Η Αμαλία γεννήθηκε την εποχή που τα κορίτσια είχαν ελάχιστες ελευθερίες – κάθονταν σπίτι και φρόντιζαν την οικογένειά τους. Τα περισσότερα, όχι η Αμαλία. Αυτή ήταν διαφορετική. Είχε όνειρα και ήθελε να τα πραγματοποιήσει.
Τώρα, έχοντας φτάσει στην κατάλληλη ηλικία, η Αμαλία ξεκινά επιτέλους τη φοίτηση στο Διδασκαλείο, για να γίνει δασκάλα. Πώς θα νιώσει, όμως, ένα φτωχό κορίτσι ανάμεσα στις πλούσιες καινούριες της συμμαθήτριες; Πώς θα αντιμετωπίσει την ψηλομύτα Αδριανή, ένα κορίτσι που κάνει ό,τι μπορεί για να την προσβάλει; Αλλά μήπως πίσω από την περιφρόνηση που της δείχνει κρύβεται ένας μεγάλος καημός; Θα καταφέρουν η καλοσύνη και το κοφτερό μυαλό της Αμαλίας να τον γιατρέψουν; Και τι ρόλο θα παίξει σε όλα αυτά η δούκισσα της Πλακεντίας;

«Ήθελα να καταλάβουν τα κορίτσια ότι τα προνόμια που απολαμβάνουν σήμερα δεν τα είχαν πάντα. Τώρα όλες πάνε σχολείο. Τότε ελάχιστες μπορούσαν. Για να μορφωθεί ένα κορίτσι τον 19ο αιώνα έπρεπε να δώσει μάχη με την κοινωνία, με τους γονείς, με τα στερεότυπα που το ήθελαν κλεισμένο στο σπίτι να φροντίζει τους άλλους. Γι’ αυτό η ηρωίδα μου είναι κορίτσι.
Ήθελα να καταλάβουν όλα τα σημερινά παιδιά ότι τίποτα ωραίο δε γίνεται από μόνο του.
Αν επιθυμούν κάτι, πρέπει να δώσουν μάχη, όπως έδωσε η φτωχή Αμαλία από την Κυψέλη για να καταφέρει να γίνει δασκάλα.
Το κοριτσάκι του 19ου αιώνα έχει τα χαρίσματα που εύχομαι όλα τα σημερινά κορίτσια να αποκτήσουν: εξυπνάδα, τόλμη, επιμονή, φαντασία και χιούμορ.
Γιατί τα κορίτσια μπορούν πλέον να γίνουν δασκάλες, αλλά ακόμα και σήμερα, δύο αιώνες μετά, την ισότητα δεν την έχουν αποκτήσει ακόμα…» ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ