επιχειρεί ο Theodor Adorno στο Τέλος του Παιχνιδιού του Samuel Beckett (Αρμός 2015).